2015:
» Dierenorganisaties en Martin Gaus dienen klacht in bij OM over onbekwaamheid officier van justitie  (24-7-2015)

» Dominee en dierenorganisaties doen aangifte dierenmishandeling bij ganzenvergassing in Friesland  (30-6-2015)

2014:
» Comité Dierennoodhulp komt op voor duiven in Tijd voor Max  (24-1-2014)
» Wie helpt Ringo?  (7-1-2014)

2013:
» Eindelijk een Happy Christmas voor Gozer  (22-12-2013)
» Update over hond Bo  (14-12-2013)
» Noodoproep voor hond Bo: hij heeft nog maar een week…  (12-12-2013)
» Update Rock  (21-12-2013)
» Twee echte mensenhonden zoeken met spoed lieve en verantwoordelijke baasjes  (4-12-2013)
» Dierenorganisatie Ongehoord publiceert schokkend onderzoek naar reguliere, Beter Leven
en biologische vleeskippen  (26-9-2013)

» Gemeenteraad Amsterdam beslist dat damherten mogen worden doodgeschoten  (10-10-2013)
» Noodoproep voor hond Spike  (26-9-2013)
» Met spoed gastgezin/ definitief thuis gezocht voor Duitse herder Gozer  (5-8-2013)
» Liefdevol thuis gezocht voor jonge Duitse herder Dana  (11-7-2013)
– update Dana 18-12-2013
» Gastgezinnen gezocht  (11-7-2013)
» Martin Gaus en werkgroep overhandigen petitie aan staatssecretaris en vaste commissie
van Economische Zaken  (4-7-2013)

» DJ krijgt toch een kans  (20-6-2013)
– update DJ december 2013
» Teken voor een verantwoord bijtincidentenbeleid  (10-3-2013)
» Helly en Martin Gaus op de bres voor in beslag genomen honden  (10-1-2013)

 

2012:
» Deze kerst geen kip op je bord, maar een kip in de tuin!  (10-12-2012)
» Protest tegen openbare executie van hanen in theater De Balie  (27-11-2012)
» Duizendste geredde legkip krijgt goed huis op Dierendag  (3-10-2012)
» Verwaarloosde en mishandelde dieren mogen niet langer inzet zijn bij
prijzenslag van de overheid  (17-9-2012)

» Herderpups van in beslaggenomen ouders zoeken goed huis  (17-8-2012)
» Convenant ritueel slachten strooit zand in ogen van Eerste Kamer en publiek  (18-6-2012)
» Koffietijd en PiepVandaag springen samen met Red een Legkip in de bres voor de legkippen  (5-4-2012)
» De viaductkip waar niemand voor wilde komen  (5-4-2012)
» Reactie Dienst Regelingen in media op aangifte  (2-2-2012)
» Comité Dierennoodhulp doet aangifte tegen onbekende opslaghouder van het Ministerie  (31-1-2012)
» Rijk blundert met besmette kippen  (27-1-2012)
» Brief aan Dienst Regelingen over herplaatsing van zieke dieren met gezondheidsverklaring  (26-1-2012)

2011:
» Aanbod aan Dienst Regelingen  (2-12-2011)
» Saeco, het zusje van Kyra  (laatste update 15-10-2011)
» Pechvogels worden op dierendag toch nog geluksvogels
Marianne Thieme overhandigt legbatterijkippen aan adoptanten  (3-10-2011)

» Ganzenvergassing voorlopig van de baan  (27-9-2011)
» Petitie tegen het massaal doden van wilde ganzen  (23-9-2011)
» Geef Bleker tegengas en stuur een protestmail  (23-9-2011)
» Pup Kyra  (laatste update 8-8-2011)
» ‘Red een Legkip’ gaat legkippen door middel van adoptie redden van de slacht
Ex-legbatterijkip schrijft boek om zusters te redden  (6-7-2011)

» Van legbatterijkip tot adoptiekip  (6-7-2011)
» Kamer neemt wetsvoorstel tegen onverdoofd slachten aan met 116-30 stemmen!  (28-6-2011)
» Damherten AWD voorlopig veilig  (22-6-2011)
» Motie Ouwehand over de opslag van inbeslaggenomen dieren  (22-6-2011)
» Achter gesloten deuren  (21-6-2011)
» ‘Geredde’ konijnen door Dienst Regelingen verkocht als slangenvoer  (15-6-2011)
» Afschieten damherten strijdig met Amsterdams dierenwelzijnsbeleid  (14-6-2011)
» Antwoord Kamervragen slachten kippen in de jungle  (6-6-2011)
» Brandbrief aan Bleker om bij ganzen niet met twee maten te meten  (6-6-2011)
» Weer misstanden bij in beslag genomen dieren  (27-5-2011)
» Noodoproep: red de ganzen in ons land  (12-5-2011)
» Dierenorganisaties verzoeken staatssecretaris Bleker om reorganisatie Dienst Regelingen (DR)  (4-5-2011)
» Dominee Gremdaat: het slachten moet stoppen  (21-4-2011)
» Aangifte dierenmishandeling  RTL5 ‘Echte meisjes in de jungle’  (25-3-2011)
» Aangifte dierenmishandeling tegen Tros programma ‘Mijn vader is de beste’  (14-3-2011)
» Deze vijf bijzondere puppies zoeken lieve baasjes  (23-2-2011)
» Comité Dierennoodhulp verbaasd over vrijspraak Tinkebell  (21-1-2011)
» Tinkebell zelf weinig creatief
OM: ‘Het zoeken van publiciteit mag niet ten koste van dieren gaan’  (7-1-2011)

» Help vogels de winter door  (1-1-2011)


Nieuws over ‘Hoog Risico’ hondenbeleid

konijn7 februari 2018 is er op het Algemeen Overleg Dierenwelzijn in de Vaste commissie voor Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit over de vermeende ‘Hoog Risico’ honden gesproken. Het eerder voorgestelde beleid lijkt in positieve zin een hele ommezwaai te krijgen. Minister Carola Schouten heeft op 5 februari hierover een kamerbrief gestuurd naar de Tweede Kamer. Tijdens het overleg benadrukte de minister telkens weer dat je niet van Hoog Risico honden kunt zeggen dat ze gevaarlijk zijn. Ze had het zelfs over bijzondere honden … en dat het belangrijk is om er voor te zorgen dat deze honden door omstandigheden niet gevaarlijk worden en daarom de gemeenten wanneer het dreigt mis te gaan met maatregelen moeten kunnen komen als bijvoorbeeld het verplichten van een cursus. Dion Graus van de PVV benadrukte telkens zeer terecht in zijn pleidooi dat er geen dierenrassendiscriminatie moest gaan komen. William Moorlag van de PvdA pleitte voor een import- en fokverbod van Hoog Risicohonden en Tjeerd de Groot van D66 ging daarin mee. VVD, PvdD, PVV en SP steunden dit niet. Minister Carola Schouten gaf diverse malen heel duidelijk aan dat zij een import- en houdverbod niet zag zitten omdat de meeste van deze honden niet gevaarlijk zijn en het daardoor ook juridisch niet houdbaar is. Moorlag gaat waarschijnlijk volgende week wel een motie indienen voor een fok- en importverbod, maar het is erg de vraag of daar een meerderheid voor te vinden is. Wij hopen op het gezond verstand van de andere politici, want de uitkomst van de onderzoeksrapporten die er zijn, is telkens dat een import- en fokverbod niet het gewenste effect zal hebben en het aantal bijtincidenten niet zal doen verminderen.

HOND REX IS VOORWERP VOLGENS STAAT

Rex

Slecht nieuws: Niet alleen heeft Dora Rodic haar hond Rex verloren, maar zij heeft nu ook het hoger beroep tegen de Staat verloren. Uit de uitspraak van het hof komt duidelijk naar voren dat de Staat een hond als voorwerp wil blijven zien en ook dat de staat de kosten van de opslag niet in verhouding vind staan tot de waarde van het dier. Heel terleurstellend voor Dora, haar advocaat en voor ons, want wij wilden juist in dit onrecht een verandering brengen. Je kunt een dier niet vergelijken met voorwerp als een auto of televisie. Een dier heeft een eigen waarde en daarbij vaak een grote onvervangbare emotionele waarde voor de eigenaar. De staat heeft Dora Rodic nu veroordeeld tot de proceskosten van de staat voor een bedrag van 1741 euro. Comité Dierennoodhulp zal, omdat Dora dit onmogelijk zelf kan betalen, haar steunen hierin met een bedrag van 500 euro. Wil je Dora ook steunen dan kun je een donatie hiervoor overmaken op Triodos Bank NL40 TRIO 0254 7146 25 (BIC: TRIONL2U), ten name van Comité Dierennoodhulp onder vermelding van proceskosten hond Rex. Dora geeft niet op en wij ook niet! Er moet een ander beleid komen. Dieren zijn geen voorwerpen! Help mee in onze strijd en teken daarom de petitie https://hondrexisgeenvoorwerp.petities.nl en vraag vrienden, familie en kennissen ook de petitie te ondertekenen.

 

REX IS DOOD

juli 2017 – Rex is dood. Wij hebben geen woorden voor zoveel onrecht. Als Rex niet door de RVO en het OM als een voorwerp was behandeld, was hij nu nog in leven. Rex was geen voorwerp, maar een bijzondere hond met een eigen unieke waarde. Een hond die aan Dora veel liefde gaf. Herdenk Rex en kijk naar dit filmpje en teken alstublieft de petitie Hond Rex is geen voorwerp op petities.nl https://hondrexisgeenvoorwerp.petities.nlHier moet een einde aan komen. Dieren zijn geen dingen!

 

Barneveldse hockeyjeugdtoernooi misbruikt kuikens

Het Jan van Scharrel hockey toernooi 2017 dat op 24 en 25 juni plaats vond bij de Mixed Hockey Club Barneveld, heeft 61 pasgeboren hanenkuikens misbruikt als attractie. De slapende kuikens werden zonder toezicht door kinderen aan de lopende band opgepakt en het gebeurde met regelmaat dat de kuikens hierdoor vielen.

In dit filmpje is te zien hoe er met de kuikens om werd gegaan.

De als attractie misbruikte kuikens zouden op maandag afgemaakt worden door de boer waar ze vandaan kwamen. Een 12 jarige meisje dat aan het hockytoernooi meedeed riep zondag de hulp in van Comité Dierennoodhulp om de kuikens te redden. Comité Dierennoodhulp vond Akka’s Ganzenparadijs bereid om de kuikens liefdevol op te nemen en stuurde een brandbrief naar de organisatoren van het toernooi en het bestuur van de hockyclub MHCB. Een van de organisatoren gaf mondeling aan Isa te kennen dat de kuikens opgehaald konden worden maar dat zij niet kon beloven dat de hockyclub dit nooit meer zou doen. Dat de kuikens gedood zouden worden vond zij ook geen punt: “Dat waren ze anders toch ook en nu hadden zij zo nog twee dagen liefde gekend. ” Hoe je onder het mom van liefde diermisbruik kunt goedpraten is onbegrijpelijk. De kuikens zijn vanmorgen door Isa en haar ouders opgehaald en in veiligheid gebracht bij onze opvang in Ochten. Een paar weken later zijn 56 kuikens verhuisd naar Akka’s Ganzenparadijs. In Akka’s Ganzenparadijs mogen de kuikens opgroeien en blijven tot hun dood. tot volwassen heren, waarna ze mogen scharrelen in de hanenopvang tot ze van ouderdom dood gaan. Omdat zowel een organisator van dit toernooi als de voorzitter van de hockeyclub hebben aangegeven nog niet te weten of ze willen doorgaan met dit diermisbruik, heeft Comité Dierennoodhulp samen met Een DIER Een VRIEND, Rechten voor al wat leeft, Akka’s Ganzenparadijs en stichting Dierennood aangifte gaan doen van dierenmishandeling en een klacht ingediend bij de NVWA.

Verkeerd voorbeeld en verkeerde beeldvorming
Comité Dierennoodhulp begrijpt dat het voor kinderen erg leuk is om kuikens te zien. Maar dat plezier zou niet ten koste van extra dierenleed mogen gaan. Een dier is immers een individu met een eigen waarde waar je rekening mee hoort te houden. Het is belangrijk dat kinderen leren dat als je een dier neemt je dan ook de verantwoordelijkheid daarvoor hebt en dat je niet dieren alleen maar neemt omdat ze even zo schattig en aandoenlijk zijn zoals in dit geval kuikentjes, om ze daarna te doden. De realiteit is helaas dat kippen en kuikens het helemaal niet zo leuk hebben in ons land. Ruim 30 miljoen hanenkuikens van het legkippenras worden jaarlijks vergast of versnipperd en het merendeel van de 44,5 miljoen legkippen kan zich niet als kip natuurlijk gedragen. Meer dan 500 miljoen vleeskuikens leiden zes weken lang opeengepropt in volle schuren een ellendig bestaan terwijl zij ook nog eens extra lijden door een ernstige vorm van obesitas. Bovendien moeten kuikens die uitgebroed worden middels een broedmachine hun moeder missen. Een moeder die hun warmte en veiligheid biedt en hen belangrijke zaken leert. Om als attractie voortdurend opgepakt te worden als je net met veel moeite uit het ei gekropen bent, daar wordt geen kuiken blij van.

 

Lancering petitie ‘Hond Rex is geen voorwerp’

Dora Rodic, familie Gaus en zes dierenorganisaties op de barricaden tegen wanbeleid OM en RVO

16 mei 2017- Dora Rodic geeft de strijd niet op tegen het onrechtmatig handelen van het OM en de RVO door dieren als een voorwerp te behandelen. Zij is een petitie gestart samen met zes dierenorganisaties; Comité Dierennoodhulp, Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden, Een DIER Een VRIEND, Rechten voor al wat leeft, Stichting Dierennood, Sophia-Vereeniging, en Martin, Helly en Sacha Gaus, die gericht is aan de Tweede Kamer op Petities.nl: Hond Rex is geen voorwerp! Het Openbaar Ministerie (OM) en de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland (RVO) hebben Dora’s hond Rex behandeld als een voorwerp waardoor Rex spoorloos verdwenen is terwijl hij van de rechter naar huis mocht. Rex is niet het enige slachtoffer van dit wanbeleid: stelselmatig worden honden of andere dieren als voorwerp door de overheid (het OM en de RVO) behandeld, en voortijdig vervreemd (weggedaan) of vernietigd (gedood). Dit beleid is strijdig is met de Wet dieren waarin staat dat een dier een eigen intrinsieke waarde heeft, een levend wezen is met gevoel en bewustzijn, waar rekening mee gehouden dient te worden. De initiatiefnemers van de petitie willen dat dit wanbeleid van de RVO en het OM stopt, een dier is geen voorwerp. Met de petitie hopen zij te bereiken dat de Tweede Kamer er voor gaat zorgen dat overheidsinstanties als het OM en de RVO de Wet dieren gaan naleven en er een aparte regeling voor het beslag op levende dieren komt en dat hond Rex teruggegeven wordt aan Dora. In bovenstaand filmpje roept Dora Rodic mensen op om de petitie te tekenen.

RVO en OM houden zich niet aan wetgeving voor dieren
Inbeslaggenomen dieren worden door de RVO en het OM onterecht onder artikel 117Sv als een voorwerp behandeld. De dieren vallen onder de afdeling inbeslaggenomen goederen en worden met regelmaat door de RVO en het OM als voorwerp vervreemd (weggedaan) of vernietigd (gedood) nog voordat een rechter een uitspraak heeft kunnen doen. Men staat alleen stil bij de economische vermeende waarde van een dier, maar niet bij de emotionele en de intrinsieke waarde van een dier. Omdat een hond geen ding is, zou daar wel rekening mee gehouden moeten worden en kan er geen prijs aan het leven van een hond worden gehangen. Behalve dat dit behandelen van dieren als voorwerp door de RVO en het OM strijdig is met de Wet dieren is het ook strijdig met het Burgerlijk Wetboek waarin opgenomen is dat dieren geen zaken zijn (boek 3 artikel 2a BW). Ook verzaken de RVO en het OM rekening te houden met artikel 1.10 uit het Besluit houders van dieren, onderdeel van de Wet dieren waarin staat dat een hond alleen gedood mag worden vanwege niet te corrigeren gevaarlijke gedragskenmerken. Van niet te corrigeren gevaarlijke gedragskenmerken is volgens dit artikel sprake indien door een deskundige is vastgesteld dat het dier een gevaar voor zijn omgeving oplevert. Bovendien moet dit gevaar niet kunnen worden weggenomen door het volgen van cursussen of trainingen met het dier. Maar honden in de opslag worden zonder dat zij deze kans op training krijgen om hun gedrag te leren corrigeren in opdracht van het OM gedood. Het behandelen van een dier als een voorwerp is niet meer van deze tijd. De stelling van de zeventiende eeuwse filosoof Descartes dat dieren machines zijn, ligt al ver achter ons. De RVO en het OM dienen net als ieder ander de Wet dieren na te leven en de intrinsiek waarde van dieren te erkennen en daarnaast ook rekening te houden met de grote emotionele waarde die een dier voor een mens kan hebben.

 

In beslaggenomen huishonden voor veel geld verkocht als K9 security dogs naar buitenland

In beslaggenomen huishonden voor veel geld verkocht als K9 security dogs naar buitenland

Juni 2017 – Zes dierenbelangenorganisaties; Comité Dierennoodhulp; Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden; Een DIER Een VRIEND; Stichting Rechten voor al wat leeft, Sophia-Vereeniging en Stichting Dierennood hebben een brief (zie bijlage) gestuurd aan staatssecretaris Van Dam en in cc naar de Tweede Kamer in verband met het verhandelen van in beslaggenomen huishonden als K9 werkhond naar het buitenland met toestemming van de RVO. De dierenorganisaties vragen de staatssecretaris om opheldering wat er met herder Rex van Dora Rodic is gebeurt, omdat alles er op wijst dat Rex als werkhond verkocht is naar het buitenland. Tevens verzoeken zij de staatssecretaris om er zorg voor te dragen dat de RVO een ander beleid gaat voeren, door huishonden niet langer in de handen van handelaars te laten vallen, die de honden trainen om ze voor veel geld door te verkopen als werkhonden. Via diverse bronnen weten de dierenorganisaties dat dit dikwijls gebeurt bij herders die in de opslag terecht komen wegens een bijtincident, mishandeling of verwaarlozing en dat er hondenhandelaars zijn die deze honden uit de opslag opkopen/overnemen om ze te trainen als beveiligingshond en deze voor veel geld te verkopen naar landen als Amerika, Zweden, Zwitserland etc. De gemiddelde aanschafprijs voor een K9 hond ligt in Amerika rond de vierduizend dollar en een volledig getrainde hond levert tussen de achtduizend en twaalfduizend dollar op. Ook uit de mail van Johan Vos (zie brief staatssecretaris) van de afdeling Inbeslaggenomen Goederen blijkt dit. Deze mail gaat over de verkoop van een herder die bij de opslaghouder in Amsterdam, het Dieren Opvangcentrum Amsterdam (DOA), verbleef.

Behalve dat dit geen integer beleid is, is ook het zicht op de uiteindelijke bestemming van de hond op deze manier volledig zoek. Lang niet altijd komen deze honden goed terecht. In veel landen wordt er ook heel anders met honden omgegaan dan hier. Ze nemen het minder nauw met dierenrechten. Wat gebeurt er bijvoorbeeld met een hond die door een blessure of ouderdom niet meer kan werken? Voor een huishond kan het een verschrikkelijk leven zijn om slechts als beveiliging te dienen. De meeste honden die bijten doen dit vanuit angst. Ze zijn bang voor andere mensen of honden en daarom zijn ze overgegaan tot bijten. Deze honden bijten dus vanuit nood. Omdat ze niets anders meer kunnen bedenken om onder de dreiging uit te komen. Als werkhond doen ze hetzelfde: ze grommen en blaffen en zullen uiteindelijk bijten om andere mensen of dieren te verjagen. Ze bewaken zo goed een erf of terrein. Maar de hond zelf verkeert in angst, constant. Huishouden zijn gewend te leven in een gezin. Werkhonden zitten vaak in een kennel. Ook staan werkhonden aan heel veel prikkels bloot. Aan massa’s (boze) mensen bijvoorbeeld. Huishonden zijn dat absoluut niet gewend. Omdat er, zeker voor het buitenland, veel geld valt te verdienen aan een hond die speurt, apporteert en bijt, zijn er erg veel kleine bedrijfjes die honden in sneltreinvaart opleiden en vervolgens door verkopen. Die opleiding is een pittige opleiding en het gaat er allesbehalve vriendelijk aan toe. Het tast honden aan in hun welzijn. In het geval van Rex komt daar nog bij dat de rechtzitting over deze hond nog moest komen.

 

Protest van acht dierenorganisaties en familie Gaus tegen nieuw Hoog Risico hondenbeleid

Voorgestelde maatregelen zijn onrechtvaardig, niet effectief en zorgen voor schijnveiligheid

Protest van acht dierenorganisaties en familie Gaus tegen nieuw Hoog Risico hondenbeleid

24 mei 2017 – Acht dierenorganisaties; Comité Dierennoodhulp, Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden, Een DIER Een VRIEND, stichting Dier&Recht, de RashondenWijzer, stichting Rechten voor al wat leeft, Stichting Dierennood, Stichting Rottweiler Nederland, en Martin, Helly en Sacha Gaus hebben een protestbrief gestuurd naar de Tweede Kamer met daarin hun bezwaren en het dringende verzoek te protesteren tegen het nieuwe beleid Hoog Risico honden dat de staatssecretaris voornemens is. Dit nieuwe beleid is niet alleen discriminerend, hondonvriendelijk en onrechtvaardig, maar zal bovendien ook niet effectief zijn. Een soortgelijke Rasseliste wordt in Duitsland al sinds 2002 gebruikt. Het aantal ‘vechthonden’ is daar de laatste jaren alleen maar toegenomen. Van een uitsterfbeleid, waar de staatssecretaris op hoopt, is geen sprake. In een eerdere brief aan de staatssecretaris schreven de dierenorganisaties en de familie Gaus wat hun bezwaren waren. Helaas blijven hun bezwaren grotendeels overeind. De staatssecretaris heeft welliswaar wat scherpe kantjes van het advies van de RDA afgehaald, maar over de gehele linie genomen gaat dit beleid zorgen voor desastreuze hondonvriendelijke maatregelen en zullen er nog meer honden onterecht afgemaakt gaan worden dan nu al gebeurt. Bevreemdend is dat de komst van dit nieuwe beleid niet gestoeld is op feiten en cijfers, maar op het gevoel dat het aantal bijtincidenten is toegenomen en burgers zich minder veilig zouden voelen.

Nieuw beleid spreekt alle eerdere adviezen tegen
Het nieuwe beleid is gebaseerd op een hetze die gevoed is door de media die telkens met grote koppen uitpakt wanneer er weer een bijtincident is en waarvan de informatie dikwijls niet klopt of/en opgeblazen wordt. Zelfs een enquete of bevolkingsonderzoek is hiervoor niet ingesteld. Integendeel, de overheid heeft de afgelopen 9 jaar verzaakt om het advies (2008) van de commisie van Wijzen op te volgen om landelijk de bijtincidenten te registreren en zich bij de bijtincidentenproblematiek meer te richten op de eigenaar in plaats van op een bepaald ras. Ook de Raad voor Dierenaangelegenheden kwam in 2013 met een hondvriendelijk advies om bijtincidenten effectief aan te pakken. In dit advies stond letterlijk dat aanvullende voorwaarden voor het houderschap niet rasgebonden zouden moeten zijn: “Er zijn weliswaar verschillen in agressie tussen rassen maar de verschillen binnen een ras zijn aanzienlijk. Maatregelen die uitsluitend gericht zijn op ras of type hond zullen daarom onvoldoende effectief zijn.” Dezelfde raad maakt zich volstrekt ongeloofwaardig door drie jaar later zichzelf geheel hierin tegen te spreken.

Uiteraard zijn de dierenorganisaties en de familie Gaus van mening dat de overheid er alles aan moet doen om bijtincidenten tegen te gaan. Maar die maatregelen moeten dan wel rechtvaardig en effectief zijn en dat is het nieuwe aangekondigde beleid beslist niet. Het is te makkelijk om als overheid bepaalde hondenrassen als de boosdoeners aan te wijzen en voor burgers zo een schijnveilgheid te creëren. Zo blijft het een doekje voor het bloeden.

 

Persbericht: Dierenorganisaties eisen ingrijpen Tweede Kamer

Behandelen dieren als voorwerp door OM en RVO in strijd met Wet dieren
1 mei 2017 – Zes dierenbelangenorganisaties; Comité Dierennoodhulp, Een DIER Een VRIEND, Dier&Recht, Rechten voor al wat leeft, Sophia-Vereeniging en stichting Dierennood, hebben de Tweede Kamer een brandbrief gestuurd naar aanleiding van de zaak Dora Rodic en haar hond Rex. In deze zaak is de hond Rex door zowel de RVO als het Openbaar Ministerie (OM) als een voorwerp gezien en behandeld en daardoor vervreemd, waardoor Dora Rodic haar hond Rex ondanks de eerdere uitspraak van de rechter dat de hond weer naar haar terug mocht, niet terugkrijgt. Dat een dier louter als een voorwerp wordt gezien en zo in een procedure wordt behandeld door het OM achten de dierenbelangenorganisaties strijdig met de Wet dieren. Helaas is deze zaak geen uitzondering: advocaten die opkomen voor in beslag genomen honden stuiten regelmatig op het feit dat honden voortijdig zijn vervreemd of gedood en ook de dierenbelangenorganisaties stuiten telkens op het beleid van het OM om een dier nog altijd als een voorwerp te behandelen en op geen enkele wijze er rekening mee te houden dat er in de Wet dieren staat dat een dier een eigen intrinsieke waarde heeft, een levend wezen is met gevoel en bewustzijn, waar rekening mee gehouden dient te worden en dat niet zonder redelijk doel in zijn welzijn aangetast mag worden. Ook maken advocaten en dierenbelangenorganisaties telkens in de praktijk mee dat de RVO en het OM verzaken rekening te houden met artikel 1.10 uit het Besluit houders van dieren, onderdeel van de Wet dieren, waarin staat dat een hond alleen gedood mag worden vanwege niet te corrigeren gevaarlijke gedragskenmerken. Bovendien blijkt uit correspondentie dat met toestemming van RVO honden door de opslaghouders verhandeld worden om er een werkhond van te maken en die voor veel geld verkocht wordt als beveiligshond in Europa en Amerika. De dierenbelangenorganisaties verzoeken in hun brandbrief de Tweede Kamer om er voor te zorgen dat de minister de werkwijze van de RVO en het OM aanpast waardoor het lot van levende dieren door een rechter wordt bepaald (en niet door een officier van justitie) en er tevens rekening wordt gehouden met de intrinsieke waarde van een dier zoals de Wet dieren voorschrijft.

 

OPROEP: WAAR IS REX? BRENG HEM TERUG NAAR DORA! 4000 EURO BELONING

Help mee om Dora’s hond Rex terug te vinden en deel dit filmpje zoveel mogelijk! Rex mocht van de rechter terug naar Dora, maar de officier van justitie heeft Rex als een voorwerp behandeld en hem hierom vervreemd en laten herplaatsen. Dora en Comité Dierennoodhulp loven samen een beloning uit van 4000 euro aan diegene die Rex naar Dora terugbrengt. Indien je informatie hebt over waar Rex is of als je hem aan Dora terug wilt geven, dan kun je mailen naar: brengrexterug@hotmail.com

Voorgeschiedenis
Dora’s hond Rex werd op 28 september 2016 in beslag genomen wegens een licht bijtincident. Dora diende gelijk samen met haar advocaat een klaagschrift in om haar hond terug te krijgen. De zaak kwam uiteindelijk op 3 februari 2017 voor de rechter en de rechter besloot dat Rex terug naar Dora mocht. Twee dagen later bleek bij navraag door de advocaat van Dora dat Rex al op 5 januari door de RVO was vervreemd en herplaatst in opdracht van de officier van justitie. Dit was 15 dagen voor de eerste hoorzitting. Dora en haar advocaat hebben om deze niet te verteren gang van zaken een kort geding aangespannen waar de uitspraak op 13 april was. Uit alles in deze uitspraak blijkt dat de hond Rex als een voorwerp door het OM wordt gezien en behandeld en daardoor vervreemd is en dit ook de reden is waarom Dora haar hond Rex ondanks de eerdere uitspraak van de rechter niet terug krijgt.

Honden tot hoog risico heeft verstrekkende hondonvriendelijke gevolgen

Honden tot Hoog Risico bestempelen heeft verstrekkende hondonvriendelijke gevolgen

“Terug naar fijn en verantwoord hondenbezit voor elke hond, elke baas, elke wijk,” lees ik in het artikel van Ineke Herwijnen, directeur van de Hondenbescherming op Animals Today. Eerlijk gezegd liepen de rillingen over mijn lijf na lezing van dit artikel. Vlak daarvoor had ik namelijk de Zienswijze Hondenbeten aan de kaak gesteld gelezen dat vorige week door de Raad voor Dierenaangelegenheden (RDA) aangeboden is aan de politiek. Uit dit advies blijkt dat honden categoriseren in Hoog Risico waar dus ook de Hondenbescherming in haar artikel om pleit nogal verstrekkende gevolgen voor een hond kan hebben.

Lees verder …

 

Petitie tegen preventief doden

Dierenbelangenorganisaties, dierenartsen en bekende Nederlanders protesteren samen tegen preventief en pijnlijk doden van dieren

17 januari 2017 – Vanmorgen is de petitie Stop preventief doden!, gericht aan de Tweede Kamer, op https://petities.nl/petitions/stop-preventief-doden van start gegaan. De petitie is een gezamenlijk initiatief van 31 initiatiefnemers, waaronder 17 dierenbelangenorganisaties, 7 dierenartsen en 7 bekende Nederlanders. Zij zijn van mening zijn dat het preventief doden van dieren in verband met de vogelgriep onacceptabel is en slechts symptoombestrijding. Ruim 727.000 dieren, waarvan de meerderheid preventief, zijn in nauwelijks twee maanden tijd door de overheid vanwege de vogelgriep op een barbaarse manier gedood. De initiatiefnemers zijn van oordeel dat de overheid niet zo met dieren hoort om te gaan, bovendien vinden zij de wijze waarop de dieren door de NVWA gedood zijn onnodig wreed. Het doel van de petitie is een einde aan het preventief dodingsbeleid en dat, als er ergens wel vogelgriep wordt geconstateerd, het doden zo stress- en pijnloos mogelijk gebeurt en dat dit controleerbaar wordt. De initiatiefnemers zijn van mening dat het de hoogste tijd is dat de politiek de werkelijke oorzaak van de desastreuze uitbraken en verspreiding van de hoogpathogene vogelgriep aanpakt: de intensieve pluimveehouderij, met haar overvolle stallen en voor de dieren, maar ook voor mensen, ongezonde leefomstandigheden. Zolang de overheid hier niets aan verandert zullen uitbraken van vogelgriep op grote schaal blijven terugkeren en dieren telkens weer de dupe worden, voornamelijk vanwege economische belangen.

Pijnlijke en langzame dood
De manier waarop de NVWA de dieren vangt en doodt, leidt bij de dieren tot onnodig veel angst en pijn en is dierenmishandeling. Dieren worden opgejaagd en aan hun poten of hals gevangen en zo vervoerd om levend in bouwzakken gegooid te worden waarin zij vergast worden met CO2 gas. Een andere manier van doden die veel gebruikt wordt door de NVWA is het afplakken van de stal en deze volpompen met CO2 gas. Dat dit doden door middel van CO2 gas resulteert in een pijnlijke langzame dood, is allang door wetenschappelijke onderzoek bewezen. Bovendien word het vangen en doden van de dieren dusdanig door de NVWA afgeschermd, dat de mate waarin de dieren lijden voordat ze doodgaan niet controleerbaar is.

 

Persbericht

Brandbrief aan staatssecretaris: Preventief ruimen moet stoppen

21 december 2016 – Vijf dierenbelangenorganisaties (Comité Dierennoodhulp, Een DIER Een VRIEND, Dier & Recht, Varkens in Nood en Rechten voor al wat leeft) hebben gistermiddag een brandbrief gestuurd naar staatssecretaris Van Dam met daarin het dringende verzoek het preventief ruimen te stoppen. Daarnaast hebben zij de leden van de vaste commissie voor Economische Zaken aangeschreven en hen verzocht er bij de staatssecretaris op aan te dringen dat het preventief ruimen ook daadwerkelijk stopt.

In nog geen maand tijd zijn er vanwege de vogelgriep 666.400 kalkoenen, eenden en kippen ‘geruimd’. Het grootste deel van deze dieren die geruimd zijn/worden waren niet ziek. Deze dieren zijn preventief geruimd. Ook eergisteren werd weer vogelgriep geconstateerd bij een pluimveehouder in Boven Leeuwen, die 48.000 kippen heeft. De dierenbelangenorganisaties vinden het onbegrijpelijk en onaanvaardbaar dat ook alle dieren die binnen in een straal van een kilometer rond dit besmette bedrijf zitten, worden gedood, zonder dat zij symptomen van vogelgriep vertonen. Het gaat hier om nog eens 248.000 kippen. Dit doodmaken dient geen enkel redelijk doel. De dieren zitten in afgesloten stallen. Met in achtneming van voldoende hygiënische maatregelen kan er per locatie getest worden of er daadwerkelijk vogelgriep heerst.

Met het preventief ruimen overtreed de overheid de Wet dieren, waarin heel duidelijk staat dat een dier niet zonder redelijk doel in zijn gezondheid en welzijn benadeeld mag worden. Dat het preventief ruimen geen redelijk doel dient, blijkt alleen al uit het feit dat het niet werkt. Ondanks het preventief ruimen, duikt de vogelgriep telkens weer in een ander deel van het land op. In stallen waar de dieren massaal dicht opeengepakt opgesloten zitten. Uit onderzoek naar de preventief geruimde dieren blijkt keer op keer dat zij geen vogelgriep hadden.

Door dit op grote schaal preventieve ruimen bij pluimveehouders, vrezen veel hobbyhouders dat ook hun kippen en watervogels straks gedood zullen worden. Zij zijn doodsbang voor een herhaling van taferelen die in 2003 plaatsvonden: toen gezonde dieren letterlijk mensen uit hun handen werden gerukt om afgemaakt te worden.

Daarnaast kan de manier waarop de NVWA eenden heeft doodgemaakt in Biddinghuizen worden beschouwd als een vorm van dierenmishandeling. De eenden werden ruw gevangen en in grote bouwzakken gegooid waarna ze werden vergast. Dit doden veroorzaakte onnodig veel pijn en angst bij de dieren. Ook dit kan worden beschouwd als een overtreding van de Wet dieren.

De intensieve veehouderij, met haar overvolle stallen en voor de dieren, maar ook voor mensen, ongezonde leefomstandigheden, is een van de oorzaken van de uitbraak en verspreiding van de hoogpathogene vogelgriep. Het is bekend dat dieren die onder stressvolle omstandigheden leven een groot risico hebben om ziek worden. Het vogelgriepvirus vormt op dit moment geen bedreiging voor de mens. Dit in tegenstelling tot Salmonella dat aanwezig kan zijn in vlees, zuivel en eieren. Tientallen mensen gaan jaarlijks dood door een salmonella-infectie. Volgens de cijfers van het RIVM worden hierdoor jaarlijks zo’n 50.000 mensen ziek. De dierenbelangenorganisaties begrijpen dat de overheid het vogelgriepvirus in de kiem wil smoren, maar de nu gehanteerde methoden zijn onaanvaardbaar.

 

Opinieartikel: Dieren lijden onnodig door paniek Vogelgriep

Download de PDF hier

 

Vredesdienst voor dieren 2016

 

19 augustus 2016 – ‘Bijten kan alleen voorkomen worden als eigenaar hond verantwoordelijkheid neemt’

Afgelopen woensdag liep een bijtincident in het Vondelpark fataal af voor teckel Floris. Zijn baasje is erg aangeslagen. ‘Tot nu toe zitten we alleen maar te huilen’, liet ze eerder al weten in een reactie aan AT5.
‘Het is afschuwelijk dat zoiets gebeurt, dat wil je niet’, stelt Sandra van de Werd, van Comité Dierennoodhulp, in reactie op dit incident. ‘Dit kan voorkomen worden als de eigenaar voldoende verantwoordelijkheid neemt. Ik denk ook dat de gemeente een goed bijtprotocol moet verzorgen. Dat hebben wij ook aangeboden, het stay home protocol. Dat betekent dat áls een hond bijt, meteen aanlijnen, muilkorven en verplicht op cursus. Pas als een gedragsdeskundige het zegt mag de hond weer van de muilkorf en de lijn af.’

 

Persbericht: Opzienbarende lancering Kinderboerderijenbesluit

BN’ers slopen konijnenflat voor beter welzijn kinderboerderijdieren

Justitie is er als de kippen bij

Amsterdam – Voor de lancering van het (landelijke) Kinderboerderijenbesluit en de daaraan gekoppelde petitie staat op donderdagochtend 16 juni om 10.45 uur Karen van Holst Pellekaan (actrice, kinderboekenschrijfster en scenarist van diverse jeugdfilms zoals ‘Achtste groepers huilen niet’ en schrijfster van Loenatik) met een mokerhamer klaar om samen met (kinderboeken)schrijfster Yvonne Kroonenberg, konijn Freddie en de initiatiefnemers een konijnenflat te slopen. De sloop van de konijnenflat zal plaats vinden op de Kinderbrug (hoek Churchillaan schuin tegenover de Apollohal in Amsterdam) naast het beeld (Hildo Krop) van een jongetje dat zich liefdevol omringt heeft met konijnen. Anders dan het beeld dat juist de respectvolle houding van een kind naar dieren laat zien, staat de konijnenflat symbool voor een respectloze houding naar dieren en slechte huisvesting. Doordat er helaas op veel kinderboerderijen nogal wat mis is wat betreft dierenwelzijn wordt het Kinderboerderijenbesluit en de petitie ondersteund door 17 dierenorganisaties: Comité Dierennoodhulp, DierenVangnet, Dier&Recht, Stichting Menodi, Rechten voor al wat leeft, Een Dier Een Vriend (EDEV), Varkens in Nood, Ganzenbescherming Nederland, Stichting Melief, Stichting Cavia, Stichting Dierennood, Stichting KonijnenBelangen, Stichting Akka’s Ganzenparadijs, Stem voor Dieren, Animal Rights, Vier Voeters en PiepVandaag. Drie misstanden die regelmatig voor komen op kinderboerderijen zijn: Sociale dieren die in eenzaamheid moeten leven, slechte huisvesting waardoor de dieren hun natuurlijke behoeften niet kunnen uiten en dieren die niet oud mogen worden en via de achterdeur verdwijnen naar handelaar en slacht. De initiatiefnemers willen dat dit verandert en hebben daarvoor het Kinderboerderijenbesluit ontwikkeld. In het Kinderboerderijenbesluit staat omschreven waaraan een kinderboerderij moet voldoen wil het op een respectvolle manier met dieren omgaan. Ambassadeur Karen van Holst Pellekaan: ‘Ik sluit me aan bij dit initiatief. Door kinderen te leren hoe we respectvol met (huis)dieren omgaan, kan onnodig dierenleed nu en in de toekomst voorkomen worden’.

Waarom een Kinderboerderijenbesluit?

De Initiatiefnemers Sandra van de Werd van St. Comité Dierennoodhulp en Estera Waas en Fina van der Ahe van St. DierenVangnet hebben samengewerkt aan het Kinderboerderijenbesluit omdat de huidige wet- en regelgeving niet voldoet aan de richtlijnen zoals die zouden moeten gelden in aansluiting op de werkelijke welzijnsbehoeften van dieren op de kinderboerderij. De huidige wet- en regelgeving en het keurmerk voor kinderboerderijen zoals deze momenteel gehanteerd worden door de branche, medewerkers en gemeenten zijn basale richtlijnen met slechts minimale huisvestings- en welzijnseisen en doen geen recht aan de werkelijke welzijnsbehoeften van dieren gehouden op de kinderboerderij. De initiatiefnemers maken zich grote zorgen over het welzijn van dieren op kinderboerderijen en vinden dat zowel de branche, de bezoeker en eigenlijk iedereen in Nederland, beter op de hoogte moeten zijn van de welzijnsbehoeften van dieren op de kinderboerderij. Dezelfde problematiek en standpunten gelden ook voor stadsboerderijen en hertenkampen. In dit besluit worden richtlijnen en regels gegeven voor het op een respectvolle manier houden van dieren op een kinderboerderij. De initiatiefnemers en de ondersteunende dierenorganisaties hopen dat deze richtlijnen en regels overgenomen worden door kinderboerderijen, juist omdat deze een belangrijke voorbeeldfunctie hebben voor kinderen hoe zij om dienen te gaan met dieren. Zij hopen dat dit Kinderboerderijenbesluit als leidraad gaat dienen voor verantwoord beheer en dat het dierenwelzijn hierdoor geborgd wordt op alle kinderboerderijen (stadsboerderijen en hertenkampen) in Nederland.

 

Principiële rechtzaak over redding kip Jip

Amsterdam, op maandag 30 mei om 13.55 uur zal Sandra van de Werd, coördinator van stichting Comité Dierennoodhulp, voor de politierechter (Parnussusweg 220 te Amsterdam) verschijnen omdat zij op 25 januari 2016 de met de dood bedreigde kip Jip uit de theaterschool in Amsterdam bevrijdde. Eerder heeft Van de Werd verzet ingesteld tegen de strafbeschikking van de officier van justitie die haar diefstal ten laste legde met een daarvoor opgelegde geldboete van 209 euro. Jip was onderdeel van een schoolproject van student Busscher waarin scholieren van de Theaterschool konden stemmen of Jip mocht blijven leven of doodgemaakt moest worden. Raadsman C.J.M. den Blanken: “Dit is een principiële zaak. Naar mijn overtuiging is het niet strafbaar zoals Van de Werd gehandeld heeft. Het leven van de kip was in gevaar, zij dreigde zonder redelijk doel – als statement – doodgemaakt te worden. De Wet Dieren schrijft voor dat in zulke gevallen eenieder verplicht is een dier in nood te helpen. Dat is wat Van de Werd gedaan heeft. Ze heeft de wet niet overtreden: ze leefde hem juist na.”

Principiële zaak over intrinsieke waarde kip Jip
Juridisch wordt voor diefstal geen onderscheid gemaakt tussen een dier of een schemerlamp. Formeel zijn het allebei ‘goederen’ in de zin van artikel 310 Sr. Maar materieel zijn een schemerlamp en een dier niet hetzelfde. Een lamp zal niet gestrest zijn, pijn voelen of angstkreten uitslaken wanneer deze slecht wordt behandeld. Deze zaak gaat over dat verschil. Een dier is een levend wezen, met gevoel. Een dier heeft intrinsieke waarde die door de wetgever expliciet erkend wordt in artikel 1.3. van de Wet Dieren. Over de feitelijke gang van zaken bestaan weinig onduidelijkheden. Van de Werd heeft Jip meegenomen, met achterlating van een pak ‘vegetarische kipstuckjes’ van de Vegetarische Slager, een pamflet met de tekst: ‘Geen theater ten koste van de kip – GO VEGAN – Comité Dierennoodhulp’ en haar visitekaartje. Het was haar doel niet om materieel te profiteren of niet ontdekt te worden. Een dief laat doorgaans geen kaartje achter. Van de Werd maakte een statement omdat Jip in doodsnood verkeerde. Anders dan in de voedselindustrie was het doel van Busscher niet om de kip op te eten. Het doodmaken van Jip zou de studenten tot nadenken moeten dwingen: wie zijn wij om te beslissen over leven en dood? Jip speelde bij dit experiment de macabere hoofdrol. Het doden van een dier om een punt te maken valt niet te rijmen met de intrinsieke waarde die het dier vertegenwoordigt. Wanneer dit project met een labradorpuppy was uitgevoerd zou iedereen het experiment direct als pervers bestempelen. Maar qua intelligentie of gevoelsleven zijn honden en kippen vrijwel gelijk. Het welzijn van Jip werd door haar onvrijwillige deelname aan dit spel aangetast, zij verkeerde in levensgevaar. Het doodmaken van een dier mag nooit een doel op zich zijn. Dat is dierenmishandeling.

 

Justitie is er als de kippen bij

 

Comité Dierennoodhulp verzoekt politiek einde te maken aan grootschalige dierenmishandeling door kippenvangers

14 april 2016 – Comité Dierennoodhulp heeft het verhaal van Eefje opgestuurd naar staatssceretaris van Dam en aan de leden van de vaste commissie van EZ en voor de tweede keer in een maand tijd onderstaande vragen gesteld met daarbij het dringende verzoek er voor te gaan zorgen dat deze grootschalige dierenmishandeling op zeer korte termijn beeindigt wordt en onderstaande vragen behandeld worden op het AO Dierenwelzijn van 28 april 2016:

  • Hoe kan het dat ondanks dat we een Wet dieren hebben vele miljoenen kippen op deze wrede manier gevangen worden waardoor zij veel botbreuken en kneuzingen oplopen en veel pijn hebben? Wat bent u van plan daar tegen te doen?
  • Hoe kan het dat toegestaan wordt dat deze kippen met botbreuken en kneuzingen naar Polen vervoerd mogen worden en daardoor extra lang lijden? Wat bent u van plan daar tegen te doen?

 

Het verhaal van Eefje, een afgedankte biologische legkip

Dit is Eefje. Eefje is een legkip. Ze komt van een biologische boer vandaan. Natuurlijk had ze daar nog geen naam. Ze woonde daar 12 maanden samen met vele duizenden soortgenootjes en had er wel meer dan 300 eieren gelegd.

Justitie is er als de kippen bij

Afgelopen zondag laat in de avond kreeg ze de schrik van haar leven. Ze zat daar net als andere avonden in de stal op stok te slapen. Totdat er mannen met lampjes om hun hoofd de stal in kwamen en met hun armen in het rond naar kippen begonnen te graaien. Eefje hoorde kippen luid gillen en zag hen fladderend hangen aan een poot in de handen van die mannen. Zij zag dat haar stalgenootjes ruw in kratten werden gepropt waarna de mannen opnieuw begonnen met graaien.

Ook bij Eefje kreeg een vanger een van haar poten te pakken en terwijl hij hard daaraan rukte deed dat ontzettend veel pijn. In blinde paniek vocht Eefje zich worstelend voor haar leven los. En al kraakten haar botten en deed alles pijn, toch lukte het haar en kon zij zich in een donker hoekje verstoppen. Eefje hield zich die hele lange nacht stil. Ze zag kippen doodgaan, hoorde urenlang de paniek en het gekrijs van haar soortgenootjes. Totdat eindelijk de stal leeg was, de mannen weggingen en de staldeur gesloten werd. Eefje hoorde een vrachtwagen starten en vertrekken.

De volgende morgen opende de boer de staldeur en kwamen ingehuurde Poolse werknemers de stal schoonmaken. De tientallen dode kippen die op de grond in de schuur lagen werden in tonnen gegooid voor de destructie. Acht kippen die ontsnapt waren aan de vangers, werden alsnog luidkeels gillend aan een poot gevangen. Ze werden in een kippenkrat gestopt, ook Eefje zat daarbij.

De kippen werden door een van ons opgehaald en naar onze opvang gebracht. Daar zagen we dat Eefje niet lopen kon. Ze lag alleen maar en kon niet op haar poten staan. Haar linkerpoot stond raar en aan de binnenkant van haar rechterpoot was haar lijfje blauw gekleurd van de bloeduitstortingen. Ze had zichtbaar veel pijn en kreeg daarom gelijk pijnstilling.

Justitie is er als de kippen bij

Dinsdag ging ik met haar naar onze vogeldierenarts Rob van Dierenkliniek IJburglaan in Amsterdam. Hij maakte röntgenfoto’s van Eefjes poten. Eefjes linker dijbeenbot bleek gebroken en ook zaten er scheuren in haar heupbot. Eefje werd geopereerd. Met hulp van pinnen werd het gebroken dijbeenbot weer aan elkaar vastgemaakt. Het was een moeilijke en lange operatie, maar Eefje doorstond die goed.

Na een dag opname mocht ik haar weer ophalen. Over vier weken is hopelijk het bot weer goed aan elkaar geheeld en kunnen de pinnen eruit en kan Eefje gaan revalideren. Ondertussen krijgt ze pijnstilling en antibiotica en een goede verzorging in de ziekenboeg. Al met al heeft Eefje toch nog veel geluk gehad.

Dat hebben de meeste van haar stalgenootjes niet. Met heel veel angst, kneuzingen en gebroken poten of vleugels door het vangen zijn ze ruw in kratten gepropt en ingeladen in de vrachtwagen die richting het slachthuis naar België of Polen rijd. Soms meer dan 16 uur onderweg. En verwacht dan maar niet dat het einde dan voor de kippen in zicht is. Uren wachten in kratten in het slachthuis totdat het hun beurt is om weer opnieuw ruw aan de poten te worden gepakt en ondersteboven in haken opgehangen te worden. Gillen en fladderen van angst dat is wat deze kippen als laatste nog kunnen doen. En als ze hun hoofd opheffen waardoor ze het waterstroombad missen of het stroomvoltage niet goed is ingesteld worden ze ook nog eens levend geplukt. De dankbaarheid van mensen voor al die eieren die je als kip gelegd hebt kent geen grenzen…

En of je nu een biologische kip bent, een Rondeel kip, een Beter Leven ster kip, een vrije uitloopkip, scharrelkip of een kooikip, het maakt allemaal geen donder uit. Na een jaar uitgebuit te zijn word je afgedankt als erger dan oud vuil en onderga je allemaal dezelfde behandeling. Aan ieder ei uit de industrie kleeft een behoorlijk portie dierenmishandeling. Toen mijn moeder jong was legde een legkip bij de boer 116 eieren in een jaar. En dat was al veel. Nu leggen ze meer dan 320 eieren in een jaar. Mensen hebben ze daarop doorgefokt. Als topsporters moeten ze presteren. Maar in plaats van een medaille, eer en roem voor die prestatie worden ze afgedankt, mishandeld en vermoord op gruwelijke wijze. Alleen maar omdat ze niet meer aan de top kunnen presteren. Oud zijn ze dan niet, ze zijn pas anderhalf jaar. Ze leggen ook nog eieren, alleen iets minder waardoor het gelijk al niet meer rendabel voor de boer is.

Onlangs trok gelukkig ook de Dierenbescherming aan de bel met haar kritische rapport over het vangen en transporteren van legkippen. Zeer terecht houdt de Dierenbescherming een pleidooi voor het stoppen van de lange afstanden van het vervoer van legkippen naar Polen. Uit hun rapport blijkt dat Rondeelkippen en de Biomeerwaarde kippen in Nederland geslacht worden en zij worden als goed voorbeeld neergezet. Maar helaas gaat dit alleen om de afstand naar het slachthuis, want deze kippen worden verder wel allemaal op dezelfde misdadige wijze gevangen, vervoerd en vermoord.

Het komt helaas nogal hilarisch op mij over dat de Dierenbescherming in haar rapport adviseert om medewerkers van vangploegen een dierenwelzijnscursus te laten volgen. Hilarisch omdat deze kippenvangers, die meestal uit de Oostbloklanden komen, zo weinig affiniteit met dieren hebben dat een dierenwelzijnscursus alleen maar weggegooid geld zal zijn. De Dierenbescherming stelt dat de pluimveesector ook hierin haar verantwoordelijkheid moet nemen en zelf een dierenwelzijnscursus verplicht moet stellen. Maar in deze sector is het juist doodgewoon om als pluimveehouder kippen aan een poot te pakken. Zelfs hun kinderen doen dat.

De Dierenbescherming wil dat dan een dierenwelzijnsopzichter er op toeziet dat het vangen rustig gebeurt en de kippen voorzichtig worden opgepakt en gedragen naar het krat en daarin voorzichtig rechtop in worden gezet. Het valt niet te ontkennen dat zo’n manier van vangen vele malen beter is voor de kip. Alleen duurt het dan wel tien keer langer en de vangers worden juist betaald om in zo snel mogelijke tijd zoveel mogelijk kippen te vangen. Het liefst in iedere hand vier of vijf kippen aan een poot tegelijk. Zolang er geen verbod van de overheid op deze pure dierenmishandeling komt slaat mijn inziens zo’n advies naar de sector zelf nergens op. Ook begrijp ik niets van het advies van de Dierenbescherming dat de NVWA meer toezicht op het vangen en laden van de legkippen zou moet houden. Notabene de NVWA die deze dierenmishandeling al tientallen jaren toestaat en dat heel normaal vindt.

Ik geloof niet in stapjes die nog altijd leiden tot dierenmishandeling en moord, maar alleen dan ietsje minder erg. Voor mij dan ook geen Beter Leven ster. Het is toch raar: waarom behandelen we onze kat en hond wel aardig en al die andere dieren niet? Wij zijn ook maar gewoon een van die vele diersoorten. Het zou ons sieren als wij mensen gewoon simpelweg eens ophouden met andere dieren minderwaardig en wreed te behandelen. Zo moeilijk is het niet om je verantwoording te nemen over wat je consumeert en alles te laten staan waar dierenleed aan kleeft. Er blijft dan nog ontzettend veel lekkers over.

Help Eefje
Wie ons wil steunen in de medische kosten die we voor Eefje moeten maken is van harte welkom om een gift over te maken onder vermelding van Eefje op Triodos Bank NL32 TRIO 0254 7275 73 (BIC: TRIONL2U), ten name van Red een Legkip.

 

Kuikentjes dag na Pasen gedumpt in Vliegenbos

Amsterdam – Gelijk de dag na Pasen zijn twee kuikentjes van nog geen week oud gedumpt in het Vliegenbos in Amsterdam Noord. Een hondenuitlater ontdekte de piepkleine kuikens en belde gelukkig de dierenambulance. De dierenambulance nam nadat zij de kuikens gevangen had contact op met Comité Dierennoodhulp met de vraag of zij de kuikens wilde opvangen. De kuikens verblijven nu bij Comité Dierennoodhulp onder een warmte lamp en maken het naar omstandigheden goed. Omdat het nog onduidelijk is of het haantjes of hennetjes zijn, hebben zij de namen Jutje en Jultje gekregen.

Justitie is er als de kippen bij

Wreed en dom
“Wie doet er nu zoiets wreeds?” vraagt Sandra van de Werd die de kuikens verzorgt, zich kwaad en verbijsterd af. Kansloos waren de achtergelaten kuikens in het bos. De dader moet iemand geweest zijn die beslist geen hart voor dieren heeft. Iemand die de kuikens enkel als leuke decoratie gebruikt heeft voor de Pasen, maar daarna het nut er niet meer van in zag en ze maar in het Vliegenbos gedumpt heeft. Het is een wonder dat ze niet door een hond gepakt zijn en nu gered zijn.

Veel kuiken- en hanenleed
Helaas staat dit geval van dierenleed niet op zichzelf. Er zijn nog zat winkels die als decoratie levende kuikens hebben met Pasen en in het voorjaar en die je er ook nog voor een habbekrats kunt kopen. Ook zijn er kinderboerderijen die kuikens uitbroeden en de kuikens verkopen. Zo’n kuikentje kost bijna niks, maar er wordt niet bij verteld wat een kuiken allemaal nodig heeft. Als leuk donzig speeltje in een opwelling gekocht gaat het mee, en daardoor meestal een ellendig en kort en eenzaam leven tegemoet. Massa’s bebroede eieren zijn er die je op Marktplaats kunt kopen. Met regelmaat krijgen we als stichting weer een vraag van een particulier of wij misschien wat hanen willen overnemen. Allemaal mensen die het zo leuk vonden om eieren uit te laten broeden. Als kuikentjes vinden de meeste mensen ze erg schattig. Maar wanneer de helft haan blijkt te zijn, moeten ze weg en wel snel. En laat nou bijna niemand een haan willen hebben … Afslachten of dumpen is wat er dan maar al te vaak gebeurt. Vaak kopen mensen ook kippen als kuiken bij een fokker vandaan. Heel vaak blijkt er dan, ondanks dat de fokker zei dat het allemaal hennenkuikens waren, toch een haan of meerdere hanen tussen de kuikens te zitten. Waar mensen zich meestal niet bewust van zijn is dat wanneer zij kippen en kuikens kopen bij een fokker, dat dit inherent is aan dierenleed. Want meer dan de helft van de kuikens die uit de eieren komt is haan en hanen zijn niet welkom. De meeste hanen worden daardoor of geslacht of schaamteloos gedumpt. Met de meeste hanen loopt het na dumping slecht af. Ze worden door een hond gepakt, overreden, komen om van de honger of worden gevangen en afgemaakt door een ongediertebestijdingsbedrijf.

Dierenleed kan voorkomen worden
Een verbod op het gebruiken van levende kuikens als decoratie en het verkopen van kuikens op kinderboerderijen, dierenwinkels en tuincentra en het verkopen van bebroede eieren en kuikens op Marktplaats zou een hele hoop dierenleed kunnen schelen. Evenals het veel leed zou kunnen schelen als mensen zich als zij een dier aanschaffen zich daarbij ook wettelijk moeten verplichten er goed voor te zorgen en dat er ook voor kuikens en kippen die door particulieren aangeschaft worden huisvestings-, welzijns- en verzorgingseisen komen.

 

Kippenredster beboet, grootschalige dierenmishandelaars gaan vrijuit

Amsterdam 18 februari 2016 – Sandra van de Werd, coördinator van stichting Comité Dierennoodhulp heeft verzet ingesteld tegen de strafbeschikking van de officier van justitie. Van de Werd bevrijdde kip Jip op 25 januari uit de theatherschool in Amsterdam omdat kip Jip dreigde gedood te worden enkel omdat een kunstenaar veel publiciteit ten koste van haar leven wilde krijgen. Nu wordt haar diefstal ten laste gelegd met een daarvoor opgelegde geldboete van 209 euro. Lees het hele persbericht over waarom Sandra niet gaat betalen en over alle aangiften van het afgelopen jaar van Comité Dierennoodhulp en andere dierenorganisaties over grootschalige dierenmishandelingen en het onterecht doden van dieren die het OM maar al te makkelijk in de vergeet- en/of prullenbak gooit.

Justitie is er als de kippen bij

 

Comité Dierennoodhulp wil verbod gebruik van dieren voor kunstuitingen

26 januari 2016 – Al jarenlang loopt Comité Dierennoodhulp op tegen kunstenaars die vanwege de makkelijke publiciteit die ze er door krijgen misbruik maken van dieren. Om die reden heeft Comité Dierennoodhulp vandaag aan de leden van de vaste commissie van EZ het verzoek gedaan om zich hard te maken voor een verbod op het gebruik van levende dieren voor kunstuitingen.

Bekijk de video van De Telegraaf

Kippen

 

Verklaring van Comité Dierennoodhulp over ‘ontvoering’ kip Jip

Dierenleed is geen kunst

Maandag 25 januari 2015 – Vanmorgen om half 10 heeft Sandra van de Werd als vertegenwoordiger van stichting Comité Dierennoodhulp en Red een Legkip een poging gedaan om Jip de kip uit de Amsterdamse theaterschool te redden. Jip werd daar met goedkeuring van de directeur als project van student Rick Busscher gebruikt en kon daardoor vrijdag geslacht worden. Om de kip Jip te redden heeft de vertegenwoordigster van Comité Dierennoodhulp en Red een Legkip de kip uit haar hok gehaald en in een dierenreistas gedaan. In het hok werden een pakje vegetarische kipstukjes achtergelaten samen met de boodschap Geen theater ten koste van een kip. Daarbij de naam van Comité Dierennoodhulp als afzender en achterlating van kaartje met gegevens. Bedoeling was om Jip een mooi leven in een tuin te geven bij mensen die hart voor dieren hebben. Helaas is dit door de achtervolging buiten op straat van een medewerkster van de theaterschool niet gelukt. Omdat Sandra niet vrijwillig afstand wilde doen van Jip is zij aangehouden door de politie en heeft de theaterschool aangifte tegen haar gedaan en is zij na zes uur in de cel weer vrij gelaten. Jip de kip is op last van de officier van justitie teruggegeven aan student Rick Busscher. Dit terwijl Jip niet volgens de regels van de overheid gehuisvest was en misbruikt werd voor een project. Om mensen door stemgedrag te laten beslissen of een dier blijft leven of geslacht moet worden is puur dierenmisbruik, machtsmisbruik en bovendien ook nog eens een goedkope manier om media-aandacht te krijgen.

Dierenleed is geen kunst

Comité Dierennoodhulp en Red een Legkip zijn verheugd dat student Rick Busscher nu, na deze korte bevrijdingsactie, gestopt is met de kip te gebruiken voor zijn onderzoek. Een discussie starten over hoe we met ons voedsel omgaan juichen zij alleen maar toe. Alleen doe dat niet over de rug van een dier. Kippen zijn al de meest misbruikte dieren in ons land. Meer dan 500 miljoen vleeskuikens leiden een verschrikkelijk leven en eindigen gruwelijk. Had Busscher dit met een hond of kat gedaan met een poll over slachten of niet, dan had hij half Nederland over zich heen gekregen. Een kip misbruiken hiervoor is wel erg makkelijk en bovendien ook niet orgineel. Busscher had dit ook op een andere manier aan de kaak kunnen stellen zonder er nog eens een dier extra voor te misbruiken. Zo had hij bijvoorbeeld bij zijn project een rondleiding bij een slachthuis kunnen organiseren of slachtfilms kunnen vertonen in de kantine.

Comité Dierennoodhulp en Red een Legkip willen dat de overheid regels gaat maken waardoor dieren niet langer meer misbruikt kunnen worden door publiciteitsgeile kunstenaars.

 

Vredesdienst voor dieren 2015

 

In beslag genomen, en dan?

Onlangs hebben de ‘Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden’ en Helly en Martin Gaus het Zwartboek gepubliceerd, een verzamelwerk over de afgelopen zes jaar waarin we 30 inbeslaggenomen honden hebben hertraind. De meeste van deze honden mochten naar huis. Angel en Hope helaas niet. Zij werden toch gedood nadat ze volledig waren hertraind en goed uit de test kwamen.

Deze film is gemaakt om nog meer duidelijkheid te geven over wat er gedaan wordt bij het Martin Gaus Gedragscentrum met deze honden en welk lot en leed eraan ten grondslag lag. Het moet stoppen en wij hopen op hulp vanuit Den Haag en jullie, onze volgers.

 

Dierenorganisaties en Martin Gaus dienen klacht in bij OM over onbekwaamheid officier van justitie

24 juli 2015 – Comité Dierennoodhulp, Stichting Rechten voor al wat leeft en Martin en Helly Gaus hebben vandaag bij de hoofdofficier van justitie in Den Haag en bij het Parket-Generaal een klacht ingediend over officier van justitie Van Bokhoven die opzettelijk artikel 1.10 uit het besluit Houders van Dieren (Wet Dieren) heeft overtreden. Twee jonge honden genaamd Angel en Hope vonden op 11 juni hierdoor de dood. Ook heeft deze officier van justitie een aantal mensen opzettelijk op het verkeerde been gezet door bepaalde verwachtingen te wekken die hij bij voorhand niet van plan was waar te maken. Dit alles heeft de betrokkenen veel leed en verdriet en ook nog eens veel geld gekost. De klagers verzoeken de hoofdofficier van justitie en het Parket-Generaal om het recht te doen zegevieren en ervoor te zorgen dat deze officier van justitie zich niet straffeloos aan de wet onttrekt en verzoekt het OM om er zorg voor te dragen dat officier van justitie de heer Van Bokhoven zich vanaf nu alleen nog bezighoudt met zaken die gaan over dingen en niet met zaken die over levende wezens als dieren gaan. De klagers zijn van mening dat een officier van justitie met zo weinig empathie, zoveel vooringenomenheid en die zich bovendien niet aan de wet houdt, niet geschikt is voor deze functie. Het gaat hier immers niet om goederen, maar om levende dieren die een eigenwaarde hebben en daarnaast ook een grote betekenis kunnen hebben in het leven van mensen.

Lees verder…

 

Aangifte dierenmishandeling en verboden gebruik van vangkraal bij ganzenvergassingen in Noord-Holland

ganzenvergassing in Friesland

Dominee Hans Bouma en acht dierenorganisaties doen aangifte tegen ganzenmoord

Maandag 13 juli 2015 – Dominee Hans Bouma en acht dierenorganisaties (stichting Comité Dierennoodhulp, stichting Rechten voor al wat Leeft, stichting Een DIER Een VRIEND, stichting Ganzenbescherming, stichting Akka’s Ganzenparadijs, stichting Animal Rights, stichting Bite Back VZW en vereniging Stop de ganzenmoord) hebben vandaag aangifte gedaan bij de officier van justitie en de politie van overtreding van de Europese Vogelrichtlijn, de Wet Dieren en de Flora- en Faunawet door Duke Faunabeheer, door Faunabeheereenheid Noord-Holland, door Gedeputeerde Staten Noord-Holland en door de heer J. Klippel, inspecteur sectorhandhaving provincie Noord-Holland. Op dinsdagochtend 7 juli bij het crematorium in Schagen en op vrijdagmiddag 10 juli in Spijkerboor werden door toedoen van bovengenoemde wetsovertreders in Schagen 1807 ganzen en in Spijkerboor circa duizend ganzen onnodig in hun gezondheid en welzijn benadeeld tijdens het wreed vangen en vergassen met mishandeling, veel angst aanjagen, stress en intens lijden voor de dieren met de dood als doel en gevolg. De ganzen werden bijeengedreven en in een vangkraal opgesloten, terwijl een gerechtelijke uitspraak (Europese Vogelrichtlijn) hierover zegt dat voor het gebruik daarvan geen wettelijke grond is en dat een vangkraal daarom niet gebruikt mag worden. Bovendien loopt er een bezwaarprocedure tegen deze ontheffing voor het vangen en vergassen van ganzen in Noord-Holland die begin juni is gestart door de Faunabescherming en bewust is genegeerd door Faunabeheereenheid Noord-Holland. De heer J. Klippel, inspecteur sectorhandhaving provincie Noord-Holland, die vrijdagmiddag 10 juli ter plekke aanwezig was bij het opdrijven van circa duizend ganzen in een kraal om hen daarin op te sluiten om vergast te worden, weigerde de wet te handhaven toen de dierenorganisaties hem er op wezen dat de vangkraal een verboden middel is om te gebruiken. Hoe Duke Faunabeheer te werk gaat tijdens het vangen van ganzen is goed op het filmmateriaal van een vangactie begin juni in de Jan Durkspolder bij Oudega (S) in Friesland te zien. Op deze filmbeelden is paniek, stress, angst en vertrapping bij de ganzen te zien, ziehttp://www.lc.nl/friesland/video-dubbel-gevoel-bij-doden-ganzen-18724553.html. In Schagen werden er opnieuw te veel ganzen in het afgezette gedeelte gevangen gehouden, waardoor hen volstrekt onnodig pijn en angst werd aangedaan met een vergassingsdood als doel.

Vergassing geen zachte dood

Vergassing met CO2 veroorzaakt extreem veel dierenleed omdat het tot een langzame verstikkingsdood lijdt. Het is pijnlijk omdat het ernstige irritatie van het slijmvlies veroorzaakt. Het dier vertoont stuiptrekkingen, snakt naar lucht en probeert te vliegen. Het sterven kan wel tot 5 minuten duren. Bedrijven als Duke Faunabeheer geven geen openheid hierover door camera’s op te hangen in de vergassingscontainers zodat een ieder kan zien dat dit zeker geen snelle en zachte dood is voor de dieren. Eerder onderzoek en beeldmateriaal over andere dieren (waaronder varkens) die vergast worden liet al zien welk een leed er aan de vergassingsdood te pas komt.

Ganzenmoord zinloos

Provincies hebben de afgelopen jaren enorme aantallen ganzen gedood. Maar onderzoeken van Alterra en Sovon hebben uitgewezen dat deze grootschalige dodingen geen meetbaar effect hebben op de populatie en ook niet op de landbouwschade. Het huidige massale dodingsbeleid is daarom dweilen met de kraan open. Het is namelijk een basisprincipe in de ecologie: een populatie die de draagkracht van de omgeving nog niet heeft bereikt, groeit snel. Ganzenbestrijding houdt daardoor de populatie in een groeifase. Dat een populatie zich in rap tempo herstelt bij een onveranderd voedselaanbod blijkt duidelijk uit onderzoek van Sovon in Utrecht, waar al honderduizenden ganzen de dood vonden: het aantal ganzen in de zomer laat daar een gemiddelde jaarlijkse populatiegroei zien van maar liefst 9 procent. De vergassing van vierduizend ganzen op Texel in 2009 had een identiek effect: er leven nu op Texel zowel ’s zomers als ’s winters net zoveel ganzen als voor de vergassingen. Het massaal doden van ganzen lost geen enkel probleem op omdat de oorzaak niet aangepakt wordt.

 

Dominee en dierenorganisaties doen aangifte dierenmishandeling bij ganzenvergassing in Friesland

ganzenvergassing in Friesland

30 juni 2015 – Stichting Comité Dierennoodhulp, stichting Rechten voor al wat leeft, stichting Een DIER Een VRIEND en dominee Hans Bouma hebben vandaag per fax schriftelijk aangifte gedaan bij de officier van justitie van de rechtbank Leeuwarden en per post bij het politiebureau Drachten van overtreding van de Wet Dieren (artikel 1.3 lid 1,2 en lid 3, artikel 2.1 lid 1) en de Flora- en Faunawet (artikel 72, lid 1) door Duke Faunabeheer, door Faunabeheereenheid Friesland, door Gedeputeerde Staten Friesland en door Henk de Vries, directeur van It Fryske Gea. Op vrijdag 5 juni werden door toedoen van bovengenoemde wetsovertreders in de Jan Durkspolder bij Oudega (S) duizend ganzen onnodig in hun gezondheid en welzijn benadeeld tijdens het wreed vangen en vergassen met mishandeling, veel angstaanjagen, stress en intens lijden voor de dieren met de dood daarop volgend tot gevolg. Dit is bewijsbaar op filmmateriaalhttp://www.lc.nl/friesland/video-dubbel-gevoel-bij-doden-ganzen-18724553.htmlwaarop paniek, stress, angst en vertrapping te zien is en waarop zichtbaar is dat de vertrapte ganzen aan hun lot werden overgelaten.

Lees verder…

 

Zwartboek in beslag genomen honden 2009 – 2015

Zwartboek in beslag genomen honden 2009 - 2015

 

Aanbieding van het zwartboek aan de Vaste Commissie voor Economische Zaken

Aanbieding van het zwartboek

23 juni 2015 – Comite dierennoodhulp, Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden, stichting Rechten voor al wat leeft en Martin Gaus zijn het zat hoe er in ons land met honden die een bijtincident hebben veroorzaakt wordt omgegaan. Al zes jaar lang trekt Martin Gaus aan de bel om opslaghouders te laten zien wat Gaus doet met de honden en testpersonen beelden te tonen van de honden die niet uit hun hok gehaald konden worden en binnen vier dagen bij Gaus normale en aardige honden waren. Het maandenlang opsluiten van honden en hen vanuit deze omstandigheden testen moet stoppen. Om die reden hebben de dierenorganisaties in samenwerking met Martin Gaus het zwartboek in beslag genomen honden 2009- 2015 gemaakt, dat dinsdagmiddag 23 juni in de Statenpassage te Den haag door de dierenorganisaties is aangeboden aan de Vaste Commissie voor Economische Zaken in verband met het Algemeen Overleg Dierenwelzijn dat in de avond plaats vond. Het zwartboek is voor iedereen digitaal te lezen op de homepages van www.comitedierennoodhulp.nl en www.hulpinbeslaggenomenhonden.nl Eén van de agendapunten van het AO Dierenwelzijn 23 juni was de reactie van staatssecretaris Dijksma op het advies Verantwoord Honden Houden van de Raad voor Dierenaangelegenheden (RDA). De dierenorganisaties en Martin Gaus willen dat het stappenplan uit het advies van de RDA of hun eigen Stay Home protocol als landelijk beleid wordt overgenomen. Dit in tegenstelling tot de staatssecretaris die het bijtincidentenbeleid aan de gemeenten wil over laten, waardoor het willekeurige beleid en de door de dierenorganisaties en Gaus geconstateerde misstanden zullen blijven voortbestaan en mogelijk erger worden doordat de staatssecretaris het tevens mogelijk wil maken om een hond in beslag te nemen als er geen ontdekking op heterdaad is van een bijtincident. Zowel VVD, PVV als PvdD hebben op het Algemeen Overleg Dierenwelzijn vragen aan de staatssecretaris gesteld. In september komt er een vervolg op het Algemeen Overleg Dierenwelzijn waar ook dit onderwerp aan de orde komt en de mogelijkheid er is om moties in te dienen.

Bekijk hier de uitzending van Hart van Nederland

Dierenorganisaties en Martin Gaus dienen klacht in bij OM over onbekwaamheid officier van justitie

24 juli 2015

Comité Dierennoodhulp, Stichting Rechten voor al wat leeft en Martin en Helly Gaus hebben vandaag bij de hoofdofficier van justitie in Den Haag en bij het Parket-Generaal een klacht ingediend over officier van justitie Van Bokhoven die opzettelijk artikel 1.10 uit het besluit Houders van Dieren (Wet Dieren) heeft overtreden. Twee jonge honden genaamd Angel en Hope vonden op 11 juni hierdoor de dood. Ook heeft deze officier van justitie een aantal mensen opzettelijk op het verkeerde been gezet door bepaalde verwachtingen te wekken die hij bij voorhand niet van plan was waar te maken. Dit alles heeft de betrokkenen veel leed en verdriet en ook nog eens veel geld gekost. De klagers verzoeken de hoofdofficier van justitie en het Parket-Generaal om het recht te doen zegevieren en ervoor te zorgen dat deze officier van justitie zich niet straffeloos aan de wet onttrekt en verzoekt het OM om er zorg voor te dragen dat officier van justitie de heer Van Bokhoven zich vanaf nu alleen nog bezighoudt met zaken die gaan over dingen en niet met zaken die over levende wezens als dieren gaan. De klagers zijn van mening dat een officier van justitie met zo weinig empathie, zoveel vooringenomenheid en die zich bovendien niet aan de wet houdt, niet geschikt is voor deze functie. Het gaat hier immers niet om goederen, maar om levende dieren die een eigenwaarde hebben en daarnaast ook een grote betekenis kunnen hebben in het leven van mensen.

Toelichting:
Artikel 1.10 uit het besluit Houders van Dieren (onderdeel van de Wet Dieren)
In het Besluit Houders van Dieren, dat in juni 2014 in werking is getreden en onderdeel is van de Wet Dieren, staat dat honden, katten en aangewezen ganzen alleen nog maar gedood mogen worden in de aangewezen gevallen a. tot en met e. Bij geval e. staat omschreven dat een dier gedood mag worden vanwege ‘niet te corrigeren’ gevaarlijke gedragskenmerken. In de uitgebreidere uitleg over dit artikel 1.10 staat “Bovendien moet het gevaar niet kunnen worden weggenomen door trainingen en het volgen van cursussen”. Hope en Angel waren pas 7 en 9 maanden oud toen zij in de opslag geraakten i.v.m. betrokkenheid bij een afschuwelijk bijtincident (zij waren samen met 4 andere honden betrokken bij de dood van een hond). In het risico-assessment-verslag over beide honden gaf de opslaghouder aan beide honden te vertrouwen en achtte hen ook herplaatsbaar, mits ze getraind zouden worden. Helaas konden Hope en Angel slecht tegen het kennelleven en kwamen hierdoor niet goed door de test van de heer Schilder en kregen van hem een euthanasieadvies. Om de honden een eerlijke kans te geven arriveerden zij met toestemming van officier van justitie Van Bokhoven op 21 april bij het Martin Gaus Gedragscentrum te Lelystad voor een periode van herstel en training om daarna opnieuw getest te worden. In de maand dat Hope en Angel bij het Martin Gaus Gedragscentrum verbleven bleek zowel uit de rapportage en de test die voor een tweede maal daar werd afgenomen dat beide honden zeer goed trainbaar waren, corrigeerbaar en geen gevaarlijk gedrag vertoonden. Tijdens de zitting echter bleek dat officier van justitie Van Bokhoven geenszins van plan was om de honden Hope en Angel een kans te geven: ze moesten van hem dood. Hij houdt zich vast aan de heer Schilder die blijft zeggen dat deze honden gevaarlijk zijn omdat zij gezamenlijk in een groep een hond hebben gedood. Dat de heer Schilder de drie oudere honden van dezelfde groep die bij dit bijtincident even betrokken waren wel herplaatsbaar acht, enkel om het feit dat zij de eerste keer wel zijn test goed doorkwamen, wordt terzijde geschoven. Evenals het feit dat de opslaghouder wel vertrouwen heeft in de honden Angel en Hope en hen herplaatsbaar acht, mits ze getraind zouden worden. Het verblijf bij het Martin Gaus Gedragscentrum waaruit blijkt dat de honden leergierig en goed trainbaar zijn wordt niet meegewogen. Deze officier van justitie heeft zowel de honden als de mensen er omheen doen voorkomen alsof de honden een kans kregen, terwijl zij voor hem vanaf het begin al kansloos waren. Hij heeft tevens zelfs nagelaten de heer Schilder een tweede test te laten doen, toen bleek dat de honden bij het Martin Gaus Gedragscentrum wel positief uit dezelfde test kwamen. Op last van officier van justitie werden de honden op 11 juni weggehaald bij het Martin Gaus Gedragscentrum en teruggebracht naar de opslaghouder Dierenopvangcentrum Amsterdam. Twee dagen later zijn ze daar, ondanks het feit dat er een hoger beroep liep, gedood in opdracht van officier van justitie Van Bokhoven.

Update 11 juni 2015

Angel en Hope zijn vanmorgen in de opslag Dierenopvangcentrum Amsterdam op de Ookmeerweg doodgemaakt in opdracht van officier van justitie de heer Van Bokhoven. Op het moment dat we deze petitie gestart zijn, hadden we nog de hoop dat Angel en Hope in leven waren en dat we hun dood mogelijk konden verhinderen. Vanmorgen heeft Comité Dierennoodhulp nog gesproken met deze officier van justitie en duidelijk was dat hij Hope en Angel wilde doden en zich niets aantrok van het feit dat deze honden bij Gaus goed trainbaar bleken en aardig tegen kinderen, honden en verzorgers waren. Dat officier van justitie de heer van Bokhoven zich nu niet aan artikel 1.10 van het Besluit Houders van Dieren houdt en deze honden nu onterecht gedood zijn en in de diepvries liggen maakt ons heel erg boos en verdrietig. Het maakt ons ook heel erg boos dat opslaghouders zoals Dierenopvangcentrum Amsterdam zo’n bevel gewoon uitvoeren en al jarenlang meewerken aan een fout onrechtvaardig en voor dieren misdadig systeem waardoor honden onterecht afgemaakt worden. En ook op tester Matthijs Schilder zijn wij heel erg boos. Tientallen honden zijn door de wijze waarop hij test en de negatieve leefomstandigheden in de opslag die de test beinvloeden in de afgelopen Jaren onterecht afgemaakt door zijn niet kloppende euthanasieadviezen. Ook nu een hond altijd kans op training zou moeten krijgen, krijgt zo’n hond nog altijd een euthanasieadvies van hem zonder deze kans. Het is genoeg nu. Er zijn te veel honden onterecht afgemaakt. Dit foute systeem moet stoppen!

 

Geen doodstraf voor Angel en Hope

Angel en Hope

Teken nu de petitie!

 

In memoriam Winnie, een gered vleeskuiken

Winnie from PiepVandaag on Vimeo.

Herdenk Winnie: teken zijn petitie!
Gefokt om in zeer korte tijd een enorm gewicht te krijgen leed Winnie aan obesitas, net zoals alle meer dan 500 miljoen vleeskuikens die jaarlijks in Nederland geslacht worden. Zij en hun ouders hebben niet het geluk om aan hun lot te ontsnappen en moeten hun korte leventje doorbrengen in een ware hel. Daarom hebben PiepVandaag.nl en Comité Dierennoodhulp samen met Winnie een petitie opgezet. Want het leven van vleeskuikens in de pluimvee-industrie is vreselijk. Teken daarom de petitie ‘Winnie is het zat!‘ en laat vrienden, familie en kennissen de petitie ook ondertekenen. Want alleen wanneer we massaal in opstand komen tegen de erbarmelijke omstandigheden waaronder vleeskuikens worden opgefokt tot plofkip kan er iets gedaan worden aan het lot van Winnie’s soortgenoten. Ga direct naar de petitie.

 

Dagboek van Winnie, een gered vleeskuiken, deel 15

Dit is het laatste dagboekdeel dat verschijnt over Winnie. Ik zou heel graag nog lang door willen schrijven over Winnie, maar dat kan niet. Winnie is er niet meer.

Winnie

Lees verder op de website van Red een Legkip…

 

Persbericht

 

Comité Dierennoodhulp doet aangifte tegen B&W Asten wegens onnodige vergassing van 11.000 kippen

27 mei 2015 – Stichting Comité Dierennoodhulp heeft vandaag per aangetekende post en fax aangifte gedaan bij de officier van justitie van de rechtbank Eindhoven en het politiebureau Asten van overtreding van artikel 2,2 lid 8 van de Wet Dieren door pluimveehouder M.J. Verberne in de Brabantse gemeente Heusden wegens het onthouden van de nodige zorg aan zijn 11.000 jonge legkippen door hen enkele dagen geen water en voedsel te geven nadat een otornado zijn kippenschuur kapot had gemaakt. Ook is er aangifte gedaan van overtreding van artikel 2,1 lid 1 en lid 6 van de Wet Dieren door burgemeester en wethouders van de gemeente Asten wegens het onthouden van de nodige zorg door aan de 11.000 jonge legkippen door hen geen water en voedsel te verstrekken en in opdracht van B&W de 11.000 kippen volstrekt onnodig pijn en angst aan te jagen met een vergassingsdood tot gevolg.Tevens heeft Comité Dierennoodhulp een klacht ingediend over dit dieronvriendelijke optreden bij het College van B&W en de gemeenteraad van Asten. Het feit dat er asbest vrijgekomen is bij het instorten van het dak is geen excuus om 11.000 kippen te doden: mensen en hun huisdieren die aan asbest zijn blootgesteld worden immers ook niet afgemaakt.

Op donderdag 21 mei zijn 11.000 jonge legkippen in Heusden in opdracht van de gemeente Asten vergast. De dieren die opgesloten zaten in een kippenschuur werden dinsdag 19 mei het slachtoffer van een tornado die de schuur waar zij in gevangen zaten trof. Pluimveehouder M.J. Verberne uit Heusden van wie de kippenschuur was liet zijn dieren vervolgens aan hun lot over en gaf hen in de dagen na de ramp geen water en voedsel. De gemeente besloot om die reden de 11.000 kippen op donderdag te laten vergassen. Dit gebeurde volgens een woordvoerder van de gemeente omdat het dierenwelzijn bij de gemeente Asten voorop staat. Het massaal vergassen van jonge en gezonde kippen kan in dit geval echter niet als een diervriendelijke maatregel beschouwd worden en heeft niets te maken met dierenwelzijn. Comité Dierennoodhulp begrijpt niet waarom de gemeente niet naar een diervriendelijke oplossing heeft gezocht: met wat meer moeite had de gemeente tijdelijke voorzieningen kunnen treffen waardoor de kippen water en voer konden krijgen en met hulp van dierenbeschermingsorganisaties had zij kunnen trachten te zorgen voor een goede herplaatsing van de dieren. De gemeente had op het terrein noodvoorzieningen als tenten kunnen opzetten en/of schuilhokken met hekken kunnen plaatsen waar de dieren tijdelijk naar toe overgeplaatst konden worden in afwachting van een definitieve herplaatsing. Bekend gegeven in de pluimveesector is bovendien dat veel boeren hun kippen in een versnelde rui laten gaan door ze ook voor langere tijd geen water en eten te geven en hier wordt helaas nooit door gemeenten tegen op getreden uit oogpunt van dierenwelzijn.

Een vrijwilliger van Comité Dierennoodhulp heeft daags na het instorten van de kippenschuur via sms getracht pluimveehouder M. J. Verberne te bereiken en hem voorgesteld een honderdtal kippen tegen betaling over te nemen voor herplaatsing. Helaas reageerde de boer niet op de sms berichten. Ter plekke heeft de vrijwilliger nog vlak voordat de kippen geruimd zouden worden afgelopen donderdag (zie de foto’s) aan gemeente ambtenaren die daar stonden gevraagd of zij de kippen tegen betaling kon overnemen zodat zij nog een goed leven konden krijgen en zij legde hen uit dat de kippen niet voor consumptiedoeleinden zouden worden gebruikt. Zij had de vervoersmanden al klaar in haar auto liggen. Maar de gemeente ambtenaren wilden daar niets van horen, zij moest wegwezen en of er wat extra levens gered werden kon hen duidelijk niets schelen. Comité Dierennoodhulp vindt het daardoor extra stuitend dat de gemeente nu tegen de pers durft te beweren dat zij dierenwelzijn hoog in het vaandel heeft staan en op deze manier het rücksichtsloos doodmaken van 11.000 kippen zit goed te praten. Met de intrinsieke waarde die de Wet Dieren aan dieren toekent is door de gemeente geen enkele rekening gehouden.

Kippen

 

Petitie: Winnie is het zat!

Gered plofkuiken Winnie start als ambassadeur van alle plofkippen een petitie.

Teken de petitie en pleit voor dierwaardig leven.

Teken de petitie

 

Dagboek van Winnie, een gered vleeskuiken, deel 14

Winnie is nu 18 weken oud. Hij is zijn gewicht af en toe erg beu. Het is heel vermoeiend om dat telkens maar mee te moeten zeulen. Hij moet zo vaak uitrusten. Het kost hem best veel moeite om met de rest van de geredde legkippen en haan Nicolaj mee te doen. Alleen geredde legkip Dicky die haar dikke buik vol eieren met zich meezeult begrijpt zijn probleem.

Winnie

Lees verder op de website van Red een Legkip…

 

Red een Legkip weer in Koffietijd

Op 23 maart was Red een Legkip weer te zien in het RTL4 tv-programma Koffietijd. In de uitzending waren de geredde legkippen Happy en Hope te zien in clickertraining samen met hun baasje Nikki. Kippen zijn intelligente dieren die heel snel kunnen leren. Met hen clickeren kan een vorm van verrijking zijn, naast natuurlijk het scharrelen samen met soortgenootjes in de tuin. Voor de vierde keer alweer besteed Koffietijd aandacht aan Red een Legkip en roept zij kijkers op om een paar geredde legkippen te adopteren. De adoptanten mogen de kippen weer komen ophalen in de feestelijke live uitzending op tweede paasdag.

http://www.koffietijd.nl/uitzendingen/red-een-legkip-5/

 

Ruimen van kippen nog altijd beter dan slachten

(NRC Handelsblad van 6 december jl.)

Klik op het artikel voor de PDF versie

Ruimen van kippen nog altijd beter dan slachten

 

Bijzondere nieuwjaarsboodschap van tienjarige Lucia

2 januari 2015

De tienjarige Lucia uit Den Haag spreekt in dit filmpje recht uit haar hart haar bijzondere nieuwjaarsboodschap uit die is gericht aan alle mensen. Lucia is een kind dat anders dan vele volwassenen nog geen oogkleppen op heeft en alles haarfijn en zuiver aanvoelt. Zij kan slecht tegen onrechtvaardigheid en ervaart de wereld daarom als raar. Zij snapt niet waarom mensen zo gemeen met dieren omgaan.

 

Koffietijd: Vredesdienst voor dieren

 

 

Familie eet je niet op

Op maandagavond 22 december wordt de eerste Vredesdienst voor dieren gehouden in de Maarten Lutherkerk in Amsterdam om. Deze bijzondere Vredesdienst voor dieren begint om 19.30 s’avonds en wordt georganiseerd door 13 dierenorganisaties en dominee Hans Bouma. Dominee Hans Bouma doet bij NPO Spirit vast zijn pleidooi: denk ook aan onze dieren met kerst.

 

 

Vredesdienst voor dieren: Kerstoproep aan alle mensen

Straks is het weer kerstmis, een feest dat door velen van ons gezien wordt als feest van de vrede. Helaas is de vrede wereldwijd ver te zoeken en is het schrikbarend hoe wij met elkaar en dieren om kunnen gaan. Voor menig dierenliefhebber geldt dat eigen hond, kat of ander dierbaar huisdier een goed en lang leven wordt gegund. Maar anders ligt dat voor al die ver van ons weggestopte naamloze miljoenen dieren die de pech hebben dat wij ze niet persoonlijk kennen. Hun leven is een en al lijden. Wreedheden tegen mens, kind en dier staan niet los van elkaar en iedere vorm is even verwerpelijk. Zet daarom zelf een eerste stap naar wereldwijde vrede: laat dieren geen onderdeel zijn van je Kerstdiner. Het wordt tijd dat we ons bezinnen op hoe we omgaan met andere levende wezens met bewustzijn en gevoel. Kom naar de speciaal hiervoor georganiseerde Vredesdienst voor dieren die op maandagavond 22 december om 19.30 uur gehouden wordt in de Maarten Lutherkerk (Dintelstraat 134) in Amsterdam. Deze bijzondere Vredesdienst voor dieren wordt georganiseerd door 13 dierenorganisaties en dominee en dichter Hans Bouma, die de Vredesdienst zal leiden en begeleid wordt door meester-improvisator pianist Rudolph de Jong. Gelovigen en niet-gelovigen: iedereen is welkom. Na afloop van de dienst is er mogelijkheid tot napraten in een feestelijk zaaltje onder het genot van een diervriendelijk hapje en drankje.

Kip

De stap van verruwing en geweld tegen dieren naar geweld tegen onze eigen soortgenoten is klein. Het laatste ligt in het verlengde van het eerste. ‘Zolang er slachthuizen zijn zullen er ook slagvelden zijn’, schreef de Russische schrijver Tolstoj al. Onderstaande dierenorganisaties zijn van mening dat juist voor een Vredesfeest geen mishandeling, uitbuiting, geweld, doding en slachting behoren plaats te vinden. Van geen enkel voelend levend wezen op aarde. Alleen dan kan er van echte vrede sprake zijn. Gezien de vele mogelijkheden van tegenwoordig kan men ook zónder gebruik van dieren heerlijk en feestelijk eten. Zie bijvoorbeeld de heerlijke veganistische recepten van Jamie Oliver: http://www.buzzfeed.com/jamieoliver/how-to-make-a-delicious-christmas-vegan-feast-with-jamie-oli Op deze manier zou Kerst echt een feest van Vrede kunnen worden, van bezinning op ons consumptiegedrag en een eerste stap naar wereldwijde vrede. Wij hopen je te zien op 22 december bij de Vredesdienst voor Dieren!

Geef je om dieren, verspreid dan via de social media zoveel mogelijk deze oproep. Dank je wel namens de dieren!

Comité Dierennoodhulp, Ds. Hans Bouma, Stichting Een Dier Een Vriend (EDEV), Stichting Rechten voor al wat leeft, Werkgroep Kerk en Dier Alkmaar, De Vissenbescherming, Stichting Dierennood, Sea First Foundation, Stichting KonijnenBelangen, Stichting Varkens in Nood, Stichting Ganzenbescherming Nederland, Stichting Dierbewustleven, Stichting Stop Dierenleed Nederland en Stichting De Mussen Toevlucht

Omslag

 

Persbericht

Nederlandse dierenorganisaties doen verzoek aan Paus, Obama, Poetin, Willem Alexander en de kerken voor oproep tot Vredesfeest voor alle schepselen

Amsterdam, 4 december 2014 – Twaalf Nederlandse dierenorganisaties en een dominee hebben per aangetekende brief het verzoek gedaan aan zowel de Paus, als aan president Obamapresident Poetin en koning Willem Alexander (klik op de namen om de brieven te downloaden) om het volk tijdens hun kersttoespraak op te roepen om in het kader van de vrede mee te werken aan een Vredesfeest voor álle schepselen. Concreet betekent dit dat we met Kerst dieren geen onderdeel laten zijn van het Kerstdiner en dat we ons bezinnen op onze omgang met onze met gevoel en bewustzijn begiftigde medeschepselen. Ook een aantal Nederlandse kerkbesturen kregen het verzoek de gelovigen hiertoe op te roepen. Daarnaast vroegen de dierenorganisaties en de dominee in hun brief aan Koning Willem Alexander, President Obama en President Poetin of zij het goede voorbeeld aan het volk willen geven door met Kerst met hun gezin geen dode dieren te eten. De ondertekende samenwerkende dierenorganisaties en de dominee zijn van mening dat juist voor een Vredesfeest geen mishandeling, uitbuiting, geweld, doding en slachting behoren plaats te vinden. Niet van mensen, maar ook niet van andere schepselen. Alleen dan kan er van echte vrede sprake zijn. Gezien de vele mogelijkheden van tegenwoordig kan men ook zónder gebruik van dieren heerlijk en feestelijk eten. Op deze manier zou Kerst echt een feest van Vrede kunnen worden, van bezinning op ons consumptiegedrag en een eerste stap naar wereldwijde vrede.

De stap van verruwing en geweld tegen dieren naar geweld tegen onze eigen soortgenoten is klein. Het laatste ligt in het verlengde van het eerste. ‘Zolang er slachthuizen zijn zullen er ook slagvelden zijn’, schreef de Russische schrijver Tolstoj al. En ook George Obama, de jongste broer van President Barack Obama, die in de sloppenwijken van Nairobi woont, verwijst in een documentaire (http://www.npo.nl/broers-en-zussen/28-11-2013/VPWON_1199435) (21.05 in de documentaire) naar de opkomende gewelddadigheid van arme jongens doordat ze in een geitenslachterij zijn gaan werken. Hij zegt letterlijk “Die kinderen raken gewend aan bloed. Het doet ze niets meer om iemand neer te steken. Het wordt iets normaals voor ze.” Wreedheid tegen mens, kind, dier staat niet los van elkaar en iedere vorm is even verwerpelijk.

De samenwerkende dierenorganisaties vinden het onbegrijpelijk en onverteerbaar dat juist op het Vredesfeest zo buitensporig veel vlees van speciaal hiervoor uitgebuite en gedode dieren wordt gegeten. Vlees van kalkoenen, konijnen, kippen, varkens en andere dieren die een treurig, volstrekt dieronwaardig bestaan hadden in de vee-industrie. Maar ook vlees van dieren in het wild, die op wrede wijze aan hun eind gekomen zijn, nadat ze eerst zijn opgejaagd en daarna vaak niet direct zijn gedood, maar zijn afgemaakt door de jager die hen eerst heeft aangeschoten (zoals onder andere hazen, herten, reeën, fazanten, konijnen en zwijnen). Ook gaat het om het vlees van vissen en kreeftachtigen, dieren die ook weer op meedogenloze wijze worden gedood. Dieren zijn net zoals mensen van vlees en bloed en kunnen lijden. Ze kunnen pijn, angst, maar ook vreugde ervaren. En al hebben zij niet de menselijke taal tot hun beschikking, ze zijn uiterst gevoelige wezens met een uniek karakter en een eigen waarde.

Stichting Comité Dierennoodhulp, Ds. Hans Bouma, Stichting Een Dier Een Vriend (EDEV), Stichting Rechten voor al wat leeft, Werkgroep Kerk en Dier Alkmaar, De Faunabescherming, Stichting Dierennood, Sea First Foundation, Stichting KonijnenBelangen, Stichting Varkens in Nood, Stichting Ganzenbescherming Nederland, Stichting Dierbewustleven en Stichting Stop Dierenleed Nederland.

 

Wildschotel konijn

In deze konijnenwildschotelreclame van Albert Heijn wordt eindelijk eerlijk uit de doeken gedaan waar de ingrediënten vandaan komen.

 

 

Dierenorganisaties eisen ingrijpen van Dijksma bij konijnenhouderij

Schokkende beelden van gillende, dode en doodzieke konijnen in TV programma De Hokjesman mogen niet onopgemerkt blijven

Konijnenhouderij

23 oktober 2014 – Dierenbelangenorganisaties eisen van staatssecretaris Dijksma van EZ dat er direct en adequaat ingegrepen gaat worden in de konijnenindustrie in Nederland – te beginnen bij de ‘vleeskonijnen’houder die afgelopen vrijdag te zien was bij het TV programma ‘De Hokjesman’ van de VPRO. Te zien was hoe konijnen in erbarmelijke huisvesting zaten in een groot bio-industrie bedrijf. Van pijn en angst keihard gillende konijnen lagen met nog net in leven zijnde en reeds dode broertjes en zusjes in één hok. Andere dieren hadden rottende en onbehandelde, open en afgeknaagde oren. Verplichte vloermatten om de voeten van konijnen te beschermen tegen de draadgazenbodems van hun kooien ontbraken volledig, en de hoog opgestapelde laag ontlasting onder de kooien van de dieren lag daar kennelijk reeds enkele generaties lang. Inmiddels zijn er op internet meer filmpjes opgedoken, opgenomen bij deze konijnenboer. Helaas zijn deze dierenmishandelingen aan de orde van de dag in de konijnen bio-industrie. In het geheim opgenomen beelden van actiegroep Ongehoord op vele Nederlandse konijnenfarms toonden dit eerder al meermalen aan.

De verenigde dierenorganisaties, Een Dier Een Vriend (EDEV), Comité Dierennoodhulp en Rechten Voor Al Wat Leeft hebben een brandbrief gestuurd naar staatssecretaris Dijksma waarin zij eisen dat zij direct gaat ingrijpen bij de konijnenhouderij die te zien was in het TV-programma De Hokjesman. Het adres van deze konijnenhouder hebben de dierenorganisaties aan haar gemeld. “Het is tijd dat de overheid de fluwelen handschoen richting boeren uitdoet en keihard ingrijpt. Het aantal wetten dat overtreden wordt door de konijnenhouders is niet alleen ellenlang maar dit gaat nu ook al jaren zo door. Wanneer er stervende en zieke dieren zijn, moet verplicht de dierenarts gebeld worden. Als hokken en kooien niet voldoen aan de toch al minimale miserabele wetgeving – dan moet het bedrijf onmiddellijk gesloten worden. Miljoenen dieren lijden onder een wrede behandeling en ondergaan een levenslang, zinloos en dierónwaardig bestaan, simpelweg omdat de NVWA van Dijksma niet ingrijpt. Omdat dit grote leed bij konijnen in de bio-industrie aan de orde van de dag is dient heel deze sector net zoals de nertsenfokkerij beëindigd te worden. Konijnen zijn niet geschikt om als productiedier gehouden te worden.” aldus de dierenorganisaties.

Jaarlijks worden op dergelijke wijze in Nederland naar schatting 2,5 miljoen konijnen voor de vleesindustrie in draadgazen kooien in donkere schuren gehouden. Door de slechte huisvesting en verzorging, ziekte, stress, frustratie en verveling haalt een vijfde van de konijnen niet eens de slachtleeftijd van 11 tot 12 weken. Dit terwijl een konijn wel 12 jaar of ouder kan worden. Ondanks jaren van selectie en fokken, is het natuurlijke gedrag van deze konijnen nog steeds gelijk aan het gedrag van wilde konijnen. Van oorsprong zijn konijnen zeer sociale dieren: het graven van diepe tunnels, het delen van holen, het grazen, het samen huppelen, rusten en verzorgen van de jongen neemt een groot deel van hun tijd in beslag. In de industrie worden de konijnen, doordat ze in zeer kleine kooien gehuisvest zijn, in hun beweging en natuurlijke gedrag zwaar belemmerd, wat leidt tot ernstige gezondheidsproblemen en gedragsstoornissen zoals kopschudden, vachtplukken, rondjes draaien, gaasknagen en elkaar bijten en aanvallen. De draadgazen vloer zorgt voor pijnlijke poten en zweren. Door de ontlasting onder de kooien ontstaat een hoog ammoniakgehalte in de lucht, wat kan leiden tot ademhalingsstoornissen en zwerende ogen. De voedsters lijden van alle konijnen het zwaarst: zij moeten in een jaar tijd zeven nestjes krijgen en worden voor dat doel individueel en dus eenzaam gehuisvest. Door stress, de vele nestjes en de gezondheidsproblemen zijn de voedsters snel ‘op’ en worden ze, na een lang jaar misbruikt te zijn, afgevoerd naar de slacht. Voor de slacht worden de konijnen ruw in kratten gegooid en op elkaar gepropt om zo levend vervoerd te worden naar slachthuizen in België en Frankrijk waar hen na een lange traumatiserende rit een angstig en pijnlijk einde wacht.

Europese wetgeving
Hoewel legbatterijen voor kippen sinds 1 januari 2012 verboden zijn, bestaat zo’n verbod niet voor het houden van konijnen in batterijen. Er is op dit moment geen EU-wetgeving voor de huisvesting van ‘vleeskonijnen’. Oostenrijk is het enige land binnen de EU dat het ophokken vanaf 2012 verboden heeft. Een wetenschappelijk rapport van de EFSA (European Food Safety Authority) omschrijft de huidige ophokpraktijken. De ruimte per ‘vleeskonijn’ in hokken is op het ogenblik 450 – 600 cm², (minder dan de ruimte op een A4tje). Een typisch hok voor een vrouwtjeskonijn in de EU is maar 60 – 65 cm lang, 40 – 48 cm breed en 30 – 35 cm hoog.

Uitzending VPRO De Hokjesman bekijken (aanvang 37m40s)

Interview Mijn Geheim

‘Juultje en Jonathan’, een aangrijpend boek over konijnen

OmslagIn het rijk met foto’s geïllustreerde boek ‘Juultje en Jonathan’ (subtitel ‘Van een gekooid bestaan naar een vrij leven’) vertelt konijn Juultje haar aangrijpende en waargebeurde verhaal en dat van haar vriend Jonathan. Juultje werd geboren in de vleesindustrie, Jonathan in de huisdierenindustrie. Beiden hebben door hun gekooide bestaan zwaar te lijden gehad. Op een dag worden ze op het nippertje gered door een vrouw. In de tuin van de vrouw ontmoeten ze elkaar voor het eerst. Pas dan begint hun leven als konijn. Juultje heeft nog één grote wens: dat haar soortgenoten niet meer opgesloten worden en konijn mogen zijn. Het boek ‘Juultje en Jonathan’ is een initiatief van Comité Dierennoodhulp en is geschreven door oprichtster Sandra van de Werd. Quote Sandra “Met dit boek willen we mensen bewust maken van het ellendige bestaan van het merendeel van de konijnen in ons land in de hoop dat mensen gaan inzien dat het volstrekt onethisch is dat dieren op deze manier moeten leven.”

Het boek Juultje en Jonathan ISBN/EAN 978-90-817215-0-9 (gebonden, met harde kaft, 48 pagina’s) is bestemd voor zowel kinderen als volwassenen. Een bijzonder, aangrijpend en educatief boek om kado te geven aan familie, vrienden en kennissen, als relatiegeschenk of in het kerstpakket.

Klik hier voor een klein kijkje in het boek

OmslagHoe te bestellen
Het boek kost € 9,95 exclusief verzendkosten. Door overmaking van € 13,75 (inclusief de verzendkosten binnen Nederland) op Triodos Bank NL40 TRIO 0254 7146 25 (BIC: TRIONL2U), ten name van Comité Dierennoodhulp, onder vermelding van ‘boek Juultje en Jonathan’ en het opsturen van de volledige adresgegevens per e-mail: dierennoodhulp@hotmail.com, krijg je het boek zo spoedig mogelijk thuisgestuurd. De opbrengst van het boek gaat geheel naar hulp aan dieren in nood.

Speciale aanbieding
Bij overmaking van 20 euro kun je naast het boek ‘Juultje en Jonathan’ ook het boek ‘Isabel en Annabel in de sneeuw’ opgestuurd krijgen. Normaal is de verkoopprijs van het boek van kip Isabel 9,95. Neem een kijkje in het ontroerende boek van kip Isabel

 

Miljoenen konijnen die in Nederland een ellendig bestaan lijden
Het verhaal van Juultje en Jonathan staat helaas niet op zichzelf. In Nederland worden jaarlijks enkele miljoenen konijnen in draadgazen kooien gevangen gehouden voor de vleesindustrie. In het buitenland worden konijnen op dezelfde wijze gevangen gehouden voor hun vlees, vacht en angorawol. Ook in de huisdierenindustrie worden op soortgelijke dieronvriendelijke manier honderdduizenden konijnen per jaar gefokt. Het meest lijden de ouderdieren hieronder, omdat zij telkens weer voor jongen moeten zorgen. Van nature kan een konijn wel twaalf jaar of ouder worden. Maar het merendeel van deze huiskonijnen sterft vroegtijdig door eenzaamheid en slechte verzorging en wordt niet ouder dan vier jaar. Ook worden er in de huisdierenindustrie veel konijnen gefokt om levend of dood als voedseldier te dienen voor andere dieren die als huisdier gehouden worden. In Nederland en de rest van Europa lijden honderdduizenden konijnen voor dierproeven veel pijn in een eenzaam en gekooid bestaan.

Comité Dierennoodhulp komt op voor duiven in Tijd voor Max

24 januari 2014

Naar aanleiding van een krantenartikel (Parool 23 januari) over Duke Faunabeheer die in Amsterdam met een schietnet jaarlijks duizenden duiven wegvangt, legt Sandra van de Werd van Stichting Comité Dierennoodhulp in de tv-uitzending van “Tijd voor Max” uit, hoe zinloos en wreed dit vangen en vermoorden van duiven is.

Voor wie het heeft gemist: http://www.uitzendinggemist.nl/afleveringen/1392223#00:01:56

Verdriet op de Kinderboerderij

Verdriet op de KinderboerderijWat is dat toch dat wij kinderen al jong leren dat jonge dieren zo schattig zijn en volwassen dieren niet? Tja ze hebben een hoog aaibaarheidsfactor maar wat men niet weet is dat er voor een groot deel van deze jonge dieren geen permanente plek is op de Kinderboerderij. Vooral de manlijke jonge dieren worden zodra ze een aantal weken of maanden zijn, afgevoerd.

Er worden meestel net zo veel hennetjes als haantjes geboren… hanenkuikentje groot? Weg ermee! Vrijwel altijd betekend dit de dood van zo’n beestje… Op de foto zie je 2 van de afgedankte hanenkuikens… aaibaarheidsfactor is er blijkbaar af en als de kinderen niet kijken worden ze ‘opgeruimd’. Met als excuus: ‘waar moet ik ze laten?’ Nou gewoon; ‘Niet met de dieren fokken, er zijn dieren genoeg die een plekje zoeken’.

Dit allemaal omdat wij kinderen graag kuikentjes (en jonge geitjes, konijnen, cavia’s en lammetjes) willen laten zien…geen enkel kind wil toch dat zo’n diertje daarna wordt weggegooid? Kinderen kan je net zo goed enthousiast maken voor volwassen dieren en ze kennis laten maken met volwassen geiten, kippen, konijnen en cavia’s.

Het kan dus ook heel anders: http://www.dieronvriendelijkekinderboerderijen.nl/index.html Goede voorbeelden van diervriendelijke kinderboerderijen zijn ’t Dierenduintje in Castricum en kinderboerderij De Werf in Amsterdam.

Kippenhorror

In dit filmpje dat wij binnen kregen via de mail van Comité Dierennoodhulp is te zien hoe legkippen, die ’s nachts gevangen worden door een Poolse vangploeg, aan de poten hangend in bundels van tien vanuit de schuur in de vrachtwagen gesmeten worden. De man die hangt aan de vrachtwagen stampt de kippen met zijn been nog wat aan om meer ruimte te maken voor de nieuwe kippen die hij vanuit de schuur aangereikt krijgt en die hij vervolgens in de vrachtwagen smijt. Veel kippen lopen hierdoor kneuzingen en botbreuken op. Vol pijn en angst moeten ze als ze dit overleven eerst uren wachten tot de wagen vol is. Daarna wacht hen een lange reis van 12 uur naar het slachthuis in Polen. Het is te hopen dat ze daar niet lang hebben hoeven wachten voordat zij daar op een gruwelijke manier geslacht werden. De meeste legkippen worden nadat ze 12 tot 14 maanden als eiproductiemachine gebruikt zijn afgevoerd naar slachterijen in België. Maar deze boer uit Scherpenzeel die circa 200.000 legkippen heeft, koos vanwege financieel gewin voor Polen als eindbestemming.

 

Verdriet in de dierenwinkel

januari 2014

Buiten voor de dierenwinkel loopt een groepje kippen, een haan en een paar ganzen gezellig scharrelend door de ren, binnen liggen konijntjes schattig tegen elkaar aan en vliegen er groepen met kleurrijke vogeltjes door de binnenvolière.

Ik kwam de winkel binnen, precies op het moment dat de volledige voorraad aan sierkippen en hanen opgehaald werd voor de ‘handel’. Het is immers winter en er is niet veel vraag naar sierkippen en naar hanen nog minder. De diertjes zijn inmiddels volwassen en dus te oud voor de verkoop door de dierenwinkel. Hun ‘kans’ en tijd in de dierenwinkel is voorbij. Een aantal mooie soortgenoten zijn wel door kopers uitgekozen, maar de rest is niet verkocht waardoor er een grote groep van tussen de 50 en 75 kippen de onzekere weg van de handel in gaan. Weer worden ze allemaal in kratten geladen en afgevoerd …

Hoewel ik ze liever niet aankijk, omdat ik dan niet gewoon een groep kippen zie, maar individuele diertjes die ik dan allemaal wel mee zou willen nemen, springen het wit grijze sierkipje, het Barneveldse hennetje dat wat onrustig rondloopt, het Antwerpse Baardkrielhaantje en de witte industriehaan, mij in het oog.

Tja daar sta je dan … als kippenliefhebber … met een zak voer op de kar voor de kippen, die wij met Red een Legkip net voordat ze naar de slacht zouden gaan uit de industrie hebben mogen ophalen, en nu in de opvang aan het bijkomen zijn, terwijl achter mijn rug de sierkippen gewoon een zeer onzekere toekomst tegemoet gaan …

Terwijl ik wegrijd ben ik nog verward over de manier dat er met dieren in de handel wordt omgegaan en word ik steeds bozer. Moet ik denken aan de kippen en hanen die ik aangekeken heb en al die anderen. Ga ik terug? En wat dan? Moet ik dan over een paar weken weer de ‘overblijvers’ ophalen? Nee, dat is niet te doen. Wat dan?

De handel en omgang met kippen uit de industrie is hard, maar onderschat de hobbyfokkerij van sierkippen en al die andere dieren die als product in de dierenwinkel worden aangeboden, zeker niet! De helft van de kuikens zijn haantjes, volstrekt waardeloos voor de handel en krijgen al niet eens een ‘kans’ via de dierenwinkel, net als de zwakkere dieren of dieren met een rasafwijking. De dieren die wel in de dierenwinkel terecht komen krijgen een paar weken tot maanden de tijd om verkocht te worden. Tijd voorbij en niet verkocht; jammer dan, kans voorbij. Industriehanen worden in de dierenwinkel vrijwel altijd verkocht als slachthaan en krijgen eigenlijk helemaal geen kans op leven. Waar is toch de liefde voor het individuele dier?

Nog in gedachten rijd ik thuis de oprit op, pak de zak voer uit de auto en zet de witte industriehaan bij de opvangkippen. Hem blijft deze ellende bespaard. Maar waarom hij wel en de anderen niet? Ik kan er geen goed antwoord op geven. Had hij als slachthaan het minste kans? Ergens voelt het zelfs gemeen ten opzichte van de rest die daar achterbleef.

Wat kan je zelf doen?
Koop geen (sier)kippen (en andere dieren!) bij de dierenwinkel en werk zo niet mee aan de massale overdadige hobbyfokkerij waar veel hennen de dupe van worden en waarbij vooral veel haantjes voor geofferd worden! Kijk eens bij een vogelopvang bij jou in de buurt. Daar zitten geregeld sierkippen die een plek zoeken of geef een legkip uit de industrie een tweede leven via www.redeenlegkip.nl

Martin Gaus en werkgroep overhandigen petitie aan staatssecretaris en vaste commissie van Economische Zaken

Ruim 10.000 handtekeningen overhandigd

juli 2013

Martin Gaus en de werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden hebben op 4 juni in de Tweede Kamer de petitie
» www.verantwoordbijtincidentenbeleid.nl overhandigd aan de leden van de vaste commissie voor Economische Zaken.

Reeds eerder, op vrijdag 31 mei, heeft staatssecretaris Dijksma de petitie in ontvangst genomen.

Binnen enkele maanden tijd tekenden ruim 10.450 mensen de petitie met daarin het verzoek aan de overheid om het veel effectievere, mens- en hondvriendelijkere Stay Home protocol als nieuw beleid over te nemen. De petitie is gestart omdat door het huidige overheidsbeleid in de afgelopen jaren te veel honden die verdacht werden van een bijtincident maandenlang geïsoleerd werden opgesloten in een hok bij een opslaghouder en aan een risico-assessment werden onderworpen om daarna, vaak onterecht, te worden afgemaakt.

Martin Gaus en de werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden concluderen dat een hoog percentage van de honden die voor een bijtincident in de opslag zitten ten onrechte zijn geëuthanaseerd. Dat concluderen ze naar aanleiding van de 14 opslaghonden die van Justitie ondanks een euthanasieadvies voor een laatste kans nog naar Gaus mochten.

Na een individueel aangepast trainingsprogramma mocht 85 % van die honden na opnieuw getest te zijn toch naar huis. Ander groot manco van het risico-assessment is dat de eigenaar niet mee wordt getest en er niet gekeken wordt naar de trainbaarheid van de hond.

Honden die het vaakst de dupe worden van het huidige beleid zijn juist de ‘gewone’ huishonden. Een vechtpartij in het park met een andere hond waarbij ingrijpende eigenaars zelf gebeten worden of de hond die tegen een kind opspringt om de boven het hoofd gehouden voetbal te pakken te krijgen kan voor een hond al voldoende zijn om inbeslaggenomen te worden en in de opslag terecht te komen.

Maandenlang, soms zelfs langer dan een jaar, zitten de inbeslaggenomen honden alleen in een hok. Ondertussen mag de eigenaar niet weten waar zijn hond is en hoort niets over hem. Door hun langdurige isolatie en de daardoor ontstane chronische stress veranderen de honden van karakter. Ze worden neurotisch, argwanend. Als ze uiteindelijk na lange tijd aan het risico-assessment (een in opdracht van de overheid door universiteit Utrecht ontwikkelde risico-evaluatie en gedragstest) worden onderworpen heeft dat zware gevolgen: veel van die honden komen niet door de test heen en worden dan nu officieel als potentieel zeer gevaarlijk gekwalificeerd en vervolgens geëuthanaseerd.

Stay Home protocol veel beter alternatief
Bij het Stay Home protocol volgt er na een bijtincident onmiddellijk een aanlijn- en muilkorfgebod waarna de eigenaar verplicht is het probleemgedrag van zijn hond door middel van een gedragstrainingscursus aan te pakken. Wil de eigenaar alsnog van het aanlijn- en muilkorfgebod voor zijn hond af, dan kan hij na de training de hond laten testen om aan te tonen dat hij de hond nu wel onder controle heeft. Wil de eigenaar niet meewerken aan opgelegde voorwaarden, dan gaat de hond op kosten van de eigenaar naar een Gedragscentrum om daar getraind/heropgevoed te worden. Ook dan volgt een test om aan te tonen dat de eigenaar de hond op zijn probleemgedrag afdoende onder controle heeft. Lukt dat niet, dan worden alsnog veiligheidsmaatregelen opgelegd.

Dit protocol doet recht aan hond, eigenaar, slachtoffer en burger en waarborgt ieders veiligheid. Daarnaast voorkomt het het enorme verdriet, de boosheid en de frustratie van eigenaars en hun kinderen omdat zij zich niet meer radeloos en machteloos hoeven af te vragen hoe hun in beslag genomen hond het maakt.

DJ krijgt toch een kans

juni 2013

DJDe in april 2013 in beslag genomen mechelse herder DJ heeft van de burgemeester van de gemeente Overbetuwe uiteindelijk toch nog een kans gekregen. DJ is in mei overgebracht naar een hondentrainer die met DJ aan de slag is gegaan. Ook DJ’s eigenaresse Linda wordt bij de training betrokken.

Zowel DJ als Linda doen het daar erg goed. DJ blijkt absoluut niet de gevaarlijke hond waar de opslaghouder hem van betichtte.

DJ is nu alweer de zoveelste hond waarvan blijkt dat hij niet tegen de omstandigheden in de opslag kon en dat met de dood leek te moeten bekopen. Wij zijn heel erg blij voor hem en Linda dat hij nu alsnog deze kans krijgt.

 

update DJ december 2013

Inmiddels is DJ alweer een aantal maanden met aanlijn- en muilkorfgebod terug bij Linda nadat hij samen met haar met goed gevolg een training heeft doorlopen. We zijn blij dat DJ nog leeft!

Teken voor een verantwoord bijtincidentenbeleid:
» www.verantwoordbijtincidentenbeleid.nl

11 maart 2013
Martin Gaus is in gezamenlijk initiatief met werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden de petitie “Verantwoord Bijtincidentenbeleid” gestart met als doel dat honden die verdacht worden van een bijtincident niet langer maandenlang geïsoleerd worden opgesloten in een hok bij een opslaghouder en aan een risico-assessment worden onderworpen om daarna vaak onterecht te worden afgemaakt. De petitie, waarin het verzoek om het veel effectievere, mens- en hondvriendelijkere Stay Home protocol als nieuw beleid over te nemen, is gericht aan staatssecretaris Sharon Dijksma en de gemeenten.

Op de petitiesite is tevens een verkorte film te zien waarin Helly Gaus uit de doeken doet wat er mis is met het risico-assessment en honden in de opslag. Martin Gaus en de Werkgroep Inbeslaggenomen Honden concluderen dat een groot percentage van de honden die voor een bijtincident in de opslag zitten ten onrechte zijn geëuthanaseerd. Dat concluderen ze naar aanleiding van de opslag-honden die van Justitie ondanks een euthanasieadvies voor een laatste kans nog naar Gaus mochten. Na een individueel aangepast trainingsprogramma mocht 85 % van die honden na opnieuw getest te zijn toch naar huis.

Honden die het vaakst de dupe worden van het huidige beleid zijn juist de ‘gewone’ huishonden. Uiteenlopend van een knokpartij(tje) in het park met een andere hond waarbij ingrijpende eigenaars zelf gebeten worden of de hond die tegen een kind opspringt om de boven het hoofd gehouden voetbal te pakken te krijgen kan al voldoende zijn om in beslag genomen worden en in de opslag terecht komen. Maandenlang, soms zelfs langer dan een jaar, zit hij alleen in een hok. Ondertussen mag jij als eigenaar niet weten waar je hond is, je hoort al die tijd niks over hem. Door hun langdurige isolatie en de daardoor ontstane chronische stress veranderen de honden van karakter. Ze worden neurotisch, argwanend. Als ze uiteindelijk na maanden aan het risico-assessment (een in opdracht van de overheid door universiteit Utrecht ontwikkelde risico-evaluatie en gedragstest) worden onderworpen heeft dat zware gevolgen: veel van die honden komen niet door de test heen en worden nu officieel als potentieel zeer gevaarlijk gekwalificeerd en vervolgens geëuthanaseerd.

Stay Home protocol
Bij het Stay Home protocol volgt er na een bijtincident onmiddellijk een aanlijn- en muilkorfgebod waarna de eigenaar verplicht is het probleemgedrag van zijn hond door middel van een gedragstrainingscursus aan te pakken. Wil de eigenaar alsnog van het aanlijn- en muilkorfgebod voor zijn hond af, dan kan hij na de training de hond laten testen om aan te tonen dat hij de hond nu wel onder controle heeft. Wil de eigenaar niet meewerken aan opgelegde voorwaarden, dan gaat de hond op eigen kosten naar een Gedragscentrum. Wil de eigenaar dat ook niet, dan volgt in beslagname en als de hond daarvoor in aanmerking komt herplaatsing via het asiel. Dit protocol doet recht aan eigenaar, slachtoffer en burger en waarborgt ieders veiligheid. Daarnaast voorkomt het het enorme verdriet, de boosheid en frustratie van eigenaars en hun kinderen omdat zij zich niet meer radeloos en machteloos hoeven af te vragen hoe hun in beslag genomen hond het maakt.

naar boven 


Eindelijk een Happy Christmas voor Gozer

Gozer22 december 2013

Wij hebben geweldig nieuws: onze pechhond Gozer is dankzij onze nieuwsbrief geplaatst bij een lief gezin in Limburg.
Hij heeft daar bovendien Danger, een groenendaelerteefje van zijn leeftijd, als vriendin erbij gekregen om te ravotten in de enorme omheinde tuin die bij zijn nieuwe huis hoort.
Dat is extra fijn voor Gozer omdat hij daardoor, ondanks zijn aanlijn- en muilkorfgebod, toch al zijn energie kwijt kan.

Gozer

Samen met Jolanda, Maurice en hun dochters Amber en Karlijn, die al helemaal gek op hem zijn, en hondenvriendin Danger beleeft Gozer nu als nieuw gezinslid de Kerst van zijn leven.

Na alle doorstaande ellende krijgt Gozer nu eindelijk na anderhalf jaar opsluiting in een kennel het prinsenleven dat hem door ons zo gegund is.

Helly en Martin Gaus op de bres voor in beslag genomen honden

10 januari 2013

Persbericht 10 januari 2013 – Maandag 14 januari om 13.00 uur nodigen Helly en Martin Gaus pers, gemeenten en hondengedragstrainers uit voor een bijeenkomst in hun Gedragscentrum te Lelystad (Bronsweg 9), waar zij uit de doeken zullen doen wat er mis is met het risico-assessment dat in opdracht van de overheid door de universiteit Utrecht ontwikkeld is voor honden die gebeten hebben. Veel honden zijn in de afgelopen jaren in de opslagperiode getest en werden door middel van het risico-assessment waarvan een gedragstest één van de vijf onderdelen is, als zeer gevaarlijk gekwalificeerd en vervolgens geëuthanaseerd.

Veertien van de vele aldus geteste en ter dood veroordeelde honden mochten door tussenkomst van een advocaat met toestemming van Justitie vervoerd worden naar het Gedragscentrum van Martin Gaus, meer dan de helft werd daar verdoofd binnengebracht omdat de honden als ‘zeer gevaarlijk’ werden beschouwd. Na een periode van rust en aansluitend een individueel aangepast gedragsmodificatie-programma met een eigen verzorgster en trainster en een maatje in hun kennel, is dezelfde test door dezelfde testpersonen afgenomen. Twaalf honden slaagden nu voor de test en mochten naar huis terug. Helly en Martin Gaus vonden zelf twee honden te gevaarlijk en die twee honden werden bij hen in aanwezigheid van de eigenaars geëuthanaseerd.

Tientallen honden kregen deze kans echter niet en zijn de afgelopen jaren hierdoor vaak onterecht gedood nadat ze maandenlang, soms zelfs langer dan een jaar, geïsoleerd in een hok bij een opslaghouder zaten. In overleg met het Parket Generaal is dit risico-assessment in een brief aan alle gemeenten in ons land aangeboden als middel om met bijtincidenten om te gaan. In deze brief wordt geadviseerd om ook honden die nooit gebeten hebben, maar waarvan gedacht wordt dat ze dat mogelijk in de toekomst wel kunnen gaan doen, aan een risico-assessment te onderwerpen. Een zeer verontrustende zaak omdat volgens Helly en Martin Gaus dus is gebleken dat dit nog niet gevalideerde risico-assessment samen met de manier en de omstandigheden waaronder de test wordt toegepast, niet deugt.

Er zijn volgens Helly en Martin Gaus veel betere alternatieven beschikbaar waardoor honden met een bijtincident niet gedood hoeven te worden en toch de veiligheid van burgers gegarandeerd wordt. Er is voor gemeenten een eenvoudig op te volgen protocol ontwikkeld voor een mens- en hondvriendelijker aanpak ter voorkoming van bijtincidenten. Volgens dit protocol zou er zodra er een hond gebeten heeft een onmiddellijk aanlijn- en muilkorfgebod moeten volgen waarna de eigenaar verplicht is op eigen kosten het probleemgedrag van zijn hond door middel van een gedragstrainingscursus aan te pakken. Wil de eigenaar alsnog van het aanlijn- en muilkorfgebod voor zijn hond af, dan zal de hond na de training op kosten van de eigenaar op het probleemgedrag getest moeten worden.

Behalve dat door het toepassen van dit protocol het aantal bijtincidenten daadwerkelijk kan verminderen omdat ook de eigenaar hier iets door leert, kan ook het enorme verdriet, de boosheid en frustratie van eigenaars en hun kinderen voorkomen worden omdat zij zich niet radeloos meer hoeven af te vragen hoe hun in beslag genomen hond het maakt. Bijtincidenten zullen alleen echt verminderen door preventie: door eigenaars te leren hoe honden functioneren en hoe zij het gedrag van honden kunnen aansturen.

Gemeenteraad Amsterdam beslist dat damherten mogen worden doodgeschoten

oktober 2013

Begin september verstuurde Comité Dierennoodhulp samen met Stichting Rechten voor al wat leeft een » brief naar de gemeenteraad tegen het voorstel van B&W om een groot deel van de damherten in de Amsterdamse Waterleidingduinen af te schieten. Op 5 september maakten wij samen met veel andere dierenorganisaties en dierenvrienden gebruik van de mogelijkheid om in te spreken tijdens de commissievergadering waar dit onderwerp behandeld zou worden. Naast alle genoemde argumenten in de brief vroegen wij de commissieleden met klem om hun hart te laten spreken. Helaas voor de damherten bleek vooral de PvdA geen hart in dit opzicht te hebben, waardoor er een krappe meerderheid ontstond die zou instemmen met het voorstel van B&W.

De Amsterdamse Waterleidingduinen was een uniek natuurgebied omdat er niet gejaagd werd. Dieren waren daardoor minder schuw en er vaak te zien. Dat zal nu veranderen omdat jagers met toestemming van de gemeente Amsterdam een groot deel van de damherten mogen vermoorden. Wij hopen daarom dat er onder de dierenliefhebbers in de gemeente Amsterdam bij de komende gemeenteraadverkiezingen er maar weinig op de PvdA zullen gaan stemmen. Hieronder een overgenomen stuk van de website van de Faunabescherming met nadere uitleg.

Bron Faunabescherming:
Ondanks enthousiaste reacties vanuit de Dierenbescherming Amsterdam zijn de damherten in de Waterleidingduinen hun leven nog helemaal niet zeker. Want wat is het geval? De gemeenteraad van Amsterdam heeft de wethouder enkele randvoorwaarden meegegeven, waaronder de damherten in de Amsterdamse Waterleidingduinen mogen worden beheerd (lees = geschoten). Dat belooft niet veel goeds.

Aangenomen motie
Tijdens de raadsvergadering op 11 september werd de motie van Partij voor de Dieren, GroenLinks, D66, SP en Red Amsterdam, waarin werd gevraagd om in de Amsterdamse Waterleidingduinen alleen reactief beheer (uitsluitend schieten van zwakke en stervende damherten) toe te passen, niet gesteund door de PvdA. Dat betekende dat deze motie geen meerderheid haalde en werd verworpen. De PvdA diende zelf een motie in die met een zeer krappe meerderheid werd aangenomen. In deze motie wordt weliswaar aangegeven dat de gemeenteraad in het verleden de voorkeur heeft uitgesproken voor reactief beheer, maar wordt proactief afschot (schieten van gezonde damherten) niet uitgesloten. De motie geeft alleen enkele randvoorwaarden mee, zoals dat er “geen plezierjacht en geen drijfjacht mag plaatsvinden” en dat Waternet (beheerder van het gebied) wordt opgeroepen om “in overleg te treden met de beheerders van de Oostvaardersplassen om van de ervaringen in dat gebied te leren”.

Toekomst
Wij vrezen dat de wethouder deze vage motie zal aangrijpen om toch haar zin door te drijven om in dit unieke natuurgebied over te gaan tot proactieve jacht op basis van tellingen, zoals dat bijvoorbeeld ook gebeurt op de Veluwe. Dit zal, net zoals op de Veluwe, leiden tot schuwe, onzichtbare herten en zal tevens leiden tot veel stress en leed bij deze dieren. De recente reactie van Waternet op onze oproep om de damherten zoveel mogelijk met rust te laten, belooft ook niet veel goeds. Hierin wordt aangekondigd dat de gewonde of lijdende dieren zullen worden gedood, maar daarnaast zal “de populatie geleidelijk worden teruggebracht tot een aanvaardbare omvang”. En als de beoordeling van wat “aanvaardbaar” is wordt overgelaten aan jagers en hun geestverwanten staat de uitkomst bij voorbaat vast.

Deze kerst geen kip op je bord, maar een kip in de tuin!

10 december 2012

De opvangen van Red een Legkip in Naarden en Twijzelerheide en een adoptant in Hellevoetsluis houden op zaterdag 22 december a.s. van 12.00 tot 16.00 uur een open dag, onder het motto “Deze kerst geen kip op je bord, maar een kip in de tuin!”

Red een Legkip nodigt iedereen uit om daar in gezellige kerstsfeer vreedzaam tussen de geredde legkippen een glaasje warme glühwein of chocomel te komen drinken en om de lekkere kipstukjes van de vegetarische slager te proeven, als alternatief voor de kip of kalkoen op het kerstmenu. De gasten krijgen daarbij de kans om op een bijzondere manier kennis te maken met deze van de slacht geredde legkippen die ter adoptie in de opvangen verblijven. Zij kunnen hierdoor ervaren wat een leuke en intelligente dieren kippen zijn.

Wil je de kerstposter voor jezelf downloaden, dan kan dat » hier (pdf file)
Of klik op de afbeelding hiernaast.

Voor verspreiding om op te hangen in etalages etc. kunnen de posters ook besteld worden viaredeenlegkip@hotmail.com   Geef dan duidelijk aan hoeveel je wilt ophangen/plakken en je naam en adres. De posters zijn gratis, maar omdat we geheel non profit zijn zou het fijn zijn als je wilt bijdragen in de verzendkosten.

naar boven 


Protest tegen openbare executie van hanen in theater De Balie

27 november 2012

Comité Dierennoodhulp, Stichting Rechten voor al wat leeft, Een Dier Een Vriend en de Nederlandse Vereniging voor Veganisme protesteerden dinsdagavond voor theater De Balie in Amsterdam tegen de openbare executie van hanen in het kader van een zogenaamde discussie over het eten van vlees. Zij vonden dit een primitieve en goedkope poging van de organisatoren om rond deze discussie wat sensatie te genereren ten koste van enkele hanen.

De dierenorganisaties hadden eerder de directeur van de Balie verzocht om de executie van de hanen niet uit te voeren. Op 27 november vernam Comité Dierennoodhulp telefonisch van een VWA-inspecteur dat het slachten toch zou doorgaan omdat theater de Balie aan de VWA had laten weten dat zij aan alle regels zou kunnen voldoen. Eén daarvan was dat de hanen vooraf verdoofd zouden worden voordat zij geslacht zouden worden.

Achteraf bleek dit een leugen van De Balie te zijn. Zij wisten namelijk al lang dat zij niet aan de regels kon voldoen en dat dus de slachting niet door kon gaan, maar hield dit expres geheim en vertelde de VWA iets anders om extra publiciteit te krijgen. Dit resulteerde in ruim 20 actievoerders, 20 politieagenten waarvan 5 in burger en twee VWA inspecteurs die allen hun tijd beter hadden kunnen besteden. Maar als het aan directeur Yoeri Albrechts van De Balie had gelegen waren er wel degelijk hanen geslacht als die regels er niet waren geweest. Dat vertelde hij ons later.

Omdat wij dierenorganisaties ervan uit gingen dat de hanen geslacht zouden worden, zijn een paar van onze mensen in de zaal gaan zitten en zijn het toneel op gestapt op het moment dat de hanen geslacht zouden worden. Zij kwamen met het voorstel om de hanen te adopteren en een goed leven te geven, en om in plaats van deze sensationele schijnvertoning een undercoverfilm te laten zien (die ze bij zich hadden) waarin de de realiteit te zien is over hoe kippen vervoerd en geslacht worden. Maar de directeur had duidelijk geen zin in een open dialoog en de mening van de zaal en liet onze actievoerders afvoeren.

Pas daarna werd duidelijk voor de zaal dat de hanen niet geslacht zouden worden. Wel hingen er een vijftal eerder op die dag geslachte hanen aan een rail. De directeur van De Balie deed het die avond voorkomen of hij een taboe doorbroken had, want kijk eens aan hoe mensen zich hypocriet druk maken over een paar hanen en de rest van de dieren laat zitten …

Helaas nam de pers deze kortzichtige en voor hen goed uitkomende opinie over. Maar wie verder dan zijn neus lang is had willen kijken, had kunnen constateren dat juist deze dierenorganisaties zich over een beter lot voor alle dieren wel degelijk druk maken. Dus ook over al die dieren die wreed eindigen in de slachthuizen. Directeur Yoeri Albrechts wilde zogenaamd een taboe doorbreken en wat wakker schudden, maar het enige wat hij tenslotte bereikt heeft is verontwaardiging bij een groep mensen die zich al heel erg bewust is van al het dierenleed en zich daarvoor inzet en een publiek dat voor het merendeel sensatiezoekend was. In feite een ontzettende armoede. Jammer dat niemand van de pers dat heeft willen opmerken.

Zie hier een link naar het filmverslag van AT5

Duizendste geredde legkip krijgt goed huis op Dierendag

3 oktober 2012
Persbericht Red een Legkip

Initiatief Red een Legkip een succes!
Slechts een jaar nadat de eerste legkippen door Red een Legkip werden gered van de slacht zal op Dierendag 4 oktober om 12.00 uur bij de opvang in Twijzelerheide (Friesland) de duizendste geredde legkip overhandigd worden aan een adoptant. Deze duizendste geredde kip gaat samen met drie van haar zusters wonen in de mooie grote tuin in Emmen van de familie De Graaf, waar ze naar hartelust tot aan haar dood mag scharrelen.
Om dit te vieren worden de geredde legkippen getrakteerd op een speciale kippentaart.

Inmiddels heeft Red een Legkip, een jaar nadat de eerste legkippen gered werden, zeven opvangplekken, waarvan ook één in België, waar de kippen naar toe gebracht worden om aan te sterken voordat ze geadopteerd worden.
Adoptanten vanuit het hele land en uit België rijden vaak urenlang om deze door de industrie uitgebuite legkippen eindelijk een mooi leven te geven bij hen in de tuin.

Iedereen die voor Red een Legkip werkt, zowel de medewerkster van de administratie, als de mensen die de kippen vrijkopen en vervoeren, als de opvangen die de kippen verzorgen, doen dit geheel belangeloos.

Kippen zijn in de dierenindustrie de meest mishandelde dieren. Zo wordt er iedere seconde in ons land voor het produceren van legkippen een kuikenhaantje vergast of versnipperd. 44, 5 miljoen legkippen, waaronder tot 2021 nog altijd 1, 7 miljoen kippen in kooien, leven in ons land onder erbarmelijke omstandigheden. Zij kunnen zich letterlijk niet als kip gedragen en zitten massaal opeengepakt opgesloten. Het merendeel komt nooit buiten, kan niet lekker scharrelen, laat staan een zandbad of een zonnebad nemen. Doordat deze industriekippen zich niet natuurlijk kunnen gedragen en zich niet voor elkaar kunnen verschuilen pikken zij zichzelf en elkaar kaal. Dit alles vindt plaats achter gesloten deuren.

Omdat ieder gered kippenleven er één is…
Red een Legkip is zich ervan bewust dat de door haar geredde kippen uiteindelijk geluksvogels zijn en een druppel op de gloeiende plaat. Desondanks betekent dat ieder gered kippenleven er één is!

De kippen die Red een Legkip van de slacht redt zijn pas rond de 17 maanden oud wanneer ze door de huidige industrie economisch zijn afgeschreven en als bijna waardeloos afval richting slachthuis getransporteerd worden. Door het ruwe vangen en transport lopen veel kippen breuken op waardoor ze ook nog eens intens lijden voordat ze op gruwelijke wijze geslacht worden. En dan te bedenken dat deze kippen wel 10 jaar oud zouden kunnen worden…

Als de kippen door Red een Legkip gered worden zijn ze vaak angstig, gedeeltelijk kaal en rafelig, en zijn hun kammen en lellen zichtbaar bleek door het gebrek aan zonlicht. Maar zodra deze kippen eindelijk de ruimte krijgen en kunnen scharrelen in zand of gras stoppen ze met het pikgedrag waardoor ze kaal werden. Door het redden van deze dieren zien adoptanten van dichtbij wat vrijheid, ruimte, daglicht en aandacht kan doen met een kip. Het laat de consument van dichtbij de gevolgen zien van de omstandigheden waaronder de kip moet leven in de industrie. Het is iedere keer weer prachtig om te zien hoe de geredde kippen eindelijk hun natuurlijke gedrag gaan vertonen en van bange dieren langzaam veranderen in spontane, tamme en karaktervolle huisdieren.

naar boven 


Verwaarloosde en mishandelde dieren mogen niet langer inzet zijn bij prijzenslag van de overheid

Brandbrief van meer dan 60 dierenopvang- en dierenbeschermingsorganisaties naar overheid

17 september 2012 – Meer dan 60 dierenopvang- en dierenbeschermingsorganisaties, waaronder Comité Dierennoodhulp, hebben de handen ineen geslagen en een » brandbrief gestuurd aan de demissionaire staatsecretaris van EL&I en de vaste Kamercommissie EL&I met daarin het dringende verzoek om de aanbestedingsprocedure voor de opvang en verzorging van gezelschapsdieren die op 18 september om 14.00 uur eindigt op te schorten en de gunningen uit te stellen totdat er een reactie c.q. besluit is gevallen op het alternatieve voorstel dat zij aanbieden.

Naast kritiek op de aanbestedingsprocedure en de inhoud van de tender waarin dieren ‘percelen’ worden genoemd, komen de organisaties met het voorstel om de opvang, de verzorging en de herplaatsing van mishandelde en/of verwaarloosde dieren te laten uitvoeren door de dierenopvangen in Nederland. Zij kunnen deze taken prima voor de overheid uitvoeren, voor een normale prijs waarbij het welzijn en het lot van dieren altijd voorop zal staan en de dieren op een fatsoenlijke manier herplaatst worden.

De Nederlandse overheid moet volgens de organisaties haar verantwoording in deze nemen en dieren humaan en rechtvaardig behandelen. De mogelijke (extra) kosten zouden verhaald kunnen worden op de veroorzakers. Mishandelde en/of verwaarloosde dieren zouden een fijn nieuw thuis moeten krijgen, verkoop aan de dierenhandel in opdracht van de overheid moet stoppen.

In voorafgaande jaren is helaas herhaaldelijk gebleken dat mishandelde en/of verwaarloosde dieren door verkeerd beleid van de overheid van de regen in de drup raakten, omdat ze in de opslag niet goed verzorgd werden en later de handel in gingen en/of gedood werden. Zo eindigden vorig jaar duizenden verwaarloosde hamsters en konijnen als slangenvoer, werden kippen en hanen zodanig slecht verzorgd in de opslag dat een deel nog besmettelijke ziekten had toen ze met een gezondheidsverklaring herplaatst werden (en daaraan vervolgens overleden), werden verwaarloosde honden onnodig gedood en waren paarden afkomstig uit een opslag zichtbaar niet goed verzorgd.

Een immer groeiend aantal dierenopvang- en dierenbeschermingsorganisaties wil dat er nu eens echt iets gaat veranderen aan de inhumane en respectloze manier waarop het ministerie van EL&I omspringt met de duizenden ernstig verwaarloosde en/of mishandelde dieren.

Stichting Vogelopvangcentrum Midden-Nederland, Stichting Akka’s Ganzenparadijs, Stichting Dierenthuis, Streekdierentehuis Lelystad, Stichting Dier&Recht, Stichting Menodi, Stichting Paard in Nood, Stichting Konijnenbelangen, Stichting Vier Voeters, Stichting Rechten voor al wat leeft, Vogelopvang Onder de Regenboog, Stichting Een Dier Een Vriend, Stichting de Ezelshoeve, Stichting Sterilisatiefonds Huisloze Katten, Stichting Kat in nood, Opvang Knijn, Knaagdierenopvang Snuitje, Stichting BunnyBin, Asiel Goofy voor Konijnen en Cavia’s, Dierenasiel de Dierenstee, Stichting Caviaopvangcentrum Beertje, Stichting Heberdina Japin-Timmer Dierentehuis, Cavia- en konijnenopvang Hillegom, Konijnenasiel Het Hazenbos, Dierenhuis Pluk, Konijnenopvang Rabbit Hutch, Stichting De Kattenmand, Stichting Comité Dierennoodhulp, Frettenopvang Uithuizen, Stichting KonijnenOpvang Franky, Stichting Dierenopvangcentrum Waterland, Stichting DierenVangnet, Stichting BunnyKaj, Dierenhulpverlening Woerden e.o., Rattenopvang Parzival, Konijnenopvang Hannie, Dierencentrum van Lieshout, VZW Het Knabbelthuisje, Dierenzorg Een Nieuw Begin, Dierenopvang/hotel Maxi-Paxi, Konijnenopvang Jivey, Stichting Konijnenopvang Lapina, Konijnenopvang Het Knabbelhuis, Muffins Konijnenopvang, Stichting Pro Animalia International, Knaagdieropvang Gelderland, Konijnenopvang Huize Pluis, Frettenopvang Lelystad, Cavia Opvang Betuwe, Frettenopvang Wezep, Stichting Konijnenopvang Binkies, Stichting Klein Geluk, Dierverzorgingscentrum Zunderdorp, Stichting HOOME, Caviaopvang Marja’s caafjes, Stichting Caviaopvang ’t Kuufke, Opvangcentrum Carla’s cavia’s, Opvang Konijnenparadijs, Flappus dierenopvang, Stichting International Animal Rescue Nederland, Stichting Knaagdierencentrum Aa&Hunze, Konijnenopvang Jamie’s, Konijnenopvang Dronten, Stichting Knaagdierenopvang het Knagertje.

 

Convenant ritueel slachten strooit zand in ogen van Eerste Kamer en publiek

18 juni 2012
persbericht

In verband met de stemming in de Eerste Kamer der Staten-Generaal op dinsdag 19 juni over het Wetsvoorstel Thieme inzake het ritueel slachten hebben St. Rechten voor al wat leeft en St. Comité Dierennoodhulp aan de Eerste-Kamerleden een brief gestuurd waarin zij hun kritiek uiten op het “Convenant onbedwelmd slachten volgens religieuze riten”.

Directe aanleiding voor de kritiek is dat de ondertekenaars van religieuze zijde de afgesproken 40 seconden dat het dier na de halssnede nog bij bewustzijn mag blijven nog aan de krappe kant vonden, terwijl zowel van joodse als van moslimzijde decennia lang aan het publiek is voorgehouden dat onbedwelmd ritueel slachten pijnloos is en de dieren onmiddellijk na de halssnede het bewustzijn verliezen.

Beide organisaties vinden dat de Eerste Kamer en het publiek met dit convenant zand in de ogen wordt gestrooid en dat, als de Eerste Kamer aanstaande dinsdag het Wetsvoorstel Thieme verwerpt en kiest voor dit convenant, zij hiermee te kennen geeft òf dom en naíef te zijn, òf … zich onder druk te hebben laten zetten door de religieuze lobby en een dubbele agenda te hebben, waarin partijbelangen en/of economische motieven de hoofdrol spelen. In beide gevallen een Eerste Kamer ónwaardig.

Een aantal redenen waarom de Eerste Kamer aanstaande dinsdag níet het convenant ritueel slachten van demissionair landbouwsecretaris H. Bleker zou moeten verkiezen boven het wetsvoorstel van mevrouw Thieme zonder daarmee een modderfiguur te slaan tegenover het Nederlandse volk:

  • Decennia lang is het publiek voorgehouden dat de rituele slacht voor het dier geheel pijnloos verloopt. Zo stelde Rabbijn Lody van de Kamp in het artikel “Koosjer slachten zonder pijn” ( “De Bazuin” van 12 juni 1998) o.a. het volgende:
    “Het koosjer slachten omvat een heleboel regels. De belangrijkste daarvan is dat de halssnede verricht moet worden met een vlijmscherp, maar gaaf mes. Daarmee moeten de slokdarm, de luchtpijp en de beide halsslagaders in één keer worden doorgesneden. Hierdoor raakt het dier onmiddellijk buiten bewustzijn. Omdat de pijn pas na vijftien tot twintig seconden optreedt, voelt het dier niets. De essentie van het slachten is dat het pijnloos gebeurt.” “Verder moet het snijden in één haal gebeuren, er mag niet gestopt worden, er mag geen druk worden uitgeoefend op het mes.”

En in het artikel “Ritueel slachten niet verbieden” in het Eindhovens Dagblad d.d. 2 mei 2011 schrijft Ibrahim Wijbenga, binnen het CMO (Contactorgaan Moslims en Overheid) degene die het dossier “Ritueel slachten” beheert, raadslid voor het CDA in Eindhoven, en tevens medeondertekenaar van het convenant: “Allereerst wijs ik erop dat het rituele slachten uiterst professioneel gebeurt met technieken die pijnloos zijn voor het dier.”

Het ondertekenen door vertegenwoordigers van de religieuze groeperingen van het convenant, waar het dier tot 40 seconden bij bewustzijn mag blijven, komt na bovenstaande beweringen in een vreemd daglicht te staan en is in tegenspraak met de uitspraken van o.a. Rabbijn Van de Kamp en de heer Wijbenga, zeker als we bedenken dat de religieuze ondertekenaars de 40 seconden eigenlijk toch wel aan de krappe kant vonden.

  • Het convenant spreekt weliswaar over “permanent toezicht” maar er staat niet bij door wie. Geheel onduidelijk is of dit door een rabbijn gebeurt of door een imam of dat er sprake is van permanent veterinair toezicht. Ook is onduidelijk in het convenant of dit permanente toezicht gaat over het gehele slachtproces of alleen voor het keuren vooraf van de levende dieren.
    Zonder veterinair toezicht tijdens het slachtproces zal met die 40 seconden snel de hand worden gelicht. Bovendien kan de staatssecretaris ook nog besluiten het toezicht “in frequentie terug te brengen”, zodat het dus niet meer “permanent” is (artikel 5 punt 3 convenant).
  • In het convenant is vastgelegd dat de slokdarm, de luchtpijp en de beide halsslagaders in één haal met het mes moeten worden doorgesneden. Onduidelijk is hoe dat tijdens de koosjere slacht kan worden gerealiseerd, als daar geen druk op het mes mag worden uitgeoefend. Ook over de vraag wat er moet gebeuren als één halssnede niet voldoende blijkt te zijn geeft het convenant geen duidelijkheid. Eveneens is onduidelijk hoeveel seconden het nog duurt voordat het dier, nadat het al 40 seconden intens heeft geleden, uiteindelijk door bedwelming “door middel van een extra ingreep” uit zijn lijden wordt verlost (artikel 2 punt 2 convenant).
  • Dit convenant is eerder een verslechtering dan een verbetering vergeleken met het Besluit Ritueel Slachten van 28 november 1996. Daar stond nog in dat runderen 45 en schapen en geiten 30 seconden na de halssnede bij bewustzijn mogen blijven. In dit convenant is het voor schapen en geiten ook 40 seconden. De ware reden laat zich raden waarom demissionair staatssecretaris Bleker drie maanden lang met zijn “wetenschappelijke adviescommissie” moest vergaderen voor een convenant waarvan de inhoud al nagenoeg in een soortgelijke regeling lag.

 

naar boven 


Koffietijd en PiepVandaag springen samen met Red een Legkip in de bres voor de legkippen

april 2012
persbericht Red een Legkip

500ste geredde legbatterijkip met Pasen geadopteerd

Op maandag 9 april, tweede Paasdag, kwamen in het tv-programma Koffietijd adoptanten een dertigtal van de slacht geredde legbatterijkippen ophalen. De adoptanten hebben gereageerd op een eerdere oproep in Koffietijd om met Pasen legkippen een beter leven te geven. De actie is een samenwerking van dierenbelangenorganisaties Red een Legkip en PiepVandaag.

De speciale paasuitzending van Koffietijd werd live uitgezonden op RTL4. Daarin was te zien zijn hoe presentatrice Loretta Schrijver samen met Karen Soeters (oprichtster PiepVandaag) en Sandra van de Werd (oprichtster Red een Legkip) de geredde legkippen overhandigden aan de adoptanten.

Ook werd de 500ste geredde legbatterijkip, die in de korte tijd dat het initiatief Red een Legkip van start is gegaan, in Koffietijd aan een adoptant overhandigd. Deze kippen hebben opgesloten in kooien 17 maanden lang ruim 300 eieren moeten leggen op draadgaas, zonder de mogelijkheid gehad te hebben om zich natuurlijk te uiten. Hierdoor pikten ze zichzelf en andere kippen kaal. Niet alleen de mensen maar ook deze kippen zullen daarom tijdens het programma Koffietijd een welverdiend paasontbijtje voorgezet krijgen.

Begin september 2011 werden de eerste industriekippen door de vrijwilligers van Red een Legkip gered van de slacht, door ze voor dezelfde prijs als die de boer van het slachthuis zou krijgen op te kopen. Al snel bleken veel mensen deze kippen uit de kippenindustrie, die anders geëindigd zouden zijn in het slachthuis als vrijwel waardeloze soepkip, alsnog een goed leven te willen geven.

Inmiddels is het aantal opvangen waar de dieren tijdelijk verblijven om aan te sterken voordat ze geadopteerd mogen worden, gegroeid van één opvang naar zes, waaronder één in België.

Iedereen die voor Red een Legkip werkt, inclusief de medewerker van de administratie, de mensen die de kippen vrijkopen en vervoeren en de mensen bij de opvangen die de kippen verzorgen, doet dit geheel belangeloos. Het adoptiebedrag van € 7,50 per kip gaat in zijn geheel naar de onkosten van vervoer, slachtprijs per kip, voeding, aansterkende middelen en medicijnen die nodig zijn in de opvang. Red een Legkip is inmiddels bezig met verdere uitbreiding in België.

De herkomst van paaseieren 
Kippen zijn in de dierenindustrie de meest mishandelde dieren. Zo wordt er in ons land iedere seconde een kuikenhaantje vergast of versnipperd voor het produceren van legkippen.
44,5 miljoen legkippen, waaronder tot 2021 toch nog altijd 1,7 miljoen kippen in kooien, leven in ons land onder erbarmelijke omstandigheden. Zij kunnen zich letterlijk niet als kip gedragen en zitten massaal opeengepakt opgesloten. Het merendeel komt nooit buiten, kan niet lekker scharrelen, laat staan een zandbad of een zonnebad nemen. Doordat deze industriekippen zich niet natuurlijk kunnen gedragen en zich niet voor elkaar kunnen verschuilen pikken zij zichzelf en elkaar kaal. Dit alles vindt plaats achter gesloten deuren.

Omdat ieder gered kippenleven er één is.. 
Red een Legkip is zich ervan bewust dat de door haar geredde kippen uiteindelijk geluksvogels zijn, en het aantal is “een druppel op de gloeiende plaat”. Desondanks betekent ieder gered kippenleven er één, en laat Red een Legkip door dit initiatief ook zien hoe verschrikkelijk deze dieren te lijden hebben gehad. Door aandacht te besteden aan het redden van deze dieren, en ze een nieuw leven te gunnen, opent Red een Legkip een stukje van de gesloten deuren van de kippenindustrie en komt het voor de consument dichterbij. De kippen die Red een Legkip van de slacht redt zijn pas rond de 17 maanden oud wanneer ze als dank voor het vele eieren leggen ruw richting slachthuis getransporteerd worden om daar op gruwelijke wijze gedood te worden.
Deze kippen hadden wel 10 jaar oud kunnen worden.

Als ze door Red een Legkip gered worden zijn ze er vaak slecht aan toe en zien ze er niet uit. Maar zodra deze kippen eindelijk de ruimte krijgen en kunnen scharrelen in zand of gras stoppen ze met het pikgedrag. Het is iedere keer weer prachtig om te zien hoe zij eindelijk hun natuurlijke gedrag gaan vertonen en van bange dieren langzaam veranderen in spontane, tamme en karaktervolle huisdieren. Op de pagina “Kippen die nu gelukkig zijn” vertellen adoptanten enthousiast over deze ervaringen.

» Heb je de uitzending gemist? Klik hier.


De viaductkip waar niemand voor wilde komen

5 april 2012
door Sandra van de Werd

Gisteren werd ik voor Red een Legkip gebeld door een inwoner van Utrecht, Mei-Lian. Een kip zat al een week in een nest aan de kant van de weg onder een viaduct dichtbij het spoor aan de Mereveldseweg onder de A12 te broeden. Auto’s en fietsen reden er hard voorbij.

Als de kuikens uit het ei zouden komen, zou het zeker slecht met ze aflopen. Mei-Lian had eerder daarom al de dierenambulance gebeld en die wilde niet komen. Ook de vogelopvang en de dierenbescherming die ze belde wilden niets doen. En 144 wilde ook al niets doen. Via internet kwam ze op Red een Legkip en zo belde zij mij ten einde raad.

Na wat beraad en overleg met haar pakte ik de trein vanuit Amsterdam met visnet en kattenmand, en zij wachtte mij op met haar fiets bij het station Utrecht. Samen fietsten we ’s avonds in het donker naar het viaduct.

Daar aangekomen zag ik wel een heel bijzonder bouwwerk als nest. De kip had een soort wigwam gemaakt van stokjes. Het net was niet meer nodig, we trokken onze jassen uit en gooiden die om de houten wigwam heen.

In het donker kon ik haar pakken en na hevig verzet van haar kant in de kattenmand doen. Twaalf eieren lagen er in het nest, ik nam ze mee. Nog in de buurt nagevraagd, maar niemand had kippen. Wel leefden er aan de andere kant van de weg en het spoor verwilderde kippen. De kuikens hadden daar nooit kunnen komen.

Met de trein en fiets naar huis en nu zit ze in de keuken in een konijnenhok op de onbevruchte eieren van mijn eigen kippen.

Toen ik de kooi voor haar van stro voorzag heeft mijn hond stiekem twee van haar eieren opgegeten. De rest van haar eieren krijgen de roofvogels want er zijn al genoeg kippen en hanen die een goed huis nodig hebben. Gelukkig was Utrecht niet zo ver weg.

naar boven 


Reactie Dienst Regelingen in media op aangifte

2 februari 2012

Een woordvoerder van Dienst Regelingen stelt in het Agrarisch Dagblad als reactie op onze aangifte dat de betrokken opslaghouder direct bij aankomst van de dieren een dierenarts heeft ingeschakeld en de vogels onder meer heeft behandeld tegen acute snot. “De dieren zijn er slecht aan toe als ze bij de opslaghouder komen. Sommige dieren worden nooit meer beter, dat is helaas zo. Dat een dierenarts heeft verklaard dat ze geschikt waren voor vervoer, betekent niet dat ze allemaal kerngezond waren”.

Hoezo niet? Mag de overheid opeens zelf wel ziektes verspreiden door zieke dieren te (laten) vervoeren en deze onwetend te plaatsen bij gezonde kippen van particulieren, waardoor deze OOK ziek worden? In de gezondheidsverklaring van deze anonieme dierenarts van de Dienst Regelingen staat letterlijk ingevuld: “Kippen zijn klinisch niet afwijkend, kippen zijn geschikt voor vervoer en kippen tonen geen verschijnselen van besmettelijke ziekten. Er zijn geen in het oog springende klinische afwijkingen.”

Welke dierenarts ziet acute snot, kalkpoten, ontstoken ogen en diarree over het hoofd? Dan hebben we het nog niet eens over bloedarmoede en dat sommige kippen vel over been waren.

Het is tekenend voor het beleid van de Dienst Regelingen dat zij deze feiten onder de tafel probeert te schuiven en zij tegenover de media laat weten nog steeds geen enkele reden te zien om te veronderstellen dat de opslaghouder waar deze zieke dieren zeven weken lang verbleven zich niet aan haar afspraken hield om deze dieren de noodzakelijke zorg te geven.

naar boven 


Comité Dierennoodhulp doet aangifte tegen onbekende opslaghouder van het Ministerie

31 januari 2012
persbericht

Na herhaaldelijk het ministerie van ELI en/of de Dienst Regelingen gewezen te hebben op de slechte verzorging van in beslag genomen dieren bij de zgn. “opslaghouders” was afgelopen week de maat, voor het Comité Dierennoodhulp, vol.

De staat waarin de kippen bij een bestuurslid van het Comité voor herplaatsing werden afgeleverd was reden om vandaag aangifte te doen van zowel onthouding van de noodzakelijke zorg (Gezondheids- en welzijnswet voor dieren art. 36.3 en 37) als het moedwillig verspreiden van dierziekten door met besmette kippen te gaan rondrijden en deze bij onwetende burgers af te geven waardoor ook de bestaande hobbydieren van deze mensen in ‘gevaar’ kwamen.
Ook een particulier die op deze manier twee kippen in haar bezit kreeg heeft aangifte gedaan, evenals dat twee dierenartsen verklaard hebben dat deze kippen besmettelijke ziekten onder hun leden hebben.

Uit een inbeslagname van ruim 1300 dieren (op 29 november 2011 in Ouderkerk aan de Amstel) werden er op verzoek van het Comité Dierennoodhulp 70 kippen door de Dienst Regelingen ‘vrij’ gegeven voor herplaatsing bij particulieren. Deze dieren werden van de opslaghouder naar een aantal opvang / distributie adressen gebracht. Met een gezondheidsverklaring van de dierenarts van Dienst Regelingen. Deze verklaarde de dieren “gezond’.

Het tegendeel was waar. Van de 12 kippen, afgeleverd bij het bestuurslid van Comité Dierennoodhulp in Amsterdam, bleek een groot deel van de dieren besmettelijke ziekten te hebben. Ziekten die voor iedere leek duidelijk zichtbaar waren en ook simpel te behandelen waren. Zeker in de periode van 7 weken opslag. Maar dat is niet gebeurd. Wel blijft Staatsecretaris Bleker in een brief aan de tweede Kamer beweren dat in beslag genomen dieren goed worden verzorgd bij ‘gecertificeerde’ opslaghouders. Wat deze certificering dan inhoudt en wie deze afgegeven heeft c.q. controleert is in deze onduidelijk. Wederom blijkt geld belangrijker te zijn dan goede verzorging voor deze al getraumatiseerde dieren. Ze zijn niet voor niets in beslag genomen.

Eerder al werden er op 24 december 2011, ook middels bemiddeling van Comité Dierennoodhulp, een kleine groep vogels, waaronder 70 hanen, vanuit dezelfde opslaghouder herplaatst bij de opvang Akka’s Ganzenparadijs. Bij aankomst bleek een aantal hanen erg ziek te zijn. Deze zieke hanen zijn later overleden. Comité Dierennoodhulp heeft dit indringend kenbaar gemaakt aan de Dienst Regelingen.

Comité vreest voor het lot van de overige 1100 dieren
De Dienst Regelingen weigert openheid van zaken te geven over het lot van de overige dieren. Deze mogen van de Dienst Regelingen niet herplaatst worden bij particulieren door bemiddeling van het Comité Dierennoodhulp of de landelijke Dierenbescherming. Gevreesd wordt dat deze toch, ondanks de motie van de Partij voor de Dieren, de handel ingaan.

Comité Dierennoodhulp wil met haar aangifte bereiken dat het Openbaar Ministerie deze zaak strafrechtelijk vervolgt en er voor zorgt dat de Dienst Regelingen en de nog steeds anonieme opslaghouders beter voor de aan hun zorg toevertrouwde dieren gaan zorgen.


Rijk blundert met besmette kippen

27 januari 2012

Een artikel, verschenen in de Telegraaf. Klik op de afbeelding hieronder om dit bericht op te halen (pdf).

 


Brief aan Dienst Regelingen over herplaatsing van zieke dieren met gezondheidsverklaring

26 januari 2012

Geachte Dienst Regelingen,

Afgelopen dinsdagavond zijn er zoals afgesproken was met de dierenbescherming twaalf van de ruim zeventig kippen die in beslag genomen werden op 29 november in Ouderkerk aan de Amstel naar mijn huisadres in Amsterdam gebracht voor herplaatsing.

Helaas bleek al gauw dat een groot deel van deze kippen lichamelijk niet in orde was. Het merendeel van de kippen had kalkpoten, een deel was sterk vermagerd en snotterig en een kip had een enorm ontstoken oog (zie in de bijlage de foto) en was duidelijk erg ziek.

Mij was door uw dienst toegezegd dat deze dieren gezond zouden zijn en door een dierenarts voor vertrek nogmaals op gezondheid zouden worden nagekeken. In de gezondheidsverklaring die ik bij de kippen in ontvangst kreeg en die door een dierenarts in opdracht van uw dienst is ingevuld maar niet met naam is ondertekend, staat dat de dieren in goede conditie zouden zijn en gezond.

Niets is helaas minder waar. Ik ben niet de enige die dat constateerde. Ook Regine Agter, beheerster van dierenasiel Amstelveen en tevens dierenarts, constateerde dit. En mijn eigen dierenarts, zie in de bijlage zijn verklaring

Voor alle duidelijkheid: ik wil best zieke kippen verzorgen als dat nodig is. Maar ik wil niet dat mijn eigen kippen en andere kippen van de mensen die deze kippen zouden opvangen hierdoor ziek worden. Ik ben me ervan bewust dat de kippen in verwaarloosde toestand bij de opslaghouder kwamen. Maar deze kippen zaten wel al zeven weken bij de opslaghouder.

Dit roept een groot aantal vragen bij mij op:
Hoe kan het dat deze kippen niet behandeld zijn aan hun kalkpoten? De behandeling tegen deze mijt is niet ingewikkeld.
Hoe komt het dat de acute snot niet behandeld is bij deze kippen?
Waarom hebben deze kippen geen antibioticakuur gekregen hiervoor?
Dat na zeven weken de kippen in deze toestand nog verkeren geeft ons te denken. De kippen hadden geen last van kalkpoten meer hoeven te hebben. Dat een verwaarloosde kip na zeven weken bij een opslaghouder nog altijd slechts 400 gram weegt terwijl zij minimaal 700 gram hoort te wegen roept bij ons veel vraagtekens op over de kwaliteit van de verzorging bij deze opslaghouder.

Voor de kerst zijn er via onze bemiddeling ook bij deze opslaghouder vandaan alle hanen herplaatst met een aantal kalkoenen, parelhoenders, eenden en ganzen bij een door ons benaderde opvang. Ik heb u daarna schriftelijk per mail laten weten dat er bij aankomst bij de opvang een aantal hanen tussen zaten die door ziekte zeer verzwakt waren. Deze hanen zijn daaraan later overleden. Ik heb toen mijn zorgen geuit en ook bij de herplaatsing van de kippen verzocht hier goed op te letten zodat mensen niet zieke dieren bij hun gezonde dieren gaan zetten.

Ik heb nu zes kippen in quarantaine zitten die de komende weken niet herplaatst kunnen worden en de nodige verzorging en medicatie nodig hebben. Ik zou van u graag willen weten welke dierenarts deze kippen gezond heeft verklaard? Ook zou ik van u willen weten waarom deze kippen bij de opslaghouder niet behandeld zijn tegen hun kalkpoten en het snot? En hoe het kan dat deze kippen na zeven weken nog in zo’n slechte conditie verkeren?

Daarnaast zou ik graag duidelijkheid willen krijgen naar waar de konijnen uit deze zelfde inbeslagname naar toe gaan. De dierenbescherming heeft opvangplekken voor deze konijnen waarvan u heeft laten weten er geen gebruik van te maken. Er zou een stichting zijn die deze dieren gaat opvangen. Omdat ons hierover niets bekend is bij de stichtingen en opvangen die wij kennen lijkt het ons niet meer dan fair om openheid van zaken hierover te geven.

Al eerder hebben wij u, evenals de landelijke Dierenbescherming, laten weten het onverteerbaar te vinden dat wij slechts mogen bemiddelen om voor een kleine groep dieren van deze in beslag genomen dieren een goede plek te vinden terwijl het merendeel van de dieren (ruim 1100) de handel in gaat omdat ze geld kunnen opleveren. Wij vinden het een schande dat het lot van verwaarloosde en mishandelde dieren bij de overheid afhangt van geld. Helemaal schandalig vinden wij het dat wanneer er een opslaghouder is zoals het vogelrevalidatiecentrum in Zundert, die de dieren op een goede en zorgvuldige manier wil herplaatsen daar niet eens de kans voor krijgt omdat het geld moet opleveren.

Wij verzoeken u nogmaals dringend rekening te houden met de aangenomen motie van Esther Ouwehand en de overige dieren ook met hulp van ons en de landelijke Dierenbescherming op een goede manier bij particulieren te herplaatsen.

Graag verneem ik uw reactie op bovenstaande vragen en verzoeken.
Met vriendelijke groet,
Sandra van de Werd
Comité Dierennoodhulp


Aanbod aan Dienst Regelingen

2 december 2011 – Comité Dierennoodhulp en Stichting Rechten voor al wat leeft hebben vanmorgen per brief aan de Dienst Regelingen het aanbod gedaan om voor de 1300 verwaarloosde dieren die op 29 november in Ouderkerk aan de Amstel door de AID in beslag genomen werden goede opvangplekken te zoeken. De dierenorganisaties maken zich namelijk ernstige zorgen over wat er met de dieren gebeurt wanneer ze vrijgegeven worden.

In het recente verleden hebben zij verscheidene malen met verwaarloosde in beslag genomen hamsters en konijnen moeten constateren dat het slecht met deze dieren afliep. Werden ze niet gedood, dan werden ze levend verkocht als voer of aan een handelaar overgedaan met winst als oogmerk. Dit was voor de Partij voor de Dieren reden om een motie in te dienen die kamerbreed is aangenomen.

De dierenorganisaties hopen dat de Dienst Regelingen van hun aanbod gebruik gaat maken. Het is nu aan de Dienst Regelingen waar zij voor kiest: kiest zij ervoor dat deze getraumatiseerde dieren nog meer trauma’s oplopen of kiest zij ervoor dat deze dieren een goed leven krijgen en een liefdevolle verzorging?

naar boven 


Pechvogels worden op dierendag toch nog geluksvogels

Marianne Thieme overhandigt legbatterijkippen aan adoptanten

3 oktober 2011
persbericht van Red een Legkip

Op dierendag 4 oktober gaan de legbatterijkippen die door Red een Legkip zijn gered van de slacht, eindelijk het leven krijgen waar ze recht op hebben. Marianne Thieme van Partij voor de Dieren zal een aantal van de geredde kippen om kwart voor twaalf in de tijdelijke opvangplek in Soest overhandigen aan hun adoptanten.

Deze zichtbaar gehavende kippen zaten twee jaar lang opgesloten in kleine kooien met draadgazen bodems. Het was hun taak om eieren te leggen. De mensen die de kippen adopteren hebben zich daarvoor aangemeld via de websitewww.redeenlegkip.nl. Zij komen van heinde en ver om in hun eigen tuin deze pechvogels alsnog een goed en lang leven te geven. Hierdoor kunnen deze uitgebuite dieren, wiens ellendige leven anders wreed zou zijn beëindigd als soepkip in het slachthuis, eindelijk als echte kippen gaan leven.

Wat doet Red een Legkip
Wanneer legkippen, omdat ze minder eieren gaan leggen, naar de slacht gaan om als soepkip te eindigen, biedt Red een Legkip de pluimveehouder voor hetzelfde bedrag dat hij anders krijgt voor de slacht voor een aantal kippen een alternatief. Het aantal kippen dat Red een Legkip vrijkoopt is afhankelijk van het aantal adoptieaanmeldingen dat ze via haar website www.redeenlegkip.nl binnen krijgt.

De geredde kippen worden altijd eerst naar een opvang gebracht om bij te komen en om indien nodig daar medisch behandeld te worden. Wanneer de kippen er aan toe zijn om naar hun nieuwe huis te gaan krijgen de adoptanten, die van te voren hebben aangegeven de kippen een goed en lang leven te willen geven, de uitnodiging om hun adoptiekippen daar af te halen. Kippen die nooit als kip hebben mogen leven omdat ze hun hele leven nog geen daglicht hebben gezien, niet konden scharrelen, zich niet konden terugtrekken en zich op draadgaas moesten zien te handhaven, krijgen door dit nieuwe initiatief eindelijk de kans om te voelen hoe het is om als een echte kip te leven in vrijheid. Red een Legkip is een initiatief van stichting Comité Dierennoodhulp, dat enkel werkt met vrijwilligers die met liefde hun tijd en energie steken in het werken aan een mooi lang leven voor o.a. deze kippen. Schrijfster en kunstenares Charlotte Mutsaers is ambassadeur van Red een Legkip.

Miljoenen legkippen lijden een ellendig leven
Al wordt weliswaar in 2012 in Nederland de legbatterij verboden, in de verrijkte kooi en de koloniehuisvesting die dan nog wel jarenlang wordt toegestaan is een kip niet veel beter af. De dieren krijgen daarin slechts een heel klein beetje meer ruimte. Nog altijd zitten ze opgesloten in een kooi met een draadgazen bodem en kunnen ze niet hun belangrijkste levensbehoefte vervullen: scharrelen. Frustratie en onderlinge irritatie veroorzaken pikgedrag en zelfs levend kannibalisme. Ook in de overige huisvestingssystemen van bedrijfsmatig gehouden legkippen (o.a. scharrelkippen, vrije uitloopkippen en biologische kippen) hebben de dieren vaak geen leuk en zeker geen lang leven. Onderling pikgedrag en kannibalisme vinden helaas ook daar plaats omdat de kippen te dicht op elkaar zitten, zich vervelen en zich als het nodig is niet of nauwelijks kunnen verschuilen.

 

 

‘Red een Legkip’ gaat legkippen door middel van adoptie redden van de slacht

Ex-legbatterijkip schrijft boek om zusters te redden

6 juli 2011
Vanmiddag om half twee heeft de presentatie plaats gevonden van het bijzondere boek ‘Isabel en Annabel in de sneeuw, Van een gekooid bestaan naar een vrij leven’.

Ex-legbatterijkip Isabel vertelt in dit boek haar ontroerende verhaal over hoe zij en haar zuster Annabel opgesloten zitten in een legbatterij totdat ze op een dag vrijgekocht worden en ontdekken hoe het is om als echte kip te leven.

Isabel draagt het boek op aan al haar zusters die in de legbatterij achterbleven. Zij heeft een grote wens: dat alle zusters die ze achterliet ook net als zij echt mogen gaan leven.

Om die wens in vervulling te laten gaan is er een nieuw initiatief gestart: Red een legkip.

Charlotte Mutsaers, schrijfster, kunstenares en PC Hooftprijswinnaar, is ambassadeur van Red een legkip, zij heeft een quote geschreven op de achterkant van het boek:
“Het verhaal van Isabel zal ieder mens met een beetje hart in zijn lijf direct aangrijpen. Help mee om de wens van Isabel te vervullen!”

Tijdens de presentatie werd er aan kinderen uit het boek voorgelezen. Ook ging de wens van kip Isabel al een klein stukje in vervulling toen zij een lekkere taart kreeg aangeboden, met besjes en allerlei soorten groenten, waarop de websitewww.redeenlegkip.nl werd onthuld. Op deze website kunnen mensen zich aanmelden voor adoptie om zo legbatterijkippen te redden van de slacht.

In Engeland bestaat dit initiatief al een aantal jaren en hierdoor zijn er daar inmiddels al meer dan 28.000 leghennen gered van het lot om als vrijwel waardeloze soepkip te eindigen in het slachthuis.

Wanneer (kooi)legkippen, omdat ze minder eieren gaan leggen, naar de slacht gaan om als soepkip te eindigen, biedt Red een legkip de pluimveehouder voor hetzelfde bedrag dat hij anders krijgt voor de slacht voor een aantal kippen een alternatief. Het aantal kippen dat Red een legkip vrijkoopt is helaas afhankelijk van het aantal aanmeldingen dat ze heeft gekregen voor adoptie. Deze kippen worden naar een opvang gebracht om bij te komen en om, indien nodig, medisch verzorgd te worden. Wanneer de kippen er aan toe zijn om naar hun nieuwe huis te gaan krijgen de adoptanten, die van te voren hebben aangegeven de kippen een goed en lang leven te willen geven, de uitnodiging om hun adoptiekippen daar af te halen.

Kippen die nooit als kip hebben mogen leven omdat ze hun hele leven nog geen daglicht hebben gezien, niet konden scharrelen, zich niet konden terugtrekken en zich op draadgaas moesten zien te handhaven, krijgen door dit nieuwe initiatief eindelijk de kans om te voelen hoe het is om als een echte kip te leven in vrijheid. Het is prachtig om mee te maken hoe deze bange dieren, die werkelijk niets gewend zijn, zich ontwikkelen als ondernemende spontane kippen. Bovendien is het ook heel leerzaam voor kinderen, buren, familie, vrienden en kennissen.

Red een legkip is een initiatief van stichting Comité Dierennoodhulp. Zij werken alleen met vrijwilligers die met liefde hun tijd en energie steken in het werken aan een mooi lang leven voor o.a. deze kippen.


Motie Ouwehand over de opslag van inbeslaggenomen dieren

22 juni 2011, bron: Partij voor de Dieren

De Kamer,
gehoord de beraadslaging,
constaterende dat blijkt dat in beslag genomen dieren die volgens de Dienst Regelingen niet geschikt zijn voor herplaatsing verkocht worden als voederdier;
overwegende dat dieren na inbeslagname niet slechter terecht mogen komen dan voor de inbeslagname en de overheid de taak heeft dieren die aan haar zorg worden toevertrouwd een goede behandeling te geven;
spreekt uit, dat in beslag genomen dieren nooit terug de handel in mogen gaan als (slangen)voer mogen eindigen;
verzoekt de regering, verbetervoorstellen te doen voor de opslag van in beslag genomen dieren,
en gaat over tot de orde van de dag.
Ouwehand

Status: Deze motie is op dinsdag 28 juni aangenomen

 

‘Geredde’ konijnen door Dienst Regelingen verkocht als slangenvoer

15 juni 2011 – persbericht Stichting Comité Dierennoodhulp, Stichting Rechten voor al wat leeft, Stichting Een Dier Een Vriend (EDEV) en Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden

De 200 sterk verwaarloosde en gewonde konijnen die op 24 mei in Kampen in beslag genomen werden, zijn in opdracht van de Dienst Regelingen verkocht aan een handelaar. Het lot van deze al zwaar getraumatiseerde dieren is hierdoor duidelijk geworden: voer voor slangen en roofdieren of per kilo vlees aan de poelier.

Vier samenwerkende dierenorganisaties hadden eerder de Dienst Regelingen aangeboden te helpen met herplaatsing van de konijnen in knaagdierencentra, waarvan verschillenden zelf al hadden aangeboden konijnen op te willen vangen. Helaas gaf de Dienst Regelingen er de voorkeur aan om de konijnen te verkopen aan een handelaar waar ze vaker mee samen werken.

De dierenorganisaties vinden het een schande dat dieren die verwaarloosd en/of mishandeld worden na een inbeslagname alleen nog maar meer van de regen in de drup raken wanneer ze onder de zorg van de overheid komen te vallen. Zij vinden het de plicht van de overheid er zorg voor te dragen dat alle slecht behandelde dieren die zij onder haar hoede krijgt goed herplaatst worden.

In april werden door de Dienst Regelingen al 3662 verwaarloosde knaagdieren verkocht als voedseldier. De samenwerkende dierenorganisaties stuurden in mei tot twee keer toe een brandbrief over dit onderwerp aan de verantwoordelijke staatssecretaris H. Bleker.
(zie brief 27-5-2011 en brief 4-5-2011)

Zij moesten het doen met een nietszeggende belerende reactie van de staatssecretaris, waarin inhoudelijk niet werd ingegaan op de belangrijkste vragen en mistoestanden. De dierenorganisaties vragen zich af welk nut een LID, AID en een dierenpolitie voor mishandelde dieren heeft wanneer de dieren na een inbeslagname mogelijk nog slechter terecht komen en niemand zich daar zorgen over maakt.

Met de regelmaat van de klok gebeurt het dat in beslag genomen mishandelde en/of verwaarloosde dieren zoals honden, paarden, knaagdieren of schapen in de opslag of nadat ze zijn vrijgegeven worden geëuthanaseerd of doorverkocht aan handelaren die de dieren zelf doden of verkopen aan het slachthuis. De Dienst Regelingen plaatst in beslag genomen dieren bij de door hen (op veelal geheime locaties) aangestelde opslaghouders zonder zich af te vragen of het welzijn van de dieren daar werkelijk gewaarborgd is. Voor herplaatsing van dieren zijn al helemaal geen welzijnsregels opgesteld.

Het in beslag nemen van levende have, om wat voor reden dan ook, zou een uiterst weloverwogen traject moeten zijn en niet moeten worden afgehandeld door een dienst die dieren te veel als goederen behandelt. Mishandelde en verwaarloosde dieren dienen opgevangen te worden en zeker niet opgeslagen.
Aandacht zou er moeten zijn voor wat men aantreft bij de inbeslagname, welke zorg er op dat moment absoluut noodzakelijk is en door wie die wordt gegeven. Onafhankelijke dierenartsen en dierverzorgers horen hier een rol in te hebben. Het is belangrijk dat een mishandeld of verwaarloosd dier niet nog meer trauma’s oploopt.

Als alles, zoals de minister stelt in zijn reactie, zó goed geregeld is (op papier), dan kan Dienst Regelingen ook veel transparanter en opener zijn over het lot van door hen herplaatste dieren.
De geheimzinnigheid over het daadwerkelijke verloop van de inbeslagnames werkt wantoestanden in de hand.
Dit dient door de minister per omgaande, aanvullend, geregeld te worden en daarna ook daadwerkelijk te worden uitgevoerd.
Daarom hebben de samenwerkende dierenorganisaties vandaag per brief een gesprek aangevraagd met de vaste kamercommissie van EL&I.

naar boven 


Afschieten damherten strijdig met Amsterdams dierenwelzijnsbeleid

14 juni 2011 – Vier samenwerkende dierenbelangenorganisaties (Stichting Comité Dierennoodhulp, Stichting Rechten voor al wat leeft, Stichting Een Dier Een Vriend en Werkgroep Park en Fauna) hebben de gemeenteraadsleden per brief dringend verzocht het raadsvoorstel van het college van B&W, om akkoord te gaan met afschot van damherten in de Amsterdamse Waterleidingduinen (AWD), af te wijzen. Het voorstel is lijnrecht in strijd met het eigen gemeentelijk beleid van Amsterdam om overlast op een diervriendelijke en effectieve manier te bestrijden.

Dit beleid is vastgelegd in de Nota ‘Beleid en aanpak van schade of overlast door dieren in de openbare ruimte’ en in de algemene uitgangspunten van de Nota Amsterdams Dierenwelzijnsbeleid.

Het gaat bovendien om een zeer dieronvriendelijk voorstel dat geen oplossing biedt om de overlast daadwerkelijk effectief tegen te gaan. Ook is het vanwege de tonnen die de gemeente al heeft geïnvesteerd in maatregelen die wel effectief en diervriendelijk zijn, pure geldverspilling om nu akkoord te gaan met afschot.

Op woensdag 15 juni maken de samenwerkende dierenbelangenorganisaties samen met andere dierenorganisaties gebruik van het inspreekrecht in de raadscommissie Economische Zaken en Personeel waar het raadsvoorstel om 13.30 uur in het stadhuis (zaal 0239) wordt behandeld. Op 22 juni beslist de gemeenteraad.

In de Nota ‘Beleid en aanpak van schade of overlast door dieren in de openbare ruimte’ is doden alleen toegestaan wanneer alle diervriendelijke methoden zijn uitgeprobeerd en deze niet blijken te werken. In deze nota worden de volgende uitgangspunten gehanteerd:

  • Bij weloverwogen, gegronde en gerechtvaardigde redenen is ingrijpen geoorloofd, mits de ingreep duurzaam effectief is.
  • De meest diervriendelijke methode wordt gekozen, als deze effectief is.
  • Het doden van dieren is alleen gerechtvaardigd als er geen goede alternatieven zijn.

 

In de Nota Amsterdams Dierenwelzijnsbeleid staat letterlijk over dieren die schade berokkenen: “De zorgplicht blijft altijd van kracht. Dit betekent dat er kritisch gekeken moet worden naar noodzaak en alternatieven zodat de meest diervriendelijke methode wordt toegepast. Preventie is hierbij een belangrijk aandachtspunt”.

Om onderstaande redenen staat het voorstel van B&W lijnrecht tegenover de Nota Amsterdams Dierenwelzijnsbeleid en de nota ‘Beleid en aanpak van schade of overlast door dieren in de openbare ruimte’:

  • Het afschieten van damherten is niet duurzaam en effectief. Niet is bewezen dat de overlast van damherten buiten de AWD wordt beperkt door het afschieten van deze dieren binnen de AWD. Op de Veluwe vindt jaar in jaar uit een massaslachting van wilde zwijnen plaats door jagers. Maar hierdoor treedt geen aantoonbare afname op van de overlast of het aantal aanrijdingen door wilde zwijnen.
    Rondom de terreinen in het duingebied waar wel op damherten wordt gejaagd, vinden toch aanrijdingen plaats met herten en reeën en is er sprake van overlast. Juist door het opjagen van deze dieren kunnen ze in blinde paniek de weg op vluchten.
  • Het doden van dieren is alleen gerechtvaardigd als er geen goede alternatieven zijn. Er zijn echter voldoende effectieve alternatieven die kunnen worden toegepast, zoals wildsignaleringssystemen, drempels, wildwaarschuwingsborden en wildspiegels, het kaal maken van wegbermen, het verlagen van de maximumsnelheid en dit ook actief handhaven.
  • De diervriendelijke alternatieven om de overlast tegen te gaan zijn niet voldoende uitgeprobeerd en toegepast. Niet alle knelpunten zijn voorzien van hekken en de wel aanwezige hekken zijn niet altijd deugdelijk geplaatst.

 

Een door het college genoemd argument voor afschot, te weten dat dit een goede relatie met andere partijen zou bevorderen, mag uiteraard geen reden zijn om dodelijke middelen in te zetten tegen een van de grootste publiekstrekkers in het duingebied.

naar boven 

Antwoord Kamervragen slachten kippen in de jungle

6 juni 2011 – Antwoorden door de staatssecretaris van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie op vragen van het lid Ouwehand (PvdD) over het slachten van kippen in de uitzending van “Echte meisjes in de jungle”.

Klik hier voor de brief van Staatssecretaris Bleker (pdf file).

Zie voor meer informatie ook onze aangifte dierenmishandeling van 25 maart 2011.

naar boven 


Brandbrief aan Bleker om bij ganzen niet met twee maten te meten

6 juni 2011 – Vijf samenwerkende dierenbelangenorganisaties hebben vandaag een brandbriefgestuurd aan Staatssecretaris Bleker van Landbouw met daarin het dringende verzoek de adviezen van de G7 naast zich neer te leggen. De dierenorganisaties zijn blij met het recente besluit van de staatssecretaris om het doden van één gans per jaar voor het ‘ganstrekken’ te verbieden, maar vinden dat hij met twee maten meet wanneer hij ermee akkoord zou gaan dat er iedere zomer ruim 100.000 ganzen worden afgeschoten en/of vergast met CO2.

De organisaties dringen bij de staatssecretaris aan op het instellen van een nieuwe overleggroep, waarin ook minstens twee dierenwelzijnsorganisaties zitting hebben. In deze nieuwe overleggroep zou een beter plan van aanpak gemaakt kunnen worden, dat werkelijk duurzaam is, en waarbij geen honderdduizend levende wezens zinloos zullen worden vermoord.

Behalve dat het massaal doden onethisch en mens- en dieronwaardig is, biedt het ook geen structurele oplossing. Omdat de gans een vogelsoort is die zich relatief snel voortplant, biedt het alleen maar ruimte voor nieuwe ganzen zolang de omstandigheden zoals broedmogelijkheden en voedselaanbod hetzelfde blijven. Elk jaar opnieuw zou een enorme slachting moeten plaatsvinden, vaak in uiterst kwetsbare natuurgebieden.

De dierenorganisaties vinden de samenstelling van de G8, inmiddels de G7, waaruit deze onethische adviezen zijn voortgekomen, eenzijdig en onacceptabel. Zo is de Koninklijke Nederlandse Jagersvereniging, die zitting had in de G8, een vereniging van personen die alleen maar belang hebben bij het zoveel mogelijk ruimte bieden aan de jacht. De overheid heeft geen dierenwelzijnsorganisaties zoals St. De Faunabescherming en St. Ganzenbescherming Nederland uitgenodigd om zitting te nemen in de G8, terwijl zij wel de expertise in huis hebben om advies te geven om de overlast op een effectievere en diervriendelijke manier tegen te gaan.

De G7 beweert dat als gevolg van haar advies ganzenpopulaties duurzaam in stand zullen worden gehouden en dat Nederland een ganzenland blijft waar ganzen welkom zijn. De dierenorganisaties willen een antwoord van de staatssecretaris op de vraag hoe dit valt te rijmen met het massaal afschieten of vergassen van honderdduizend ganzen in de zomer, en met het vogelvrij verklaren van alle ganzen die exoot of boerengans genoemd worden.

Afschot is wreed vanwege de lange lijdensweg van aangeschoten ganzen. Ook ontstaat door de hechte onderlinge familiebanden veel leed bij de overlevende ganzen. Bij CO2-vergassing hebben de dieren ten minste 30 seconden hevige ademnood en pijn in luchtwegen en longen tot bewusteloosheid intreedt.

De ’s zomers in Nederland verblijvende ganzen zijn niet honkvast. Het is wel de inheemse broedpopulatie geworden waar natuurbeschermingsorganisaties jaren voor gestreden hebben. Uit onderzoek blijkt dat deze ganzen enkele weken later over heel Europa, van Spanje tot Polen, en van Engeland tot Hongarije, kunnen voorkomen. In veel van deze landen blijft de grauwe gans beter beschermd dan in Nederland en neemt men eventuele overlast voor lief.

Ook hier zou men ganzen slechts moeten verjagen daar waar ze echt schade kunnen aanrichten. Meestal is er geen sprake van echte schade, zeker niet in natuurgebieden. Bovendien zijn alle nieuwe natuurgebieden die thans worden aangelegd zeer geschikt als ganzenbroedgebied. Als de ganzen dan foerageren op de omliggende landerijen kan daar de schade beperkt worden door bijvoorbeeld rasters te plaatsen tussen de broed- en foerageergebieden, een methode die zeer effectief is gebleken. Deze oplossing zou vele malen duurzamer zijn dan het jaarlijks vermoorden van vele duizenden ganzen.

Stichting Comité Dierennoodhulp
Stichting Rechten voor al wat leeft
Stichting Een Dier Een Vriend (EDEV)
Stichting Ganzenbescherming Nederland
Werkgroep Park en Fauna

Aanvulling op dit bericht:
Op 4 juni 2011 heeft De Faunabescherming in de NRC een advertentie geplaatst, met als titel:
“Met vrienden als Vogelbescherming en Natuurmonumenten heeft de gans geen vijand meer nodig”. Op 6 juni volgt Het Parool. U kunt deze advertentie hier downloaden als PDF, om te gebruiken als poster.

naar boven 


Weer misstanden bij in beslag genomen dieren

In beslag genomen mishandelde en verwaarloosde dieren te vaak van regen in drup
door wanbeleid van Dienst Regelingen

27 mei 2011 – Comité Dierennoodhulp, de Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden, Stichting Rechten voor al wat leeft en stichting Een Dier Een Vriend (EDEV) hebben opnieuw een brandbrief gestuurd naar staatssecretaris H. Bleker met het dringende verzoek zijn politieke verantwoordelijkheid te nemen en een einde te maken aan de voortdurende misstanden die door het wanbeleid van de Dienst Regelingen plaatsvinden met in beslag genomen dieren. Aanleiding is het tweede schrijnende geval binnen één maand:

Op 24 mei zijn in Kampen door de LID ruim 200 sterk verwaarloosde konijnen en zelfs gewonde konijnen in beslag genomen. Schokkend is het feit dat een maand eerder de dieren al in dezelfde erbarmelijke omstandigheden door de LID zijn aangetroffen en men toen niet direct ingegrepen heeft. Onduidelijk is waar de konijnen nu verblijven, of zij op de juiste wijze bij de opslaghouder verzorgd worden en of er alles aan wordt gedaan om de verwaarloosde dieren in leven te houden en zij niet hetzelfde lot ondergaan als de 4400 verwaarloosde knaagdieren die in april bij een opslaghouder gedood werden.

Volgens berichtgeving zijn de konijnen via het bestuursrecht in beslag genomen met de bedoeling teruggegeven te worden aan de eigenaar als hij zijn ‘zaakjes’ weer op orde heeft. De dierenorganisaties vinden het onbegrijpelijk dat deze eigenaar in staat wordt gesteld om zijn dieren opnieuw te mishandelen en dat hij geen houdverbod krijgt.

Uit betrouwbare bron hebben de dierenorganisaties vernomen dat er een overheidsbrief bestaat met daarin het dringende verzoek tot een ’terughoudend’ inbeslagnamebeleid i.v.m. de opslagkosten. Inbeslagnames zouden vanwege de kosten zo min mogelijk middels het strafrecht afgehandeld dienen te worden en indien noodzakelijk zouden dieren zoveel mogelijk middels het bestuursrecht in bewaring dienen te worden genomen met als doel: herstel en teruggave. De dierenorganisaties vinden het onaanvaardbaar dat er inzake zwaar verwaarloosde en/of mishandelde dieren een terughoudend beleid wordt gevoerd in verband met de opslagkosten, en dat getraumatiseerde dieren daarom weer terug moeten naar de eigenaar om daar weer opnieuw verwaarloosd en/of mishandeld te worden.

Op 4 mei 2011 stuurden de dierenorganisaties al een brandbrief naar staatssecretaris H. Bleker, waarin zij hem dringend verzochten de Dienst Regelingen (DR) en met name de afdeling In Beslag genomen Goederen (IBG) en de door hen gecontracteerde opslaghouders op zeer korte termijn te reorganiseren en regels op te stellen, zodat vrijgekomen in beslag genomen dieren op een goede manier herplaatst worden, waarbij het welzijn van het dier voorop staat. Ook verzochten de dierenorganisaties dringend om samen met een onafhankelijke dierenarts een onderzoek in te stellen naar de dood van de 4400 in april in beslag genomen knaagdieren bij opslaghouder Tonnie van Meegen van Papegaaienpark Veldhoven. Ook bij de AID maakten de dierenorganisaties melding over het onnodig doden van deze knaagdieren en verzochten om een onderzoek.

Noch van staatssecretaris Bleker noch van de AID kwam een reactie. Bij navraag hierover gaf de AID als reactie dat alles wat onder de Dienst Regelingen valt niet door de AID gecontroleerd wordt en dat daar afspraken over zijn met de Dienst Regelingen. Dit laat wederom zien hoe gesloten het systeem van de Dienst Regelingen is en hoe makkelijk men zich in zwijgen kan hullen wanneer het gaat om verantwoording afleggen over zorg, welzijn en de herplaatsing van in beslag genomen dieren.

Helaas zijn dit geen incidenten. Regelmatig gebeurt het dat in beslag genomen mishandelde en/of verwaarloosde dieren zoals honden, paarden, knaagdieren of schapen in de opslag of nadat ze zijn vrijgegeven worden geëuthanaseerd of doorverkocht aan handelaren die de dieren zelf doden of verkopen aan het slachthuis.

De Dienst Regelingen plaatst in beslag genomen dieren bij de door hen (op veelal geheime locaties) aangestelde opslaghouders zonder rekening te houden met de vraag of het welzijn van de dieren daar werkelijk gewaarborgd is. Voor herplaatsing van dieren zijn al helemaal geen welzijnsregels opgesteld. Het in beslag nemen van levende have, om wat voor reden dan ook, zou een uiterst weloverwogen traject moeten zijn en niet moeten worden afgehandeld door een dienst die dieren te veel als goederen behandelt. Mishandelde en verwaarloosde dieren dienen opgevangen te worden en zeker niet opgeslagen. Aandacht zou er moeten zijn voor wat men aantreft bij de inbeslagname, welke zorg er op dat moment absoluut noodzakelijk is en door wie die wordt gegeven. Onafhankelijke dierenartsen en dierverzorgers horen hier een rol in te hebben. Het is belangrijk dat een mishandeld of verwaarloosd dier niet nog meer trauma’s oploopt.

naar boven 


Noodoproep: red de ganzen in ons land

Ben je dierenliefhebber en nog lid van Vogelbescherming Nederland of Natuurmonumenten?
Zeg dan nu je lidmaatschap per direct op!

12 mei 2011 – Oproep van Comité Dierennoodhulp, Werkgroep Park en Fauna
en Stichting Rechten voor al wat leeft

Wij doen het niet graag en gauw, maar nu Vogelbescherming Nederland en Natuurmonumenten akkoord zijn gegaan met de door de Ganzen-8 getekende overeenkomst om de komende periode iedere zomer meer dan 100.000 grauwe ganzen in de zomer te doden en wil dat de rijksoverheid en de provincies deze overeenkomst gaan naleven, roepen wij dringend iedere dierenvriend op om zijn lidmaatschap per direct gemotiveerd schriftelijk op te zeggen.
Ook roepen wij iedere dierenvriend dringend op om zijn hart te laten spreken en deze noodoproep voor de ganzen snel door te sturen via e-mail, twitter, hyves en facebook.

Isabel, foto TBWie werkelijk van de natuur en dieren houdt wil niet meedoen aan het onnodig doden van onschuldige dieren die in de natuur thuishoren. En wie een dier een eigenwaarde toekent wil zeker niet dat exoten en boerenganzen geheel vogelvrij verklaard worden.

Vogelbescherming Nederland is haar naam niet langer waardig nu zij het op een akkoordje heeft gegooid met de Koninklijke Nederlandse Jagersvereniging en de andere deelnemende organisaties in de Ganzen-8. Vereniging Natuurmonumenten liet al eerder zien dat zij de natuur niet de natuur laat maar liever schietgrage jagers de ruimte geeft om onrust te zaaien in haar natuurgebieden.

Behalve dat het buitengewoon wreed is, zal het massaal doden van de ganzen niet tot een structurele verlaging van de populatie leiden. Ganzen kunnen zich relatief snel voortplanten. Zolang er niets aan de omstandigheden met betrekking tot broedmogelijkheden en voedselaanbod wordt gedaan, zullen daardoor dode ganzen gewoon vervangen worden door nieuwe.

In een gezamenlijk persbericht zeggen deze twee zogenaamd vogel- en natuurminnende organisaties trots te zijn op het resultaat van de overeenkomst. Het afknallen van ruim 100.000 grauwe ganzen vinden ze van lef getuigen omdat ze daarmee hun nek uitsteken. Ze zeggen de pijn te voelen van de maatregelen.

Helaas is niets minder waar; deze organisaties zullen geen greintje pijn gaan voelen. In tegenstelling tot de ruim 100.000 ganzen, waarvoor zij het noodvonnis hebben getekend. Doordat ganzen zeer hechte banden met elkaar hebben gaan ook de ganzen waarvan de partner wordt doodgeschoten een moeilijke en verdrietige tijd tegemoet.

Het is ongelofelijk dat de Vogelbescherming en Vereniging Natuurmonumenten deelnemen aan een coalitie Ganzen-8 waaraan ook de Koninklijke Nederlandse Jagersvereniging deelneemt en klaarblijkelijk de dienst uit maakt.

Het massaal doden van ganzen heeft niets met het duurzaam omgaan met de ganzenpopulatie te maken, en met het zogenaamde uitgangspunt van het akkoord dat Nederland een echt ganzenland is en dat zij er welkom zijn, zoals gesuggereerd wordt door de Ganzen-8. Waarom zit er in deze Ganzen-8, die de overheid adviseert, wel de Koninklijke Nederlandse Jagersvereniging maar geen enkele dierenorganisatie die zich werkelijk met de belangen van de individuele dieren bezighoudt?

Wil je meer informatie over het zinloos doden van meer dan honderdduizend ganzen ga dan naarwww.faunabescherming.nl

Contactgegevens voor het gemotiveerd opzeggen van je lidmaatschap:

Vogelbescherming
Postbus 925
3700 AX Zeist
T 030-693 77 99

Natuurmonumenten
Postbus 9955
1243 ZS ‘s-Graveland
T 035-655 99 33

naar boven 


Dierenorganisaties verzoeken staatssecretaris Bleker om reorganisatie Dienst Regelingen (DR)

Mishandelde en verwaarloosde in beslag genomen dieren te vaak van regen in drup

Persbericht, 4 mei 2011 – Comité Dierennoodhulp, Stichting Rechten voor al wat leeft en de Werkgroep Hulp Inbeslaggenomen Honden hebben een brandbrief een brandbrief gestuurd naar staatssecretaris H. Bleker waarin zij hem dringend verzoeken om de Dienst Regelingen (DR) en met name de afdeling In Beslag genomen Goederen (IBG) en de door hen gecontracteerde opslaghouders op zeer korte termijn te reorganiseren en regels op te stellen, zodat vrijgekomen in beslag genomen dieren op een goede manier herplaatst worden en dat het welzijn van het dier daarbij voorop staat.

In de brandbrief verzoeken de dierenorganisaties dringend om samen met een onafhankelijke dierenarts een onderzoek in te stellen naar de dood van de 4400 in beslag genomen knaagdieren bij opslaghouder Tonnie van Meegen van Papegaaienpark Veldhoven. De dierenorganisaties hebben over het onnodig doden van deze knaagdieren melding gemaakt bij de AID. Zij vragen zich af wat de huidige Gezondheids- en Welzijnswet voor Dieren voor zin heeft wanneer dieren zodra deze wet wordt gehanteerd alleen nog maar meer het slachtoffer worden. Zij vrezen dat door de werkwijze van de Dienst Regelingen de toekomstige dierenpolitie door het vaker in beslag nemen van mishandelde en verwaarloosde dieren alleen maar meer leed bij dieren zal gaan veroorzaken.

Opslaghouder Papegaaienpark Veldhoven kwam de afgelopen dagen veelvuldig in het nieuws omdat hij dreigde de eerder door de Dienst Regelingen aan hem toevertrouwde knaagdieren binnen een aantal dagen te doden als er geen andere opvang kwam. Reden: de dieren waren vrijgegeven waardoor de opslaghouder al een paar dagen geen geld meer ontving van de Dienst Regelingen. Het grootste aantal dieren is dan al gedood. 4400 van de 5900 verwaarloosde knaagdieren zijn bij binnenkomst door de opslaghouder geselecteerd op ziekte, agressief gedrag of afwijkingen en gedood. Tot rust komen en behandeld worden door een dierenarts mochten deze verwaarloosde dieren niet.

De Dienst Regelingen onderneemt niets om het doden van de nog levende dieren tegen te gaan. Door alle publiciteit reageren knaagdierenopvangen en knaagdierenliefhebbers massaal en worden de dieren op tijd weggehaald bij de opslaghouder. Deze knaagdierenopvangen met het hart op de goede plek zitten nu met de zorgen en krijgen geen enkele cent van de overheid.

Helaas is dit geval bij deze opslaghouder geen incident. Met de regelmaat van de klok gebeurt het dat in beslag genomen mishandelde en/of verwaarloosde dieren zoals honden, paarden, knaagdieren of schapen in de opslag of nadat ze zijn vrijgegeven worden geëuthanaseerd of doorverkocht aan handelaren die de dieren zelf doden of verkopen aan het slachthuis. De Dienst Regelingen plaatst in beslag genomen dieren bij de door hen (op veelal geheime locaties) aangestelde opslaghouders zonder rekening te houden met de vraag of het welzijn van de dieren bij deze opslaghouders werkelijk gewaarborgd is. Voor de herplaatsing van dieren zijn al helemaal geen regels opgesteld om het welzijn van de dieren te waarborgen.

Het in beslag nemen van levende have, om wat voor reden dan ook, zou een uiterst weloverwogen traject moeten zijn, en niet moeten worden afgehandeld door een dienst die dieren te veel als goederen behandelt. Mishandelde en verwaarloosde dieren dienen opgevangen te worden en zeker niet opgeslagen. Aandacht zou er moeten zijn voor wat men aantreft bij de inbeslagname, welke zorg er op dat moment absoluut noodzakelijk is en door wie die wordt gegeven. Onafhankelijke dierenartsen en dierverzorgers horen hier een rol in te hebben. Het is belangrijk dat een mishandeld of verwaarloosd dier niet nog meer trauma’s oploopt.


Aangifte dierenmishandeling  RTL5 ‘Echte meisjes in de jungle’

25 maart 2011- Comité Dierennoodhulp heeft vandaag aangifte gedaan op grond van artikel 36 en 44 van de Gezondheids- en Welzijnswet voor Dieren van dierenmishandeling door producer Eyeworks (een bedrijf van o.a. Reinout Oerlemans), de directie van RTL 5 en de tien kandidaten (de meisjes: Ymke, Britt, Leslie, Pauline, Michelle, Anna, Adinda, Jaelle, Nadia en Amanda) en de begeleider/presentator Quentis Ristie, omdat zij zonder redelijk doel of met overschrijding van hetgeen ter bereiking van zodanig doel toelaatbaar is in het televisieprogramma ‘Echte meisjes in de jungle’, dat uitgezonden is op 24 maart op RTL5 tussen 20.30 uur en 21.30 uur bij twee witte kippen onnodig veel angst, stress, pijn en letsel veroorzaakt hebben met de dood als gevolg.

Alle betrokken partijen hebben zich bovendien niet gehouden aan artikel 3, 4 en 5 van het Besluit doden van dieren, waarin staat dat bij het verplaatsen, fixeren, bedwelmen en doden van dieren elke vermijdbare opwinding of pijn of elk vermijdbaar lijden bespaard dient te worden en het doden van dieren uitgevoerd dient te worden door personen die over de nodige kennis en vaardigheid beschikken en dat de dodingsmethode onmiddellijk na aanvang van de handeling tot de dood dient te leiden.

Om vijfduizend euro te winnen waren deze tien meisjes bereid de kippen te mishandelen en op duidelijk zichtbare wijze onkundig te doden waardoor de kippen onnodig lang angst, stress en pijn ondervonden. Weliswaar werden deze meisjes door de programmamakers en de begeleider uitgelokt; zij hadden stuk voor stuk de keuze om aan deze dierenmishandeling met als doel het winnen van 5000 euro niet mee te doen.

In de uitzending was te zien hoe de meisjes door hun hysterische gedrag bij de kippen angst en stress veroorzaakten. Te zien was hoe de meisjes niet wisten hoe zij de kippen konden doden zonder de dieren zo min mogelijk te laten lijden. De kippen werden door de meisjes lukraak met een stuk hout geslagen. Het was dan ook niet verwonderlijk dat het mis ging wat extra lijden van de kippen tot gevolg had.

Comité Dierennoodhulp vindt het een grof schandaal dat dieren mishandeld en gedood worden voor het winnen van een geldbedrag in een televisieprogramma. Het hysterische gedrag van de meisjes, wat klaarblijkelijk voor producer Eyeworks en de uitzendgemachtigde RTL5 als amusement wordt gezien voor de kijkers, had ook op een andere manier zonder dierenleed verkregen kunnen worden.

 

Aangifte dierenmishandeling tegen Tros programma ‘Mijn vader is de beste’

14 maart 2011- Comité Dierennoodhulp heeft aangifte van dierenmishandeling gedaan op grond van artikel 36 van de Gezondheids- en Welzijnswet voor Dieren tegen de producers MAS Media BV en de programmaleiding van de TROS, omdat zij zonder redelijk doel, of met overschrijding van hetgeen ter bereiking van zodanig doel toelaatbaar is, in het tv familieprogramma ‘Mijn vader is de beste’ van afgelopen zaterdag 12 maart bij witte muizen pijn, angst en letsel veroorzaakt hebben.

In deze uitzending, die gepresenteerd wordt door Yolanthe Sneijder Cabau, hadden de producers een doorzichtige bak propvol gevuld met levende witte muizen. De dieren hadden duidelijk te weinig ruimte en leden hierdoor zichtbaar aan stress. Ook was duidelijk te zien dat er muizen in de verdrukking zaten, op de bodem lagen en niet meer bewogen.

Extra angst en stress moesten de muizen ondergaan toen de vaders de opdracht kregen om blokjes kaas met hun mond uit de overvolle muizenbak te vissen.

Comité Dierennoodhulp vindt het een grof schandaal dat een omroep het slechte voorbeeld aan kinderen geeft door amusement te laten maken waarvoor dieren mishandeld worden.

 

Comité Dierennoodhulp verbaasd over vrijspraak Tinkebell

21 januari 2011 – De kunstenares Katinka S. (31), alias Tinkebell, is vrijgesproken van het mishandelen van hamsters. Dat meldde Rechtbank Amsterdam vanmiddag. Comité Dierennoodhulp, dat eerder aangifte deed tegen de kunstenares, is teleurgesteld.

hamsterbalHet Openbaar Ministerie had een boete geëist van 950 euro, waarvan 475 euro voorwaardelijk. Tijdens de tentoonstelling ‘Save the Pets’ in januari 2008 heeft de kunstenares tientallen hamsters vier uur per dag opgesloten in zogenaamde hamsterballen. Volgens de rechtbank is niet aangetoond dat de knaagdieren in hun gezondheid of welzijn zijn geschaad.

Sandra van de Werd van Comité Dierennoodhulp is verbaasd over de uitspraak. “Dieren worden nog steeds niet serieus genomen. Als er kinderen in een speelbal waren opgesloten was er wel ophef geweest.” Ze gelooft niet dat Tinkebell met haar kunst juist aandacht wil vragen voor misstanden met dieren: ‘Als ze lef had gehad, dan had ze geen advocaat genomen. Dan had ze straf gekregen en daarmee ten minste echt iets aangetoond.’

“Maar dan nog had ze beter zelf in een hamsterbal kunnen gaan zitten, zonder dierenleed te veroorzaken.” zegt van de Werd. ‘Tinkebell wil vooral aandacht voor zichzelf en ik hoop niet dat ze deze uitspraak ziet als een vrijbrief om dieren te blijven mishandelen.’

Lees ook: ‘Boete voor hamsterkunst’


Help vogels de winter door

januari 2011 – Vorst en sneeuw hebben een grote invloed op het verkrijgen van voedsel voor vogels en andere wilde dieren. Uw hulp hebben ze daarom hard nodig!

Aan de watervogels kunt u behalve bruin brood ook granen, groente, gekookte aardappelen, rijst of spaghetti voeren. Bij veel Dier- & tuincentra kunt u voordelig grootverpakkingen kopen van postduivenvoer en voer voor watervogels. Zwanen hebben veel voedsel nodig, daarom is het soms handiger ze in de avond te voeren omdat er dan minder concurrentie is van andere hongerige vogels zoals meeuwen.

Vogels in de tuin kunnen bijgevoerd worden met zoet fruit b.v. een appel of peer (dit bevriest niet zo snel aangezien er suiker in zit en ze kunnen er vocht uit halen) en strooizaad. Naast brood, kunt u vetbollen, nootjes en zakjes pinda’s ophangen, dit is prima voor de mezen en andere kleine vogeltjes. Bij strenge vorst zijn stukjes kaas voor de merels en spreeuwen ook ideaal. Ook als u water voor de vogels neerzet, bedenk dan dat het minder snel bevriest als u er wat druivensuiker bijdoet. Mocht het tóch snel bevriezen dan is het beter wat fruit neer te leggen.

TIP: trek een vastgevroren vogel nóóit van het ijs maar probeer voorzichtig of het mogelijk is om ze met een stukje ijs rondom hun lichaam en pootjes los te maken. Lukt dit niet, bel dan de dierenambulance.


Tinkebell zelf weinig creatief
OM: ‘Het zoeken van publiciteit mag niet ten koste van dieren gaan’

7 januari 2011 – Het Openbaar Ministerie (OM) heeft vrijdag bij de rechtbank in Amsterdam een geldboete geëist van 950 euro, waarvan 475 euro voorwaardelijk, tegen kunstenares Tinkebell, het pseudoniem van Katinka Simonse. De kunstenares staat samen met voormalig galeriehouder Marcelo Segal terecht voor de mishandeling van 95 hamsters in januari 2008. Tegen Marcelo Segal is een geldboete geëist van 475 euro.

Tinkebell liet op AT5 weten dat zij de eis van het OM weinig creatief vindt. De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet: alsof het van zoveel creativiteit betuigt om naar aanleiding van het zien van wat youtube filmpjes waar hamsters in ballen rondrennen dit op grote schaal na te apen en dit een kunstproject te noemen. Veel creatiever zou het geweest zijn wanneer Tinkebell zichzelf in een grote bal had opgesloten en zo de galeriebezoekers een spiegel had voorgehouden over hoe absurd men met dieren omgaat. Daarvoor had ze geen enkel dier hoeven te misbruiken.

Tinkebell verscheen zelf niet op de rechtzitting. Zij bakte liever een appeltaart en liet haar advocate Inez Weski voor haar opkomen met een vat vol tegenstrijdigheden. Zo beweerde advocate Weski dat Tinkebell de hamsters juist in de ballen had gestopt om te willen laten zien hoe absurd we met dieren omgaan. Maar de rest van het pleidooi sprak dit weer in zijn geheel tegen. Volgens advocate Weski had Tinkebell zich gehouden aan de adviezen en huisvesting van de (brood)fokker waar de hamsters vandaan kwamen. Voor de tijdsduur om een hamster in de hamsterbol te zetten is niets wettelijks geregeld. De waarschuwing op de verpakking hoeft men daarom niet al te serieus te nemen. Bovendien was er een verzorger die de hamsters in de gaten hield, aldus advocate Weski. Absurditeit die tot dierenmishandeling leidt mag blijkbaar van haar niet gestraft worden.

Wij zijn blij dat het OM onze aangifte van dierenmishandeling zo serieus heeft behandeld. De officier van justitie stelde dat Katinka Simonse zich opzettelijk schuldig heeft gemaakt aan overtreding van artikel 36 van de Gezondheids- en welzijnswet voor dieren. Zij was op de hoogte van de waarschuwing die er op de verpakking stond om de hamsters er niet langer dan 30 minuten in te laten en heeft deze bewust genegeerd. Zij heeft opzettelijk de hamsters drie dagen per week vier uur lang opgesloten in de ballen, zonder dat zij vrije toegang tot water en drinken hadden. Daarnaast zaten er te veel hamsters in een kooi gehuisvest en heeft de officier er geen boodschap aan hoe de fokker zijn dieren huisvest, deze staat niet terecht.
Negen hamsters hadden korsten op de kop en twee hadden een ontstoken oog. Er is sprake van opzet en geen redelijk doel voor een uitzondering. Het zoeken van publiciteit mag niet ten koste van dieren gaan.


Natuurlijk hadden wij graag gehad dat de geldboete die geëist werd nog vele malen hoger was.

We hopen nu maar dat Tinkebell zich enkel nog blijft bezighouden met het bakken van appeltaarten. Daar kan ze haar creativiteit in kwijt zonder dat zij er dieren mee schaadt.

De rechtbank doet op 21 januari uitspraak.